มาถึงจุดที่ประเทศชาติจะต้อง รู้รักสามัคคี เพื่อรับมือกับสถานการณ์วิกฤติในอนาคต ก่อนชาติพัง ซึ่งคนไทยทั้งชาติจะต้องสร้างจิตสำนึกร่วมกัน เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
ถึงเวลาที่จะต้องช่วยกันสร้างชาติ
โดยเฉพาะ คนบางกลุ่ม บางภาค บางสถาบัน หยุดคิดเอง เออเอง หยุดคิดว่าตัวเองเป็นอัศวินขี่ม้าขาว สำคัญที่สุดก็ที่ สถาบันยุติธรรม ที่พึ่งสุดท้ายของสังคม อย่าทำให้ประชาชนผิดหวัง เพราะอำนาจยุติธรรม เป็นอำนาจที่สร้างยาก ยุติธรรมลำเอียง ตาชั่งเอียงเมื่อไหร่ มีความอคติต่อระบบยุติธรรมเมื่อไหร่
บ้านเมืองจะถึงคราวกลียุค
เวลานี้ มีการพาดพิงวิพากษ์วิจารณ์ถึง การวางตัวของผู้ใหญ่ในบ้านเมือง หนาหูขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ผมเกิดความวิตกขึ้นมาว่า บ้านเมืองจะไร้ขื่อแป ไร้เสาหลัก ที่จะปกครองบ้านเมือง
แนวคิดอุดมการณ์สูงส่งเพียงใด แต่ถ้าวันหนึ่งมีตำหนิเรื่องของคุณธรรม ไม่ยึดหลักนิติธรรมและไร้ความชอบธรรม แนวคิดอุดมการณ์นั้นก็แค่ การรำพึงรำพัน ของคนที่หมดคุณค่า
ความจริงแล้วหลักการปกครองไม่มีอะไรยากเย็น ขอให้เข้าใจและเข้าถึงประชาชน ให้ประชาชนอยู่ดีมีสุข เท่านั้นก็พอ ผมอยากจะขอยกตัวอย่างจากหนังสือ ยิ้ม ผู้ว่าราชการจังหวัด ของคุณอนันต์ แจ้งกลีบ ลูกหม้อคนสำคัญของกระทรวงมหาดไทยมาเป็นอุทาหรณ์
ไหนๆก็ไหนๆ ต้องขอชมไว้ตรงนี้ว่า คุณอนันต์ เป็นคนเขียนหนังสือได้สนุกและมีสาระ เรื่องเครียดเฉียดคุกเฉียดตะราง คุณอนันต์ ยังเขียนให้ฮาได้
ขอยกข้อความเกี่ยวกับเรื่อง หลักรัฐศาสตร์และนิติศาสตร์ คือ หลักรัฐศาสตร์ต้องตีความกฎหมายตามหลักนิติศาสตร์ ไม่มีข้อยกเว้นว่าจะอ้างหลักรัฐศาสตร์เพื่อการพ้นผิดได้
แต่คนต่างหากที่ยึดหลักรัฐศาสตร์ เป็นผู้ว่าราชการจังหวัด เป็นนายอำเภอ จะอนุญาตอนุมัติอะไรก็ต้องมีกฎหมายให้อำนาจไว้ชัดเจน คนที่ยึดหลักรัฐศาสตร์ก็มีทั้งมนุษย์รัฐศาสตร์และมนุษย์นิติศาสตร์ คนที่ยึดหลักนิติศาสตร์ก็มีทั้งมนุษย์นิติศาสตร์และมนุษย์รัฐศาสตร์ เช่นกัน
หลักการปกครองที่ดีคือผู้ปกครองกับผู้อยู่ภายใต้การปกครอง (น่าจะรวมผู้มีเสียงข้างมากในสภากับผู้มีเสียงข้างน้อยในสภาด้วย) ต้องหันหน้าเข้าหากัน เพื่อปรึกษาหารือกันด้วยเหตุด้วยผล ด้วยความเห็นใจซึ่งกันและกัน สร้างความสงบสุขและความเจริญมาสู่ประเทศชาติและประชาชน หลักปฏิบัติในการหันหน้าเข้าหากันจำง่ายๆคือ
“นอนสูงให้นอนคว่ำ นอนต่ำให้นอนหงาย”
เท่านี้ก็หันหน้าเข้าหากันแล้ว ถ้านอนคว่ำต่อนอนคว่ำ นอนหงายต่อนอนหงาย อาจมีการลอบแทงข้างหลังกันได้ สำหรับหลักปฏิบัติของผู้ปกครอง ใครมาเป็นนายกรัฐมนตรีต้องถือปฏิบัติโดยเคร่งครัด
“คนอยู่ข้างบนต้องทำให้คนอยู่ข้างล่างมีความสุข” ทำได้ เพียงแค่นี้ก็ถือว่าเป็นนายกฯ เป็นนักปกครองที่ดีแล้ว (ป.ล. อย่าไปคิดลึกหรือตีความอะไรไปมากกว่านี้เด็ดขาด).
“หมัดเหล็ก”
