ที่มา thaifreenews
โดย Porsche
by REDTHAI.org
ขงเบ้ง ขงจื้อ ซุนวู ทุกท่านเก่งทั้งนั้น
สุดยอดแห่งปรมาจารย์ จนเขียนเป็นตำราให้คนรุ่นหลังเล่าเรียนกันไม่รู้จบ
ร้อยเล่ห์ พันเหลี่ยม สุดยอดสัจธรรม ที่สุดของปรัชญา
แต่เชื่อไหมว่า ประเทศจีนที่ว่าเป็นต้นตำหรับของปราชญ์
และผู้ทรงความรู้ทั้งหมดนี้ เมื่อนักการสงครามรุ่นต่อๆ มานำตำราเหล่านี้มาใช้
ประเทศจีนก็แพ้อย่างไม่เป็นท่ากับมองโกล แมนจู ทั้งนั้นทั้งสิ้น
ตำราการต่อสู้จากสำนักต่างๆ ไม่ว่าจากวัดเส้าหลิน จากสำนักบวชบู้ตึ้ง
จากพรรคเทพ พรรคมารทั้งหลาย ทุกวิชาเป็นความลับสุดของสุดยอดทั้งนั้น
กว่าจะได้เรียนก็ยากแสนยาก เรียนกว่าจบยิ่งยากกว่าต้องใช้เวลาเป็นหลายสิบปี
เมื่อเวลาออกมาต่อสู้จริง ชาติตะวันตกบุกจีนแค่หยิบมือเดียว พวกนักต่อสู้รักชาติพวกนี้แพ้กระจุย เพราะต่างชาติพวกนั้นไม่ได้ใช้มือใช้เท้าแต่เขาใช้ลูกปืน
มหาตมคานธี นามนี้ยิ่งใหญ่ไพศาลนักเป็นผู้นำตัวเล็กๆ ในประเทศอินเดียที่ลุกขึ้นมาต่อสู้กับชาติมหาอำนาจอังกฤษด้วยสองมือเปล่าไม่มีอาวุธ สามารถปลุกมวลชนคนอินเดียลุกขึ้นมาต่อสู้ จนที่สุดสามารถได้รับชัยชนะ
อังกฤษต้องถอนตัวออกไปจากอินเดีย แต่นั่นเป็นประเทศอินเดีย
และมีอังกฤษเป็นคู่ต่อสู้ด้วย ในเทียนอันเหมินประเทศจีน
ในเมืองร่างกุ้งประเทศพม่า ได้นำเอาตำรานี้มาใช้บ้าง
โดยประชาชนมือเปล่าสู้กับรัฐบาลของประเทศตัวเอง
ปรากฏว่าเรียบร้อยโรงเรียนอินเดีย ประชาชนนอนตายเกลื่อนบนท้องถนน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ประเทศทั้งสองก็ยังมีผู้นำคนเดิม อยู่ต่อไปได้อีกยาวนาน
อเมริกา เป็นประเทศมหาอำนาจใหญ่ที่สุดของโลก ศักยภาพด้านกำลังอาวุธมหาศาล คุณภาพของคนก็ที่สุดของโลกมีนักวิชาการที่จบการศึกษาสูงๆ ในสถาบันที่ดีที่สุด
มีนักวางแผนมากมาย รบกับประเทศเวียดนามเล็กๆ ที่มีอาวุธล้าสมัย และน้อยนิด คุณภาพของคนก็ด้อยการศึกษาหรือแทบจะไม่มีเลย แค่อ่านออกเขียนได้ก็เป็นผู้นำได้แล้ว เชื่อไหมว่าอเมริกาที่ได้เปรียบทุกอย่างต้องแพ้ยับเยินอย่างไม่เป็นท่ากับเวียดนาม
ที่ผมยกมาให้ดูเป็นตัวอย่างนี้ เพียงแต่จะบอกว่า ไม่เคยมีสูตรสำเร็จในการต่อสู้ ไม่มีตำราที่ไหนบอกว่าต้องทำแบบนี้แล้วต้องชนะทุกอย่างมันแค่หลักการเคร่าๆ เท่านั้น การต่อสู้มันขึ้นอยู่กับองค์ประกอบอีกมากมายหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้กัน
ณ ที่ตรงนั้น ณ เวลานั้น แก้ไขกันไป ปรุงแต่งกันไป หลอกล่อกันไป เจรจากันไป
วิเคราะห์กันนาทีต่อนาที
ทหารก็คือทหาร แม้แต่ เสธ. แดงก็ไม่เว้น
“ลับ ลวง พลาง” มีให้เห็นเสมอ คำพูดเหมือนจริงแต่ไม่จริง
