อีเมล์หยดน้ำ: หลิ่มหลีเขียนจดหมายถึงนักโทษการเมือง

ที่มา ประชาไท

 Wed, 2012-09-12 22:43

หลิ่มหลี

จดหมายพูดคุยกับผู้ต้องขังโครงการส่งอีเมล์เพื่อให้กำลังใจนักโทษการเมืองของ "หนุ่ม เรดนนท์"

หนุ่ม เรดนนท์ หนึ่งในผู้ต้องขังคดีมาตรา 112 ก่อตั้งโครงการร่วมส่งอีเมลเพื่อให้กำลังใจนักโทษการเมือง เขาเคยบอกว่าการสื่อสารจากคนภายนอกนั้นเป็นเสมือนหยดน้ำที่ทำให้พวกเขามี กำลังใจ กระทั่งมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ไม่ว่ามันจะมาในรูปแบบการมาเยี่ยม จดหมาย โปสการ์ด หรือกระทั่งอีเมล และเพื่อเพิ่มความสะดวกให้แก่ผู้ที่อยากส่งกำลังใจแต่ไม่สามารถไปเยี่ยมได้ ไม่มีตังค์ ไม่มีเวลา ไม่มีฯลฯ  เพียง “คลิ๊ก” เดียวข้อความของท่านก็จะไปถึงพวกเขา โดยผ่านอีเมลที่ทีมงานจะปริ๊นท์นำไปส่งตรงให้ที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ และ/หรือ เรือนจำใหม่หลักสี่ อัน ที่จริงเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ ก็มีอีเมลที่ให้ญาติมิตรพี่น้องของผู้ต้องขังส่งหาได้ แต่เหตุที่หนุ่ม เรดนนท์ ไม่แนะนำช่องทางนั้นก็เพราะเกรงว่าอาจมีการกลั่นแกล้ง หรือป่วนระบบอีเมลกลางของเรือนจำ ผู้สนใจสามารถส่งอีเมลมาได้ที่   freedom4pp@gmail.com    (PP ย่อมาจาก Political Prisoners)

สวัสดีค่ะ พี่พี่ที่พักอยู่ ณ บ้านพักรับรองของราชการแบบชั่วคราว

ฉัน ชื่อหลีค่ะ เป็นสาวแก่วัยระย้า ที่ได้รับมอบหมายให้มาเขียนจดหมายถึงพี่พี่ที่อยู่ในบ้านพักฯ เพื่อให้พี่พี่ได้อ่านกัน หลีจำไม่ได้ว่าเคยร่วมกิจกรรมอะไรทางการเมือง ไม่ว่าจะเป็น ครก 112 หรือ การชุมนุมอะไรหรือเปล่า หลีเป็นคนความจำสั้นค่ะ แต่ก็ได้รับทราบว่า พี่พี่ที่อยู่ในบ้านพักฯนั้น คือคนที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมในเรื่องของสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐานกันเลย อย่างน้อย หลายๆคนก็ควรจะได้รับสิทธิการประกันตัวออกมาอยู่ข้างนอกเพื่อต่อสู้กันต่อ ไป 

หลี ไม่อยากจะมานั่งเขียนเรื่องสิทธิอะไร หรือ เรียกร้องคุยอะไรในเรื่องเครียดๆให้พี่ต้องหม่นหมองใจ หลีอยู่ฝ่ายสันทนาการเสมอๆ ซึ่งก็คือ ฝ่ายที่ให้พี่พี่ได้ร่าเริงขึ้นหรือยิ้มขึ้นมาบ้าง 

