
ล้มลุกเพราะใช้อำนาจอย่าง “ไม่เป็นธรรม” จึงทำให้ต้อง “แพ้ภัยอำนาจ”
ไม่ว่ารัฐบาลที่เปี่ยมพลังอำนาจเช่นยุค“จอมพลแปลก พิบูลสงคราม”...ไม่ว่ารัฐบาลยุค “จอมพลถนอม กิตติขจร”...ไม่ว่ารัฐบาล “นายธานินทร์ กรัยวิเชียร” ยุค 16 ตุลาคม 2519เมื่อพลิกอดีตใกล้เข้ามา...ก็รัฐบาล “บุฟเฟ่ต์คาบิเนต” ยุค “พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ”...ผ่านเลยมาถึงยุค “พล.อ.สุจินดา คราประยูร” ซึ่งมีอำนาจล้นฟ้าจาก “ฐานหนุน” ของสามเหล่าทัพและกรมตำรวจ?!!!ทว่า ยืนไม่ได้...ไม่สามารถต้านพลังประชาชน?!!!เช่นเดียวกับรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง ซึ่งมีเสียงประชาชนท่วมท้นในรัฐบาลยุค “พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร” และมี “กองทัพ” เป็นฐานเหนียวแน่นเข้มแข็งแต่ก็ไม่สามารถยืนอยู่ได้อีกเช่นกัน...เพราะผลพวงจากการ “ใช้อำนาจ” เกินพิกัด...ใช่หรือไม่??!ตกถึงวันนี้ วันที่ “นายสมัคร สุนทรเวช” นายกรัฐมนตรีจากพลังประชาชน ซึ่งประกาศเดินหน้าแก้ไขรัฐธรรมนูญฉบับปี พ.ศ.2550
ซึ่งก่อนหน้านี้ คนหลากหลายได้ประณามก่นด่าว่า เป็นรัฐธรรมนูญฉบับ “อัปยศ” เพราะได้มาจากผลพวงของเผด็จการ 19 กันยายน 2549นายสมัครประกาศเดินหน้า โดยไม่จำเป็นต้องใช้ประชาพิจารณ์!!!โดยเฉพาะความจำเป็นที่ต้องแก้ไขอย่างเร่งด่วนเพียงมาตราเดียว คือ มาตรา 237 ซึ่งมีปัญหาโดยเฉพาะในวรรค 2 ที่ระบุว่า...หากปรากฏหลักฐานอันควรเชื่อได้ว่า หัวหน้าพรรคการเมืองหรือกรรมการบริหารของพรรคการเมืองผู้ใด มีส่วนรู้เห็น...หรือปล่อยปละละเลย
หรือทราบถึงการกระทำนั้นแล้วมิได้ยับยั้งหรือแก้ไข เพื่อให้การเลือกตั้งเป็นไปโดยสุจริตและเที่ยงธรรม…ให้ “ถือว่า” พรรคการเมืองนั้น กระทำการเพื่อให้ได้มาซึ่ง “อำนาจในการปกครองประเทศ”?!!โดยวิธีการซึ่งมิได้เป็นไปตามวิถีทางที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ!!!ชัดเจนในประเด็นที่ 6 พรรคการเมืองร่วมรัฐบาล ได้เร่งมือเพื่อแก้ไขในมาตราดังกล่าว โดยเฉพาะคำว่า...“ถือว่า” พรรคการเมืองนั้น กระทำเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจในการปกครองประเทศ
จิตเจตนาก็คือให้ตัดคำนี้ออกไป เพราะไม่ให้การกระทำหรือพฤติกรรมบุคคล ไปเกี่ยวข้องผูกพันกับพรรคการเมืองต้นสังกัดของ “นักการเมืองที่มีปัญหา”?!ซึ่งวันนี้ “นักการเมือง” สังกัดพรรคใดที่เผชิญปัญหาสาหัส และอยู่ระหว่างการดำเนินการของคณะกรรมการการเลือกตั้งและศาลฎีกาฯ เราต่างก็รู้แจ้งแทงตลอด??!!นี่แหละ “อำนาจ”...เป็นอำนาจที่ไม่ใช่ “ธรรม” ขององค์รวมประเทศชาติและประชาชน?!