คำพูดเหมือนโกหกกลับเป็นเรื่องจริง มีคำพูดที่ทหารชอบพูดคือ
“คำสั่งทหารเด็ดขาดแต่ไม่แน่นอน” แปลความได้ว่าทหารกะล่อนกว่าคนธรรมดาเยอะมาก
พหูสูตย่อมไม่มีในคนเดียว คนเก่งย่อมไม่รู้ทุกอย่าง
เรียนจบปริญญาเอกยังต้องมาเป็นลูกจ้างคนจบ ป.4 ทุกคนย่อมคิดผิดได้ทั้งนั้น
ค่านิยมที่เราเป็นกันอยู่ทุกวันนี้คือ เรายึดถือบุคคลมากกว่าหลักการ
คุณวีระ คุณนัฐวุฒิ คุณจตุพร และอีกหลายท่าน อาจพลาดในข้อมูลบ้างก็ย่อมได้
สำหรับแกนนำคนเสื้อแดง ถ้าวันนี้ จะมีใครฟันธงไปว่า ความคิดของ เสธ. แดงถูก
ความคิดของสามเกลอผิด หรือ ความคิดของ เสธ. แดง ผิดความคิดของสามเกลอถูก ระหว่างตาต่อตาฟันต่อฟันกับอหิงสาอะไรเป็นสิ่งที่ถูกต้องกันแน่
ส่วนตัวของผมเชื่อว่าไม่ใช่ทั้งนั้นครับ ถูกทุกคน และอาจจะผิดทุกคน
ทั้งนี้มันขึ้นอยู่กับสภาพนั้นๆ ณ เวลานั้นจะนำเอาวิธีไหนมาใช้จึงจะเหมาะสมที่สุด
ความคิดทั้งสองกลุ่มนี้ต้องนำมาประยุคใช้ซึ่งกัน และกัน
ช่วงเวลาไหนจะใช้อะไรจึงจะสัมฤทธิ์ผล ถ้ามัวแต่อหิงสาแล้วโดนยิงร่วงอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้ก็สุดทน หรือตั้งแต่เริ่มต้นก็บู้ล้างผลาญกันไปแล้ว แบบนี้ก็เห็นจะไม่ไหว พาคนมาตายชัดๆ เพราะถึงอย่างไรอาวุธที่เราอาจจะมีก็มิอาจทัดเทียมของฝ่ายรัฐบาลได้ หรือ ถ้าเป็นสงครามจิตวิทยาเพื่อส่งสารไปยังพี่น้องร่วมรบด้วยกัน เป็นการหลอกล่อคู่ต่อสู้ให้หลงกล
ก็ต้องประเมินกัน ถกเถียงกันให้ตกผลึกเสียก่อนที่จะออกมาพูด คิดถึงผลได้ผลเสียก่อนพูดด้วย
ก่อนที่พวกท่านจะพูดหรือให้ข่าวอะไร พวกท่านหันกลับมามองพี่น้องของเรากันบ้าง
วันนี้พวกท่านบ่มพวกเราจนได้ที่ ท่านจะนำพาพวกเราไปไหนเราก็ไป ไม่รู้ด้วยว่าวิธีไหนถูกผิดเพราะเชื่อมันในอุดมการณ์ที่บ่มเพาะกันไว้แล้ว แม้รู้ว่าเดินไปข้างหน้าอาจไม่มีชีวิตกลับบ้านมาเลี้ยงดูครอบครัวอีก เกือบทุกคนก็ตั้งใจจะไปทั้งนั้น ขอให้พวกท่านสั่งมาก็แล้วกัน อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด สั่งเสียกันไว้แล้ว ทำพินัยกรรมกันไว้แล้ว ทั้งที่พวกท่านไม่ใช่พ่อแม่หรือผู้มีพระคุณกับพวกเราเลย
คำพูดของพวกท่านที่ต่างคนต่างออกข่าวไม่ตรงกันก็ยังพอรับไหว แต่ถึงขนาดออกข่าวมาว่ากล่าวกันเองออกสื่อนั้นคงรับไม่ไหวแน่
แม้จะเป็นกลศึกหรือกลยุทธ์กลลวงอะไรก็แล้วแต่ เราตามพวกท่านไม่ทัน
มันได้ทำลายหัวใจของเราไปทีละน้อย เริ่มไม่มั่นคง สับสน
เหมือนกับท่านสร้างคำถามไว้ในใจพวกเราให้เราคิดว่า “เราจะพึ่งพวกท่านต่อไปอีกไหวหรือ” เอาแต่ทะเลาะกันไม่สิ้นสุดแบบนี้
ทบทวนซักหน่อยดีไหมครับถนอมน้ำใจกันไว้บ้าง