จะเล่าเรื่องราวโลกภายนอกให้พี่ได้ฟังกันดีกว่า

หลี มาจากโลกของชนชั้นกลางที่ไม่ค่อยจะสนใจเรื่องการเมืองเท่าไร ไม่รู้หรอกว่า ใครเป็นยังไง ใครชิบหายอะไร กว่าจะมารู้ตัวอีกทีก็ เอ๊ะ ประเทศเราโดนรัฐประหารแล้ว หลีก็ยังเฉยๆนะคะ ณ ตอนนั้น เรียกว่า ชินหง่ะค่ะ ประเทศนี้เขาก็ดีนะคะ ทำให้อะไรอะไรที่มันร้ายแรงในระดับประเทศมาให้ดูกิ๊บเก๋ แล้วก็มีสาวมาให้ดอกไม้ ยินดีที่ประเทศนี้มีรัฐประหาร ซึ่งคนเหล่านี้ก็เหมือนหลี แต่แรดกว่าตรงที่ไปอ่อยทหาร จะว่าไป พวกสาวๆพวกนั้นก็อยากหลอกแดกผู้ชายในเครื่องแบบ จะเห็นได้ว่า มันมีตัวอย่างระดับไฮโซหลายๆคน ที่ชอบกินผู้ชายในเครื่องแบบ เรียกว่า เป็น กระหรี่สี่เหล่าทัพกันได้เลย เคยได้ยินว่า ไฮโซบางนางนี่ ถึงกับให้หนุ่มๆคนสวนที่ดูแลสวนของตัวเอง มีชุดเครื่องแบบคนสวนด้วย แล้วก็กินคนสวนของตัวเอง เพราะเห็นว่าล่ำ น่าเจี๊ยะดี ความที่ชอบคนในเครื่องแบบ แล้วก็อยากกินคนสวนของตัวเอง ก็เลย ...ให้คนสวนมีเครื่องแบบ ตลกชิบเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ

ถ้า ยังไง หลีแนะนำให้พี่พี่อยู่ในบ้านพักฯออกกำลังกายเยอะๆนะคะ แล้วก็เล่นกล้ามอะไรบ้าง อย่าอยู่เฉยๆค่ะ คนไฮโซเขาชอบกินรากหญ้าล่ำๆ อย่างน้อย ออกมาเมื่อไรก็ดูเท่ เก๋ กู๊ด นะคะ

หลาย วันก่อน หลีมีความคิดแปลกๆในเรื่องเสรีภาพทางเพศ .. แต่หลีก็คงไม่คุยให้พี่ฟังอย่างละเอียด แต่หลีรู้สึกว่า โลกใบนี้มันต้องยอมรับในเรื่องส่วนตัวกัน ความคิดความอ่านที่แตกต่างกัน แล้วก็ยอมรับกันไปบ้างอะไรบ้าง คือแบบว่า ใครคิดอะไร มึงก็ฟังบ้าง หูทวนลมบ้างก็ได้ ไม่ต้องเสร่อแทรกเสือกไปทุกเรื่อง หรือ มีความเห็นไปด้วยทั้งหมด 

ตั้งแต่ หลีมาเรียนรู้เรื่องของการเมืองสีแดงๆ ทำให้หลีมีเพื่อนหลากเพศเยอะมาก ไม่ว่าจะ หญิงรักหญิง หรือชายรักชาย หลีรู้สึกว่า หลีเริ่มยอมรับกับมันมากขึ้นเรื่อยๆ จนมีอยู่วันหนึ่ง คิดกับตัวเองว่า ถ้ามีลูก ลูกชอบเพศไหน แม่ก็จะชอบด้วย ถ้าหลีมีลูกชาย แล้วลูกชายมีแฟนเป็นชาย หลีก็ได้ลูกชายมาเป็นสองสามสี่ห้าคน ถ้าผู้หญิงก็คงเช่นกัน หรือเริ่มรู้สึกเปลี่ยนไป (จำได้ว่า สมัยก่อน เคยคิดว่าถ้า น้องตัวเองหรือใครเป็นเกย์ จะกดหัวล้างน้ำมัน ตอนนี้น้ำมันแพง ยอมๆมันไปดีกว่าเนอะ...อันนี้ มุข) .... แต่ก็ไม่ได้มีลูกกะใครนะคะ ... อิอิ

หลี ว่า เราโตขึ้นเรื่อยๆกับสิ่งรอบตัวที่ผ่านเข้ามาในชีวิต หลีเคยมานั่งคิดว่า เราผ่านเหตุการณ์ต่างๆมาเยอะมาก จากสิ่งที่เราพบเจอด้วยตัวเอง จากการฟังเพื่อนๆหลากหลายคุยให้เราฟัง เราจำ เราคิดตาม ทำให้เรารู้สึกว่า เราเติบโต และยอมรับกับสิ่งรอบตัวได้มากมาย แต่หลีบอกตรงๆว่า หลีเป็นคนรักจริง เกลียดจริง อีพวกเหี้ยๆที่เกลียด พอเกลียดแล้ว แม่ง... มองหน้ากันไม่ได้จริงๆ แค่เห็น ก็แหวะ อ๊วกแล้ว ยิ่งอีพวกสร้างภาพในอินเตอร์เนต หลียิ่งรับไม่ได้ใหญ่ มันมีเยอะค่ะ ใช้เรื่องทางการเมืองมาสร้างชื่อสร้างภาพ หลอกแดกคนไปเรื่อยๆ จนคนเขารู้กันหมด แต่มันก็ยังเฉย นิ่ง ซึ่งหลีก็เห็นด้วยที่นิ่ง และเฉย เพราะหน้าด้านขนาดนั้น ไม่เฉยก็เสียหมาหนักเข้าไปใหญ่ 

