Monday, November 5, 2012

บ้านเมืองไม่ใช่ของเรา: ดูการเมืองอเมริกันอย่างไรให้มันส์ ตอนที่ 4 (ตอนจบ)

Sun, 2012-11-04 01:01

ตอนสุดท้ายของซีรีย์ "ดูการเมืองอเมริกันอย่างไรให้มันส์" พบกับการพูดคุย วิเคราะห์วิจารณ์การเมืองสหรัฐอเมริกาในช่วงโค้งสุดท้ายก่อนเลือกตั้ง ประธานาธิบดี ยังอยู่กับ ดร.สติธร ธนานิธิโชติ นักวิจัยจากสถาบันพระปกเกล้า ซึ่งมาวิเคราะห์ถึงผลการดีเบตรอบที่ 3 ซึ่งเป็นสุดท้ายของ 2 ผู้ท้าชิงตำแหน่งผู้นำสูงสุดอเมริกัน บารัค โอบามา และมิต รอมนีย์ และมาดูโพลล์ของสำนักต่างๆ ที่สำรวจคะแนนนิยมของทั้งสองฝ่าย รวมทั้งแนะนำเว็บไซต์ของสองว่าที่ประธานาธิบดีใหม่ ของสหรัฐอเมริกาว่ามีอะไรเด็ดๆ กันบ้าง

ข่าวสารเกี่ยวกับประเทศไทยที่คุณไม่อาจหาอ่านได้จากสื่อ

Thai E-News

ข่าวสารเกี่ยวกับประเทศไทยที่คุณไม่อาจหาอ่านได้จากสื่อ

"ปกติการต่อสู้ทางการเมืองที่เกิดขึ้น จนมีการเปลี่ยนแปลงการเมืองครั้งสำคัญไปทั่วโลก ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา เกิดจากการต่อสู้ทางอุดมการณ์และการไม่ได้รับความยุติธรรมทั้งสิ้น ความไม่ยุติธรรมนี่แหละ เป็นเหตุแห่งการที่ประชาชนต้องมารวมตัวกันต่อสู้ เพื่อให้ความยุติธรรมกลับมาสู่สังคมของเขา"

ทักษิณ ชินวัตร
1 พ.ย. 51

"สื่อ" ไม่ ต้องการให้ใคร "คุกคาม" แต่ "สื่อ" เองกำลัง "คุกคาม ข่มขืน ความคิด ประชาชน"

โดย คุณคนทำยา
ที่มา เวบบอร์ด พันทิปราชดำเนิน
4 พฤษภาคม 2551

ในแต่ละวันตารางเวลาประจำวันของผม นอกจากจะใช้เวลาในการทำมาหากินแล้ว เวลาส่วนหนึ่งผมยังต้องคอยติดตามข่าว ความเป็นไปในสังคม รวมกันแล้ว อย่างน้อย 3-4 ช.ม. จาก วิทยุ TV หนังสือพิมพ์

ถึงแม้จะได้รายละเอียดไม่ครบถ้วน ก็ยังดีกว่า ไม่มีข้อมูลอะไรเลย

แต่ 2-3 ปี ที่ผ่านมา ตั้งแต่ที่เริ่มมีการไล่ นายกทักษิณ ความเปลี่ยนแปลงแปลกๆ ก็เกิดขึ้น จากที่ เคยอ่าน เคยฟัง เคยดู ข่าว เพื่อเป็นข้อมูล แต่สิ่งต่างๆ เหล่านี้ก็เริ่มเปลี่ยน เป็นการเพิ่มข้อหา เพิ่ม คำวิพากษ์ วิจารณ์ ประโคม โหม กระพือ ไส่ความรู้สึกของคนที่เรียกตัวเองว่า เป็นสื่อ จนไม่รู้ว่า ข่าวที่เราได้รับไม่รู้ว่าข่าวไหนจริง ข่าวไหนเท็จ

แต่สิ่งหนึ่ง ที่ผมพยามบอกกับตัวเองว่า สิ่งที่ได้ยินทำไมมันจึงสวนทางกับข้อมูลจริงที่ผมได้สัมผัส