ช่วงเวลาอันน้อยนิดก่อนออกรบ ทบทวนบทบาทของแต่ละท่าน แล้วทั้งหมดลดทิฐิกันคนละนิด เสนอความเห็นออกมาในที่ประชุม จะทะเลาะกันให้ตายไปข้างหนึ่งก็ได้ในที่ประชุมนั้น คำพูดส่อเสียดทั้งหมดอย่านำเอามาใช้ มีอารมณ์ก็ได้
แต่ต้องไม่กล่าวอะไรที่นอกเหนือจากประเด็น
เมื่อได้ข้อสรุป จบก็ต้องจบ เคารพในความเห็นทั้งสองฝั่ง
เบื้องหลังการพูดคุยทั้งหมดต้องอยู่ที่นั่น ไม่นำออกมาข้างนอก
อะไรคือความลับมันก็ต้องลับจริงๆ อย่าลับแบบแอบกระซิบกันจนรู้กันทั้งเว็บไซด์
ที่สำคัญ ณ ตอนนี้พวกท่านต้องร่วมกันสร้างกำลังใจให้กับพวกพี่น้องที่ไม่รู้เห็นด้วยกับพวกท่าน
แต่เป็นกำลังรบหลัก ให้ความเชื่อมั่นกลับคืนมาอย่างรีบด่วน และรวดเร็ว คำพูดหรือการกระทำใด
ที่ทำให้ท้อถอยไปบ้าง ต้องอธิบายความให้กระจ่างชัดแจ้ง ให้รวมใจเป็นหนึ่งเดียวเหมือนที่เคยเป็นให้ได้
สิ่งหนึ่งที่น่าจะทำอย่างยิ่งในเวลานี้ และขณะนี้ คือต้องแสดงให้เห็นการเป็นพี่เป็นน้องกันเป็นสายเลือดอุดมการณ์เดียวกันห่วงใยกันออกมา
“เราไม่เคยทิ้งกัน” เราละเลยเรื่องเล็กน้อยนี้มานานมากแล้ว
นอกเหนือจากกิจกรรมที่จะต้องดำเนินการอย่างต่อเนื่อง จัดแบ่งทีมงานบางส่วนนำเอาความดีความกล้าหาญของพวกเราออกมาเผยแพร่บ้าง ประกาศถึงการเสียสละของพี่น้องของเรา ที่ได้เคยร่วมต่อสู้กันมา เอาคนที่บาดเจ็บมาบอกกล่าว เอาคนที่เสียชีวิตมาเล่าให้ฟัง คนที่สูญหายมีใครบ้าง ครอบครัวของพวกเขาขณะนี้เป็นเช่นไร ยกย่องพวกเขาสดุดีให้กับพวกเขา หรือจัดกิจกรรมกลุ่มเล็กๆ ไปเยี่ยมเยียนพวกเขา ให้ทั้งคนที่ดูทีวีอยู่ทางบ้านได้เห็นได้รับรู้ และคนที่ถูกไปเยี่ยมมีความสุข
ในสื่อความหมายที่ว่าถ้าเราเป็นอะไรไปแบบนี้
ก็คงมีเพื่อนๆ ให้เกียรติยกย่องเราเช่นนี้เหมือนกัน มีคนไปเยี่ยมให้กำลังใจ คงไม่เดียวดายอยู่ลำพัง และสุดท้ายจะไม่นึกเสียใจเลยถ้าต้องมาเป็นแบบนี้ ในสัญลักษณ์ “เรามีเรา และ เราจะไม่ทิ้งกัน”
ก่อนจบผมขอแสดงความเห็นเพิ่มเติมไว้ดังนี้
“ขงเบ้ง” เมื่อตาย การถอยทัพยังต้องเอาศพของท่านอวดโชว์ขณะถอย เพื่อป้องกันข้าศึกไล่ตีตลบหลัง
บางครั้ง ชื่อคนก็ยังสามารถเอามาใช้งานได้ อย่างเช่น
“บิ๊กจิ๋ว” แค่ชื่อนี้ มหาอำมาตย์แค่ได้ยินชื่อก็สั่นไหวไปหมดแล้ว แค่ชื่อนี้ก็ทำให้ทหารหาญหลายคนกล้าออกมาจากหลังตู้เย็นแล้ว
เสธ. แดง พล.อ. พัลลพ ชื่อของท่านเหล่านี้ มีประโยชน์ทั้งนั้น
ถ้าเราใช้ให้เป็น อย่าเพิ่งทิ้งขว้างใครไปซักคนเดียว เราเลือกหาจุดดีของพวกท่านแล้วนำมาใช้
“ม้าพยศมันต้องเก่ง ไม่เก่งมันไม่กล้าพยศ แต่ สิ่งที่เก่งกว่าคือผู้ที่บังคับม้าได้”
ที่มา: http://redthai.org/index.php?option=com_content&view=article&id=761:2010...