หลาย อาทิตย์ก่อนมีกีฬาโอลิมปิก เสี่ยน้ำชา แกมาสร้างสถานการณ์แจกเงินให้กับคนได้เหรียญทอง เงิน และทองแดงกับนักกีฬาไทย ให้เป็นล้านๆเลยค่ะ แต่พอกีฬาคนพิการ แกกลับพูดแบบว่า ผมทำบุญทุกวัดไม่ได้หรอก ชิบหายสิคะ ... โดนด่ายับ ... เลยต้องกลับลำ แจกบ้าง พอประมาณ แล้วหลายวันก่อน มาทำโฆษณาแจกมือถือรุ่นที่ยังไม่ออกตัวเลย ล่าสุดเพิ่งโดนเล่นจากเฟสบุ๊คว่า ห้ามทำแบบนี้ กิจกรรมคนร่วมเป็นแสน เลิกหมด อิอิ สมน้ำหน้า 

น้ำ ท่วมสุโขทัยอยู่ค่ะ คนหลายคนที่ขาดวิจารณญาณก็เริ่มวิตกว่า น้ำจะท่วมกรุงแน่ๆ โดยไม่ได้ไปตามข่าวเลยว่า ไอ้น้ำท่วมอันนี้มันเกิดจากอะไร หลายๆคนอยากให้น้ำท่วม ชิบหายเท่าไรไม่ว่า ขอให้รัฐบาลยิ่งลักษณ์แม่งเอาไม่อยู่ สันดานคนเห็นแก่ตัวที่คิดแต่ตัวเองรอด ใครชิบหายช่างแม่ง จึงเป็นสิ่งที่ให้มนุษย์ที่เรียกว่าตัวเองเป็นสัตว์ประเสริฐ หนีความเป็นสัตว์ไม่พ้นจริงๆ จริงไหมคะ ...

ประเทศ นี้ก็ยังเห็นแค่กรุงเทพฯเป็นหัวใจสำคัญ เพราะคนกรุงเทพฯแม่งไม่ได้สนใจเรียนรู้อะไรอย่างจริงจัง วันๆ ทำงาน แล้วก็ กิน ขี้ ปี้ นอน ..จบ ... เวลาจะมาเรียนรู้ว่า เกิดอะไรอย่างแท้จริง เป็นไม่มี เห็นคนหมู่มากแหกปากไป ก็แหกปากตาม ... ด่าไปด่ามา หลีด่าเข้าตัวเอง เพราะเป็นคนกรุงเทพเหมือนกัน 

โลก ใบนี้ยังไม่ได้หยุดหมุน หลีเชื่อว่า พี่พี่ทุกคนเมื่อออกมาสู่โลกภายนอกแล้ว เรื่องราวก็ยังวนเวียนเหมือนเดิม ห่าตัวเดิมก็ยังอยู่ที่เดิน ห่าตัวใหม่ก็เข้ามาให้พี่ีพี่ได้พบรู้จักกันไป รอสักพัก คิดเสียว่า พักจิตวิญญาณของตัวเองให้สงบ สร้างกำลังใจให้แกร่งกล้า เมื่อออกมาเจอโลกเหี้ยๆ เราจะได้แกร่งพอที่จะรับความเหี้ยได้อย่างสบายใจ

ขอให้เจ้าที่เจ้าทางตายายที่เฝ้าอยู่ในบ้านพักรับรองนั้นๆดูแลพี่ให้ปลอดภัยและเป็นที่รักของทุกคน 

ขอบคุณค่ะ
หลี


หมายเหตุ: ทางผู้รวบรวมจะทะยอยนำอีเมล์ที่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนขึ้นเผยแพร่และ รณรงค์ให้ผู้ที่มีอิสรภาพได้เขียนจดหมายพูดคุยให้กำลังใจ ถามไถ่สาระทุกข์สุกดิบกับผู้ที่ถูกจำกัดเสรีภาพในเรือนจำเป็นระยะ
บทความที่เกี่ยวข้อง:รายงาน: นักโทษ112 ชวนส่ง 'อีเมลหยดน้ำ'– โปสการ์ดฝีมือ‘หลานอากง