ทำให้ผมต้องคิด วิเคราะห์ ข่าวที่ได้รับ เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า จนทำให้ผมเริ่มหาคำตอบให้กับตัวเองได้ว่า ขณะนี้เรากำลังถูก "ข่มขืนทางความคิด" ของคนที่เรียกตัวเองว่า "สื่อ"

นอกจาก ข่าวประจำวันที่ผมได้อ่านในแต่ละวันแล้ว เช่น ข่าว ปล้น ฆ่า ข่มขืน คำทำนายของหมอดู ข่าวเครื่องรางของขลัง ข่าวของแปลก ข่าวคนแต่งงานกับงู ฯลฯ

จึงทำให้ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า ข่าวที่ "สื่อ" นำมาเสนอนั้น คือ สภาพสังคมส่วนใหญ่ ตามที่ "สื่อ" นำมาเสนอไช่หรือเปล่า

ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง สังคมของเราก็คงเรียกได้ว่า สังคมเน่าเฟะ เพราะในแต่ละวัน เราเองจะได้เห็นข่าวตาม "สื่อ" ต่างๆ จะมีแต่ข่าวแบบนี้ทั้งนั้น

หันมาทางข่าวการเมือง "สื่อ" ก็ยัง ไปลาก บุคคล ที่เรียกตัวเองว่า "คนต้นทุนสูง" ทางสังคม มาช่วยกัน "ข่มขืน" ผมอีก โดยการ สัมภาษณ์ นำมาลงให้เป็นข่าว และ นำมาขยายความ แต่เป็น การนำเสนอ เพียงด้านเดียวเหมือน ยัดเยียด ความคิดของคนเหล่านั้นว่า สิ่งที่คนพวกคิดนั้นถูกต้อง และ เป็นพื้นฐานความคิดให้คนในสังคมต้องเชื่อตาม

คำขวัญที่ว่า "คุกคามสื่อ คุกคามประชาชน" ฟังดูเผินๆแล้วฟังดูดี

แต่ วลี ที่ว่า "คุกคามประชาชน" หมายถึงใคร หมายถึงตัว "สื่อ" เองหรือเปล่า ที่กำลัง "คุกคาม ข่มขืน ความคิด ประชาชน"

ย้อนหลังไปไม่นาน สังคมฝากความหวังไว้ที่ สื่อ

หวังให้สื่อเป็นที่พึ่ง หวังให้สื่อเป็นตัวแทน ถามหาความชอบธรรม

หวังให้สื่อ คอยช่วยตรวจสอบ แล้วนำข้อเท็จจริงมารายงาน

หวังให้สื่อ ฯลฯ

แต่มาวันนี้ "ความหวังกลายเป็นคำถาม" ที่กลับไปยัง"สื่อ" และล้วนแล้วแต่เป็นคำถามที่ แฝงไปด้วยความ ไม่เชื่อ ไม่มั่นใจ ไม่แน่ใจ บทความที่เขียน

ข้อมูลที่นำเสนอว่า มีความจริงมากน้อยเพียงใด จะเชื่อได้ใหม

และนำมาซึ่งการปฏิเสธโดยการ ไม่ซื้อ ไม่อ่าน

"สื่อเคยถามตัวเองบ้างใหม" ว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้นกับ "สื่อ" เอง

เหมือนดังที่พวกเรากำลัง วิพากษ์ วิจารณ์ สื่ออยู่ในขณะนี้

จาก Thai E-News

คอลัมน์"ซอยสวนพลู"เมื่อ20ปีที่แล้ว

คอลัมน์"ซอยสวนพลู"เมื่อ20ปีที่แล้ว

หนังสือพิมพ์รายวัน สยามรัฐ
ฉบับประจำวันที่ 11 มีนาคม 2530 (20 ปีมาแล้ว)

โดยอาจารย์หม่อมราชวงศ์ คึกฤทธิ์ ปราโมช ผู้ได้รับการยกย่องเป็นพหูสูตร และเสาหลักประชาธิปไตยของไทยในอดีต ......