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/id/19957
สุดยอดแห่งปรมาจารย์ จนเขียนเป็นตำราให้คนรุ่นหลังเล่าเรียนกันไม่รู้จบ
ร้อยเล่ห์ พันเหลี่ยม สุดยอดสัจธรรม ที่สุดของปรัชญา
แต่เชื่อไหมว่า ประเทศจีนที่ว่าเป็นต้นตำหรับของปราชญ์
และผู้ทรงความรู้ทั้งหมดนี้ เมื่อนักการสงครามรุ่นต่อๆ มานำตำราเหล่านี้มาใช้
ประเทศจีนก็แพ้อย่างไม่เป็นท่ากับมองโกล แมนจู ทั้งนั้นทั้งสิ้น
ตำราการต่อสู้จากสำนักต่างๆ ไม่ว่าจากวัดเส้าหลิน จากสำนักบวชบู้ตึ้ง
จากพรรคเทพ พรรคมารทั้งหลาย ทุกวิชาเป็นความลับสุดของสุดยอดทั้งนั้น
กว่าจะได้เรียนก็ยากแสนยาก เรียนกว่าจบยิ่งยากกว่าต้องใช้เวลาเป็นหลายสิบปี
เมื่อเวลาออกมาต่อสู้จริง ชาติตะวันตกบุกจีนแค่หยิบมือเดียว พวกนักต่อสู้รักชาติพวกนี้แพ้กระจุย เพราะต่างชาติพวกนั้นไม่ได้ใช้มือใช้เท้าแต่เขาใช้ลูกปืน
มหาตมคานธี นามนี้ยิ่งใหญ่ไพศาลนักเป็นผู้นำตัวเล็กๆ ในประเทศอินเดียที่ลุกขึ้นมาต่อสู้กับชาติมหาอำนาจอังกฤษด้วยสองมือเปล่าไม่มีอาวุธ สามารถปลุกมวลชนคนอินเดียลุกขึ้นมาต่อสู้ จนที่สุดสามารถได้รับชัยชนะ
อังกฤษต้องถอนตัวออกไปจากอินเดีย แต่นั่นเป็นประเทศอินเดีย
และมีอังกฤษเป็นคู่ต่อสู้ด้วย ในเทียนอันเหมินประเทศจีน
ในเมืองร่างกุ้งประเทศพม่า ได้นำเอาตำรานี้มาใช้บ้าง
โดยประชาชนมือเปล่าสู้กับรัฐบาลของประเทศตัวเอง
ปรากฏว่าเรียบร้อยโรงเรียนอินเดีย ประชาชนนอนตายเกลื่อนบนท้องถนน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ประเทศทั้งสองก็ยังมีผู้นำคนเดิม อยู่ต่อไปได้อีกยาวนาน
อเมริกา เป็นประเทศมหาอำนาจใหญ่ที่สุดของโลก ศักยภาพด้านกำลังอาวุธมหาศาล คุณภาพของคนก็ที่สุดของโลกมีนักวิชาการที่จบการศึกษาสูงๆ ในสถาบันที่ดีที่สุด
มีนักวางแผนมากมาย รบกับประเทศเวียดนามเล็กๆ ที่มีอาวุธล้าสมัย และน้อยนิด คุณภาพของคนก็ด้อยการศึกษาหรือแทบจะไม่มีเลย แค่อ่านออกเขียนได้ก็เป็นผู้นำได้แล้ว เชื่อไหมว่าอเมริกาที่ได้เปรียบทุกอย่างต้องแพ้ยับเยินอย่างไม่เป็นท่ากับเวียดนาม
ที่ผมยกมาให้ดูเป็นตัวอย่างนี้ เพียงแต่จะบอกว่า ไม่เคยมีสูตรสำเร็จในการต่อสู้ ไม่มีตำราที่ไหนบอกว่าต้องทำแบบนี้แล้วต้องชนะทุกอย่างมันแค่หลักการเคร่าๆ เท่านั้น การต่อสู้มันขึ้นอยู่กับองค์ประกอบอีกมากมายหลายอย่างที่ต้องเรียนรู้กัน
ณ ที่ตรงนั้น ณ เวลานั้น แก้ไขกันไป ปรุงแต่งกันไป หลอกล่อกันไป เจรจากันไป
