ยิงมาสิ!
ยิงมาสิ ยิงมาสิ ท็อปบูททมิฬ
ยิงมาสิ ให้โลกยิน การเข่นฆ่า
ยิงมาสิ กระสุนร้าย รับใช้ศักดินา
ที่มึงยิง ที่มึงฆ่า นั่น “ประชาชน”
ยิงมาสิ ยิงมาสิ ยิงเข้าใส่
อย่าหวั่นไหว ลังเลใจ ทหารกล้า
เกียรติยศ เหรียญกล้าหาญ สำคัญกว่า
เลือด และน้ำตา “ประชาชน”
ยิงมาสิ ! มึงมีกระสุนกูมีมวลชน
ดั่งใบไม้ที่ร่วงหล่นแล้วผลิบาน
คนทุกข์ทนบนแผ่นดินเป็นล้านๆ
จะไม่ยอมกราบกรานอำนาจมึง
ยิงมาสิ! ยิงมาสิ! จงยิงประชาชน
ก็สวรรค์เบื้องบนบัญชาไว้
พวกกบฏจะกดหัวจนวันตาย
มึงบังอาจท้าทายอำนาจกู
ยิงมาสิ! ยิงมาเถิด! ฉันพร้อมตาย
เพื่ออรุณรุ่งสดใสวันหน้า
แอกคราดจะปลดปล่อยแม้เลือดทา
ก็ทนทุกข์เจ็บปวดมานานเกินทน
ยิงมาสิ! ยิงมาสิ! ยิงมาสิ!
ปราโมทย์ แสนสวาสดิ์