ความจริงผมไม่อยากจะเขียนเรื่องที่จะเขียนต่อไปนี้เลย แต่เมื่อได้พิจารณาดูโดยรอบคอบแล้ว เห็นว่า จำเป็นต้องเขียนเพราะถ้าไม่เขียนแล้วอาจเกิดผลเสียหายใหญ่โตต่อไปได้

จะกระเทือนใครบ้างผมก็ไม่สนใจละครับ เพราะผมคิดเสียว่า ถ้าผมกระเทือนใครคนนั้นเป็นคนควรกระเทือนหรือกระเทือนอยู่แล้ว

มีข่าวออกมาว่า ในหลวงมีพระราชดำรัสกับคนหนังสือพิมพ์ที่จังหวัดเชียงใหม่ในทำนองว่า

ระบอบประชาธิปไตยในเมืองไทยนั้นยุ่งยากเพราะเราต้องลอกแบบฝรั่งเอามาใช้ ถ้าทำแบบไทยๆ ก็คงจะยุ่งยากน้อยลง พระราชดำรัสนี้มีขึ้นในโต๊ะเสวยขณะที่มีพระราชปฏิสันถารกับคนหนังสือพิมพ์ซึ่งเป็นธรรมดาของพระราชดำรัสในโต๊ะเสวยก็จะต้องมีพระราชกระแสอื่นๆ มาก่อนหน้านี้ หรือคนหนังสือพิมพ์กราบบังคมทูลถามอย่างใดอย่างหนึ่งหรือหลายอย่าง และเมื่อมีพระราชกระแสที่เป็นข่าวนี้แล้ว ก็จะต้องมีพระราชกระแสอื่นๆ ต่อไปอีก

การที่จะนำพระราชกระแสในโต๊ะเสวยมาบอกเล่าให้คนนอกทราบนั้น ก็ไม่บังควรอย่างยิ่งอยู่แล้ว

แต่ถ้าจะบอกเล่า ก็ควรจะบอกให้หมดว่า พระราชกระแสก่อนนั้นมีมาอย่างไร และพระราชกระแสต่อไปมีอย่างไร การที่รัฐบาลจงใจเชิญพระราชกระแสมาแต่ประโยคเดียว แล้วสั่งให้เผยแพร่ต่อไปนั้น เป็นการไม่บังควรอย่างยิ่ง แม้จะเป็นคำพูดของคนอื่นก็ไม่ควร เพราะไม่เป็นธรรมแก่ผู้พูด

ความจริง คนหนังสือพิมพ์ที่เฝ้าฯอยู่ในโต๊ะเสวยนั้น มีอยู่หลายคน ไปจากหนังสือพิมพ์หลายฉบับ แต่มีอยู่เพียงฉบับเดียวหรือสองฉบับเท่านั้น ที่ได้นำมาลงเป็นข่าว แต่ก็เป็นข่าวเล็กๆ มิได้ถือว่าเป็นข่าวใหญ่ข่าวสำคัญ หนังสือพิมพ์ส่วนใหญ่นั้นมิได้เอ่ยถึงเลย

ทั้งนี้แสดงให้เห็นว่าหนังสือพิมพ์ไทยนั้นถึงจะจ้วงจาบใครต่อใครให้เกิดโทสะ เคียดแค้นได้อยู่เสมอ แต่ก็รู้ที่ต่ำที่สูง บูชาคนที่ควรบูชาและมีความจงรักภักดีอันมั่นคงแข็งแรงอยู่ พูดง่ายๆ ก็คือ หนังสือพิมพ์ไทยยังเป็นผู้ดีอยู่ไม่กำเริบ

ผมก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมนายกรัฐมนตรีเปรม ติณสูลานนท์ จึงได้ตื่นเต้นถึงกับบอกคณะรัฐมนตรีให้ช่วยกันเผยแพร่ข่าวนี้ให้สะพัดออกไป และย้ำแล้วย้ำอีกว่า อยากให้คนรู้กันทั่ว

ที่คุณเปรมอ้างว่าจงรักภักดีต่อพระกรุณายิ่งกว่าใครนั้น น่าจะต้องเอามาผ่านห้องทดลองเพื่อวิเคราะห์กันใหม่เสียแล้วกระมัง? สิ่งสำคัญที่สุดที่จะต้องคิดก็คือ คำว่า ประชาธิปไตยแบบไทยๆ นั้น หมายความว่าอย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความหมายของคำนี้ในขณะที่มีพระราชดำรัสนั้นเป็นอย่างไร เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ ผมเองก็ไม่รู้

คุณเปรมเป็นอะไรมาจึงจะเข้าไปหยั่งรู้ในพระราชหฤทัยได้?

