ที่มา ไทยรัฐ
หลังการ ยึดอำนาจ เมื่อ 19 กันยายน 2549 ปรากฏปัญหาของประเทศตามมาไม่หยุดหย่อน ซึ่งเป็นไปในทางลบมาก กว่าบวก อนาคตของประเทศไทยดูจะตกต่ำลงทุกที มีข้อเปรียบเทียบมากมายระหว่าง ผู้ล่ากับผู้ถูกไล่ล่า ท่ามกลางความแหลกราญของ หญ้าแพรก
ต้องยอมรับความจริงกันซะทีว่า ผู้ถูกไล่ล่า นอกจากจะอยู่ดีมีสุข ยังได้รับการยอมรับจากทั่วโลกจากผู้นำประมุขประเทศทั้งเป็นทางการและไม่เป็นทางการ ให้เกียรติไปอวยพรวันเกิดกันถึง บ้านพัก
ในขณะที่ ผู้ล่าเริ่มจะอ่อนแรง สะเปะสะปะ ต้องพยายามประคับประคองตัวเองฝ่ามรสุมชีวิตไปให้รอด ความศรัทธาเชื่อถือทั้งในและต่างประเทศก็น้อยลงทุกวัน
หลายประเทศที่ ผู้ถูกล่า แวะเวียนไปทักทาย เหตุผลที่รัฐบาล ประเทศนั้นๆจะต้องนำมาพิจารณามีสองประเด็น ก็คือการร้องขอจากรัฐบาลไทยและเหตุผลทางการเมือง
ด้วยภาพที่ผู้ถูกล่า ยังได้รับความศรัทธาจากประชาชนจำนวนไม่น้อยอย่างเหนียวแน่น การตัดสินใจก็ต้องเอาประเด็นนี้ไปพิจารณาด้วย ระหว่างที่รัฐบาลไทยอาจจะไม่พอใจกับประชาชนไทยส่วนใหญ่ ไม่พอใจ
คงไม่ต้องบอกว่าจะตัดสินใจอย่างไร
ประเทศที่เป็นประชาธิปไตยย่อมเข้าใจหลักการเหล่านี้ได้เป็นอย่างดี เพราะเป็นขั้นตอนพื้นฐานของระบอบประชาธิปไตยทั่วไป ผมว่าประเทศที่ไม่มีการเลือกตั้ง ก็น่าจะมีความเข้าใจหลักการพื้นฐานเหล่านี้ได้ดีด้วยซ้ำ
การแสดงความศรัทธาและยึดมั่นในตัว พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตรของคนเสื้อแดง ในโอกาสครบรอบวันเกิด 60 ปีที่ผ่านมา ย่อมเป็นการยืนยันอย่างชัดเจนว่า พ.ต.ท.ทักษิณยังมีอิทธิพลทางการเมืองอยู่ ไม่น้อย
เพราะฉะนั้นการที่จะต้องสู้กับ พ.ต.ท.ทักษิณ ด้วยวิธีการเดิมๆ ที่ผ่านมา นอกจากจะไม่ได้ผล ยังเป็นการทำลาย เวลา 4-5 ปี ที่ผ่านมาทำให้ประเทศไทยเสียโอกาสไปอย่างมหาศาล
ไม่อยากให้คิดว่า การที่รัฐบาลจะเริ่มต้นการแก้ไขปัญหาวิกฤติการเมือง โดยสันติวิธี เป็นการพ่ายแพ้แต่อยากให้คิดว่า นี่คือ การเสียสละเพื่อประเทศและประชาชน นายกฯอภิสิทธิ์จะประกาศในวันที่ 3 ส.ค.นี่เลยก็ได้
จะเป็นบิ๊กเซอร์ไพรส์ของจริง
แค่อยากจะตั้งเป็นคำถามไว้ว่า ถ้าสมมุตินำตัว พ.ต.ท.ทักษิณ กลับมารับโทษได้จริง จะรับมือกับความปั่นป่วนวุ่นวายทางการเมือง ที่จะเกิดขึ้นอย่างไร
คิดว่าเมื่อได้ตัว พ.ต.ท.ทักษิณกลับมาแล้ว เรื่องทุกอย่างจะจบ คงไม่ใช่ ผมว่ารัฐบาลก็คงรู้คำตอบอยู่เต็มอก ไม่อย่างนั้น คงหักด้ามพร้าด้วยเข่าไปแล้ว ผมไม่อยากเห็นเมืองไทยกลียุคซ้ำแล้วซ้ำเล่า พอรัฐบาลหมดปัญญารับมือวิกฤติการเมือง
สุดท้ายก็ลงเอยด้วยการปฏิวัติทุกที.
หมัดเหล็ก
