Friday, November 11, 2011

′เติบโต′ และ ′เปลี่ยนผ่าน′

ที่มา มติชน



โดย ปราปต์ บุนปาน

(ที่มา คอลัมน์สถานีคิดเลขที่ 12 หนังสือพิมพ์มติชนรายวัน ฉบับประจำวันที่ 10 พฤศจิกายน 2554)

สําหรับคอภาพยนตร์และนวนิยาย

อาจจะพอรู้จักหนังหรือนิยายแนว "coming of age"

ที่พูดถึงการเปลี่ยนผ่าน-ก้าวพ้นวัย หรือการเติบโตทางอารมณ์ของตัวละคร

จาก "เด็ก" ไปสู่ "ความเป็นผู้ใหญ่"

สถานการณ์น้ำท่วมใหญ่ จนส่งผลกระทบต่อกรุงเทพมหานครในวงกว้าง เป็นครั้งแรกในรอบหลายปี

อาจบ่งชี้ให้เห็นถึงความด้อยประสิทธิภาพในการบริหารจัดการปัญหาของรัฐบาล

ตลอดจนปัญหาในการบริหารจัดการน้ำของหน่วยงานต่างๆ ทั้งที่เป็นหน่วยงานราชการและรัฐวิสาหกิจ

อย่างไรก็ตาม ในฐานะชาว กทม.คนหนึ่ง

อยากเชิญชวนให้เพื่อนร่วมสังคมเมืองหลวงลองหันกลับมามอง "ตัวเราเอง"

ซึ่งอาจนำพาพวกเราไปพบกับ "ปัญหา" และ "คำถาม" อีกชุดหนึ่งที่แตกต่างออกไป

น่าสนใจว่า คน กทม.ต้องเผชิญหน้าหรือดำรงตนอยู่ท่ามกลาง "ปัญหาหนักหน่วง" มา 2 ปีติดต่อกัน

จากเหตุสังหารหมู่กลางเมือง เดือนเมษายน-พฤษภาคม 2553

ถึงเหตุอุทกภัยที่กำลังเกิดขึ้น

น่าตั้งคำถามว่า คน กทม.ได้เรียนรู้และเลือกปรับตัวอย่างไรหลังเหตุการณ์เหล่านี้?

สำหรับเหตุการณ์เมษา-พฤษภา 53 ที่ผ่านมากว่า 1 ปี

"บาดแผลเรื้อรัง" อันเกิดจากความขัดแย้งทางการเมืองยังคงดำรงอยู่

เช่นกันกับการแสวงหาผู้กระทำผิดที่ยังไม่คืบหน้า

แม้มีการเลือกตั้งตามวิถีทางประชาธิปไตยเกิดขึ้น

แต่บาดแผลดังกล่าวก็ยังไม่ได้รับการเยียวยา

เรา-ชาว กทม.-เคยอยู่ใน "โลกทรรศน์ทางการเมือง" แบบใด

พวกเราจำนวนมากก็ยังเลือกที่จะมีความคิด ความเชื่อแบบเดิม อยู่ในโลกใบเดิมใบนั้นต่อไป

โดยแทบไม่ยอมเปิดใจ เพื่อทำความเข้าใจในโลกอีกใบหนึ่ง ที่กว้างใหญ่และซับซ้อนกว่า ทั้งยังมีส่วนร่วมในการหมุนเคลื่อนประเทศเหมือนกัน

กับสถานการณ์น้ำท่วม

น่าสนใจว่าหลังจากน้ำลด

พวกเรา-ชาว กทม.-จะซึมซับบทเรียนอะไรได้บ้าง?

เรามองเห็นอะไรในความโกรธแค้นเกลียดชังทางการเมือง ที่ยังคงอุณหภูมิร้อนระอุท่ามกลางกระแสน้ำเชี่ยวกราก?

เรา มองเห็นอะไรในการยอมปล่อยให้น้ำท่วมขังต่างจังหวัด เพื่อป้องกันกรุงเทพฯเอาไว้ ก่อนจะพบว่าสุดท้าย ภารกิจก็ล้มเหลว เมื่อน้ำมีจำนวนมหาศาลเกินรับมือไหว?

เรามองเห็นอะไรในภาพรถยนต์ส่วน ตัวจำนวนมาก ที่ถูกนำไปจอดเป็นแถวยาวบนทางด่วน และภาพซุปเปอร์มาร์เก็ตร้าง เมื่ออาหาร-น้ำดื่มถูกซื้อไปกักตุนอย่างบ้าคลั่ง?

ฯลฯ

เราจะเดินทางไปถึงภาวะ "coming of age" หรือยัง? หลังจากได้ผ่านบทเรียนสำคัญๆ มาแล้วติดต่อกันถึง 2 บท

ถ้ายัง เพราะเราเลือกจะเป็น "เด็ก" อยู่ต่อไป

ก็เห็นจะต้องรอคอย "วันเติบโต" จากบทเรียนระลอกอื่นๆ ในอนาคต