เพียงแต่คิดว่าตัวรู้ก็ออกจะเป็นคนไม่น่าติดต่อด้วยเสียแล้ว

เรื่องประชาธิปไตยแบบไทยๆ นี้ ผมได้ยินพูดกันมาช้านานแล้วคนโน้นพูดบ้างคนนี้พูดบ้าง ฟังดูก็เห็นตรงกันแต่ศัพท์ที่ใช้เรียก

ส่วนวิธีการที่อ้างว่าเป็นวิธีการแบบไทยๆ นั้น ไม่เห็นตรงกันสักราย เมื่อต่างคนต่างคิดในเรื่องเดียวกันนี้ ต่างคนต่างก็มีวิธีการของตนแตกต่างกันไป บ้าบ้าง บอบ้าง บิ่นบ้าง หาอะไรเป็นแก่นสารและเอาเป็นที่ยุติไม่ได้

เมื่อคุณเปรมตื่นเต้นในระบอบประชาธิปไตยแบบไทยๆ อย่างนี้ ก็พอจะเข้าใจได้ว่า คุณเปรมเองก็ต้องการและมีวิธีการของระบอบประชาธิปไตยแบบไทยๆ ของตนเอง

หมายถึง การเป็นนายกฯโดยไม่ต้องสมัครผู้แทนฯให้เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ ใช่ไหม?

หมายถึงการที่เป็นนายกฯคนเดียวตลอดไปใช่ไหม?

หมายถึงนายกฯคนที่ชื่อเปรมนั้นไม่ต้องรับผิดในสิ่งใดและต่อใครใช่ไหม?

หมายถึงนายกฯคนที่ชื่อเปรมจะต้องอยู่เหนือคำวิพากษ์วิจารณ์ ใครแตะต้องไม่ได้ ใช่ไหม?

หมายถึง ความเป็นนายกฯนั้นมีแต่เสวยสุข ไม่มีทุกข์กับใคร ใช่ไหม?
ได้อยู่บ้านหลวง ใช้น้ำหลวง ไฟหลวง ใช่ไหม?

จะไปไหนก็ใช้รถหลวง เรือหลวง หรือหลวงออกค่าโดยสารเครื่องบินให้ยกโขยงกันไปเที่ยวต่างประเทศได้ ใช่ไหม?

จะไปไหนก็มีคนมาเรียงรายคอยต้อนรับ บางแห่งถึงกับก้มลงกราบกับพื้นดิน ใช่ไหม?

ความคิดเหล่านี้ก่อให้เกิดตัณหาอุปาทาน อันเป็นต้นเหตุของอกุศลมูล คือ โลภะ โทสะ โมหะ โลภะ ทำให้เกิดความอยากเห็นความคิดของตนเป็นผลจริงจังขึ้นมา เพื่อทุกอย่างที่ตนปรารถนาจะให้เกิดขึ้นจะได้เกิดขึ้น

และเห็นจะเป็นเพราะความอยากนั้นเอง ที่ทำให้คนเหมาเอาคำว่า “ประชาธิปไตยแบบไทยๆ” ในพระราชดำรัสนั้นตรงกับความหมายที่ตนคิดไว้ ถึงกับดีอกดีใจสั่งให้เผยแพร่ต่อๆ ไป เป็นการตู่พระราชดำรัสโดยแท้

ในหลวงนั้น ทรงเป็นล้นพ้นในทุกกรณี ไม่ควรที่ใครจะไปเหมาเอาว่า พระราชดำริใดๆ ตรงกับความคิดของตนเองได้

เพราะฉะนั้นต่อไปนี้ หากคุณเปรมหรือรัฐบาลคุณเปรม ไม่ว่าจะเป็นเปรม 5 เปรม 6 ไปจนถึงเปรม 432 จะกระทำสิ่งใดโดยอ้างว่า เพื่อเป็นประชาธิปไตยแบบไทยๆ แล้ว จะต้องถือว่าการกระทำนั้นเป็นความคิดของคุณเปรมเองแต่ผู้เดียว ไม่ใช่ตามความหมายในพระราชดำรัส

