ที่มา thaifreenews
โดย Porsche
เรียบเรียงโดย Nangfa
คอลัมน์ : เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง : คัดกรอง
โดย : กาหลิบ
หมู่ นี้ดูจะมีข่าวมากเป็นพิเศษเกี่ยวกับคนเสื้อแดงด้วยกัน บ้างว่าอ่อนข้อกับฝ่าย
ตรงข้ามไปแล้วบ้าง บ้างก็ว่าฉ้อฉลเงินทองของขบวนการมาตลอดบ้าง บ้างก็ว่า
หาผู้นำที่มีอุดมการณ์อันแท้จริงไม่ได้บ้าง คล้ายกับว่าขบวนการประชาธิปไตยที่
ใช้เสื้อแดงเป็นสัญลักษณ์กำลังจะเข้าตาจน
แต่ ขอตราไว้ตรงนี้เลยว่า สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นคือการชำระล้างร่างกายและจิตใจ
ของขบวนการเสื้อแดงเท่า นั้น นอกจากจะไม่เข้าตาจนแล้ว ขบวนการ
ประชาธิปไตยขบวนนี้จะยิ่งแข็งแกร่งและเดินอย่างมั่นคงขึ้นจนถึงเส้น ชัยในที่สุด
ไม่ใช่ยาหอม หรือมะนาวหวาน แต่เป็นทฤษฎีวิวัฒนาการทางสังคมโดยแท้
ขบวน การเสื้อแดงเริ่มจากการต่อต้านอำนาจเผด็จการทหารผู้ก่อรัฐประหารเมื่อ
พ.ศ.๒๕๔๙ ทั้งในสนามหลวงและหัวเมืองใหญ่ๆ ทั่วประเทศ เป้าหมายค่อยๆ
กระเถิบจากคณะทหารที่เรียกตัวเองว่า คปก./คมช. ผู้ใช้สีเหลืองสีฟ้ากันอย่าง
สลับสับสน ไปสู่ฝูงอำมาตย์ที่ทำงานเอื้อประโยชน์ต่อกันและกันและช่วยกัน
รักษาอำนาจไว้ อย่างสุดชีวิต ในที่สุดก็ถึงผู้คนอีกประเภทหนึ่งที่ใช้งานอำมาตย์
เหล่านี้ด้วยสภาพสิงสู่ อย่างที่เรียกว่า “มือที่มองไม่เห็น”
จากชิ้นส่วน ภาพต่อทีละชิ้น ประชาชนที่ค่อยรวมตัวกันเป็นมวลชนก็เริ่มมองเห็น
ภาพชัดขึ้นทุกที ชัดยิ่งขึ้นเมื่อเห็นการล้มรัฐบาลสมัครและรัฐบาลสมชายแบบล้ม
ทั้งยืน ชัดยิ่งขึ้นเมื่อเห็นบทบาทเหนือกฎหมายของผู้ที่เรียกตนเองว่าพันธมิตรฯ
และชัดที่สุดเมื่อเห็นญาติมิตรของเราต้องล้มตายกันเกลื่อนกลาดด้วยอาวุธ
สงครามที่ซื้อด้วยเงินภาษีของเราเอง
จากตัวบุคคลชั้นรอง ก็เริ่มเห็นบุคคลชั้นหลัก ท้ายที่สุดก็เห็นผู้เป็นประธาน
ครบ ถ้วนอย่างนี้แปลว่าได้เห็นทั้งระบอบอันฉ้อฉล อันเป็นมุมมองที่ประชาชนคน
รากฐานไม่เคยได้รับอนุญาตให้เห็น เพราะถูกลวงโลกอย่างเป็นระบบและต่อ
เนื่องมาทั้งชีวิต
วลีที่มีคุณค่าที่สุดและตรงที่สุดในวันนี้คือ “ตาสว่างทั้งแผ่นดิน”
หาก ท่านอาจารย์ปรีดี พนมยงค์ หยั่งรู้ได้โดยวิถีใดก็ตาม ท่านคงจะหลั่งน้ำตากับ
วลีนี้ ในยุคอภิวัฒน์ไทยที่ท่านเป็นแกนนำ หากตาของมวลชนสว่างขึ้นเพียงครึ่ง
เดียวของความสว่างในขณะนี้ เราคงไม่ต้องเดินทางระหกระเหินถึงเพียงนี้บน
ถนนที่มีชื่อว่าประชาธิปไตย
ช้าไปเกือบแปดสิบปี คงมิใช่ช้าจนเกินไป
การ เปลี่ยนแปลงตามวิวัฒนาการทางสังคมอย่างที่ว่านี้ จำเป็นอยู่เองที่จะต้อง
เกิดกระบวนการคัดกรองบุคคลที่มวลชนจะยกให้เป็นผู้นำ และแกนนำ โดยอาจจะ
ต้องลองผิดลองถูก และพบกับความผิดหวังรันทดใจบ้าง ก่อนจะได้คำตอบที่ลง
ตัวว่าขบวนการที่ต้องใช้จิตใจอันสูงเยี่ยมเทียมฟ้านี้ ควรจะอยู่ในการนำของใคร
คนขี้โกงคงนำไม่ได้
คนสันดานเผด็จการคงนำไม่ได้
คนที่ทำตัวเป็นไม้หลักปักเลนก็คงนำไม่ได้
สุด ท้ายขบวนการอาจจะตกอยู่ในความรับผิดชอบของคนที่เราไม่เคยรู้จักมักคุ้น
มา ก่อนเลย แต่เป็นบุคคลที่มวลมหาประชาชนช่วยกันคัดกรองขึ้นมาจากดิน
เหมือนสำนวนโบราณที่ว่าปั้นดินให้เป็นดาว โดยไม่สนใจว่าจะต้องมีชื่อเสียง
เกียรติคุณใดๆ เป็นต้นทุนมาก่อน
การ ปฏิวัติที่สำคัญๆ ในโลกล้วนกระทำการโดยคนที่โลกไม่รู้จักมาก่อนทั้งสิ้น จน
เมื่อภารกิจนั้นเสร็จสิ้นลงแล้วเขาเหล่านั้นถึงได้กลายเป็นคนในประวัติ ศาสตร์โลก
อย่าเสียกำลังใจครับ ขณะนี้เครื่องคัดกรองกำลังทำงานหนักอยู่ในฝ่าย
ประชาธิปไตย เพื่อจะได้เลิกเอาทองไปห่อผ้าขี้ริ้วเสียที.
http://democracy100percent.blogspot.com/2010/10/blog-post.html
