ถาม'กกต.'

ที่มา ข่าวสด

เหล็กใน

มันฯ มือเสือ

น่าจะเป็นทอล์ก ออฟ เดอะ ทาวน์ ไปอีกพักใหญ่

กรณีตุลาการศาลรัฐธรรมนูญมีคำวินิจฉัย 4 ต่อ 2 ยกคำร้องคดียุบพรรคประชาธิปัตย์

ด้วย เหตุผลที่ว่ากระบวนการยื่นคำร้อง จากจุดเริ่มต้นคือนายทะเบียนพรรคการเมือง กว่าจะกระดืบๆ ถึงมือศาลรัฐธรรมนูญนั้น กินเวลาเกิน 15 วัน

คดีจึงขาดอายุความไปโดยปริยาย

ก่อนหน้าการวินิจฉัยของศาลฯ แวดวงคอการ เมืองวิเคราะห์คาดเดากันไปต่างๆ นานาถึงแนวทางคำวินิจฉัยว่าจะออกมาอย่างไร

เท่าที่ได้ยินมีอยู่หลายแนว

เช่น ยุบพรรค-ตัดสิทธิ์กรรมการบริหารพรรคทั้งหมด ยุบพรรค-ตัดสิทธิ์บางคน ยุบพรรคแต่ไม่ตัดสิทธิ์ใครเลย หรือไม่ยุบพรรค-ไม่ตัดสิทธิ์ เป็นต้น

ไม่มีใครเอะใจเรื่อง 'อายุความ' ตามที่ตุลาการหยิบ ยกขึ้นมาเป็นเหตุผลในการยกคำร้องภายหลังเลยแม้แต่น้อย

ด้วยเหตุที่หลายคนเข้าใจว่าเรื่องของคดีจะขาดหรือไม่ขาดอายุความนั้น

คือปัญหาเบื้องต้นที่ศาลฯ ต้องวินิจฉัยก่อนเข้าสู่การวินิจฉัยเนื้อหาของคดี

ทีนี้เมื่อศาลฯ ปล่อยให้ทั้งสองฝ่ายสืบพยานต่อสู้หักล้างกันมานานหลายเดือนแล้วจู่ๆ เกิดยกคำร้อง หักมุมจบแบบดื้อๆ

เลยทำให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ตามมาอื้ออึง

บางคนเรียกสิ่งที่เกิดขึ้นว่าเป็นการตัดสินแบบไม่ตัดสิน

ทั้งยังเป็นการเสียโอกาสที่สังคมจะได้รับรู้ร่วมกันถึงเนื้อหาข้างในของคดีว่า แท้จริงแล้วพรรคประชาธิปัตย์กระทำผิดกฎหมายหรือไม่

บางคนใช้คำว่าประชาธิปัตย์ชนะฟาวล์บ้าง กกต.แพ้ฟาวล์บ้าง ความหมายเดียวกันแล้วแต่ใครจะมองในมุมไหน

แต่ในส่วนที่บอกว่ากกต.แพ้ฟาวล์นั้น ก็มีปมให้เก็บเอาไปคิดต่อได้ว่า

เป็นการแกล้งแพ้หรือแพ้จริง

นักวิชาการด้านกฎหมายอย่าง นายปริญญา เทวานฤมิตรกุล ตั้งข้อสังเกตเรื่องนี้ไว้น่าสนใจ

"การ ที่คำวินิจฉัยออกมาแบบนี้ แต่เดิมภาระรับผิดชอบทั้งหมดอยู่ที่ศาลรัฐธรรมนูญ ตอนนี้กลับเป็นการแบ่งภาระมาที่กกต.ด้วยว่า เป็นเพราะกกต.และนายทะเบียนพรรคการเมือง ทำให้คดีนี้ตกไป"

ซึ่งตีความไปได้ 2 แบบ

แบบแรกคือ กกต. โดยเฉพาะประธานกกต.ที่สวมหมวกอีกใบเป็นนายทะเบียนพรรคการเมือง มีส่วนรู้เห็นเรื่องขาดอายุความนี้มาตั้งแต่ต้น

แบบที่สอง คือกกต.ไม่รู้จริงๆ

แต่ถูกลากมาช่วยแบ่งเบาภาระศาลรัฐธรรมนูญในภายหลัง