ใครไม่เห็นด้วยก็อาจแย้งได้ คุณเปรมไม่มีสิทธิ์ที่จะอ้างว่า ทำไปตามพระราชดำรัสเพื่อปกป้องคุ้มกันตนเอง เมื่อมีอะไรเสียหายเกิดขึ้น คุณเปรมจะต้องรับผิดด้วยตนเอง จะไปซัดความผิดให้แก่ใครไม่ได้ จะอ้างว่า ทำไปด้วยความจงรักภักดีก็ไม่ได้เด็ดขาด

คุณสมัคร สุนทรเวช ได้พูดเรื่องนี้ขึ้นมาก่อน แต่แทนที่ใครจะได้สติ คุณสมัครกลับถูกโจมตีมากมายทางวิทยุและทางอื่นๆ

ผมได้อ่านคำชี้แจงของคุณสมัครในหนังสือพิมพ์เดลิมิเลอร์ เกี่ยวกับเรื่องที่คุณสมัครถูกโจมตีแล้ว รู้สึกจับใจในความรู้จักประมาณตนของคุณสมัครมาก ไม่เสียทีที่คุณสมัครเกิดมาในตระกูลข้าราชสำนัก มีบรรพบุรุษเคยใกล้ชิดพระองค์มาก่อน รู้ต่ำรู้สูง รู้สิ่งใดควรพูดสิ่งใดไม่ควร

คึกฤทธิ์ ปราโมช

ขอบคุณ overman จาก http://www.hi-thaksin.org/home.php

ดาวเมือง

ทรงพระเจริญ

ขัตติยาอัด คอป แต่งนิทานโยนความผิดเสธ แดง 18 9 55

สถาบันกษัตริย์อยู่ได้ด้วยความจริง

ธงชัย วินิจจะกูล: Truth on Trial

สถาบันกษัตริย์ถึงเวลาต้องปรับตัว

ตุลาการผิดเลน !

ฟังกันให้ชัด! "นิติราษฎร์" ไขข้อข้องใจ ทุกคำถามกรณีลบล้างผลพวงรัฐประหาร

วิดีโอสอนการทำน้ำหมักป้าเช็ง SuperCheng TV ฉบับเต็ม 1.58 ชม.

VOICE NEWS

Fish

เพื่อไทย

Monday, November 5, 2012

บ้านเมืองไม่ใช่ของเรา: ดูการเมืองอเมริกันอย่างไรให้มันส์ ตอนที่ 4 (ตอนจบ)

เว็บไซต์ธรรมะ

บทความใหม่ล่าสุด

ข่าวจากสื่อ

บทความจากสื่อ

มุมพักใจครับ

Pheuthai

ข่าวคนรักประชาธิปไตย

ทีวีข่าว

ทักษิณ ทำอะไรอยู่? (twitter)

น่าดู น่าชม

การ์ตูนมะนาว

Asia Update

น่าดู น่าชม จาก Voice TV

จาก Thai E-News

จาก ประชาไท

จาก 3บลา ประชาไท

จาก thaifreenews

บทความ โดย คุณวาทตะวัน สุพรรณเภษัช

สำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาล

โหราศาสตร์อันเก่าแก่แขนงหนึ่ง

โปรแกรมทะลวงบล็อก

ผลการออกรางวัลธนาคารออมสิน

Links - รวมลิงก์

Live News - รายการสดออนไลน์

ประชาธิปไตย ของปวงชน

ข่าวสารเกี่ยวกับประเทศไทยที่คุณไม่อาจหาอ่านได้จากสื่อ

Thai E-News

"สื่อ" ไม่ ต้องการให้ใคร "คุกคาม" แต่ "สื่อ" เองกำลัง "คุกคาม ข่มขืน ความคิด ประชาชน"

คอลัมน์"ซอยสวนพลู"เมื่อ20ปีที่แล้ว

โปรดแสดงความคิดเห็นกับข่าวดังกล่าว

สถิติการเยี่ยมชมบล็อกดาวเมือง

ค้นหาข่าวเก่า