วิเคราะห์กันนาทีต่อนาที
ทหารก็คือทหาร แม้แต่ เสธ. แดงก็ไม่เว้น
“ลับ ลวง พลาง” มีให้เห็นเสมอ คำพูดเหมือนจริงแต่ไม่จริง
คำพูดเหมือนโกหกกลับเป็นเรื่องจริง มีคำพูดที่ทหารชอบพูดคือ
“คำสั่งทหารเด็ดขาดแต่ไม่แน่นอน” แปลความได้ว่าทหารกะล่อนกว่าคนธรรมดาเยอะมาก
พหูสูตย่อมไม่มีในคนเดียว คนเก่งย่อมไม่รู้ทุกอย่าง
เรียนจบปริญญาเอกยังต้องมาเป็นลูกจ้างคนจบ ป.4 ทุกคนย่อมคิดผิดได้ทั้งนั้น
ค่านิยมที่เราเป็นกันอยู่ทุกวันนี้คือ เรายึดถือบุคคลมากกว่าหลักการ
คุณวีระ คุณนัฐวุฒิ คุณจตุพร และอีกหลายท่าน อาจพลาดในข้อมูลบ้างก็ย่อมได้
สำหรับแกนนำคนเสื้อแดง ถ้าวันนี้ จะมีใครฟันธงไปว่า ความคิดของ เสธ. แดงถูก
ความคิดของสามเกลอผิด หรือ ความคิดของ เสธ. แดง ผิดความคิดของสามเกลอถูก ระหว่างตาต่อตาฟันต่อฟันกับอหิงสาอะไรเป็นสิ่งที่ถูกต้องกันแน่
ส่วนตัวของผมเชื่อว่าไม่ใช่ทั้งนั้นครับ ถูกทุกคน และอาจจะผิดทุกคน
ทั้งนี้มันขึ้นอยู่กับสภาพนั้นๆ ณ เวลานั้นจะนำเอาวิธีไหนมาใช้จึงจะเหมาะสมที่สุด
ความคิดทั้งสองกลุ่มนี้ต้องนำมาประยุคใช้ซึ่งกัน และกัน
ช่วงเวลาไหนจะใช้อะไรจึงจะสัมฤทธิ์ผล ถ้ามัวแต่อหิงสาแล้วโดนยิงร่วงอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้ก็สุดทน หรือตั้งแต่เริ่มต้นก็บู้ล้างผลาญกันไปแล้ว แบบนี้ก็เห็นจะไม่ไหว พาคนมาตายชัดๆ เพราะถึงอย่างไรอาวุธที่เราอาจจะมีก็มิอาจทัดเทียมของฝ่ายรัฐบาลได้ หรือ ถ้าเป็นสงครามจิตวิทยาเพื่อส่งสารไปยังพี่น้องร่วมรบด้วยกัน เป็นการหลอกล่อคู่ต่อสู้ให้หลงกล
ก็ต้องประเมินกัน ถกเถียงกันให้ตกผลึกเสียก่อนที่จะออกมาพูด คิดถึงผลได้ผลเสียก่อนพูดด้วย
ก่อนที่พวกท่านจะพูดหรือให้ข่าวอะไร พวกท่านหันกลับมามองพี่น้องของเรากันบ้าง
วันนี้พวกท่านบ่มพวกเราจนได้ที่ ท่านจะนำพาพวกเราไปไหนเราก็ไป ไม่รู้ด้วยว่าวิธีไหนถูกผิดเพราะเชื่อมันในอุดมการณ์ที่บ่มเพาะกันไว้แล้ว แม้รู้ว่าเดินไปข้างหน้าอาจไม่มีชีวิตกลับบ้านมาเลี้ยงดูครอบครัวอีก เกือบทุกคนก็ตั้งใจจะไปทั้งนั้น ขอให้พวกท่านสั่งมาก็แล้วกัน อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด สั่งเสียกันไว้แล้ว ทำพินัยกรรมกันไว้แล้ว ทั้งที่พวกท่านไม่ใช่พ่อแม่หรือผู้มีพระคุณกับพวกเราเลย
คำพูดของพวกท่านที่ต่างคนต่างออกข่าวไม่ตรงกันก็ยังพอรับไหว แต่ถึงขนาดออกข่าวมาว่ากล่าวกันเองออกสื่อนั้นคงรับไม่ไหวแน่
แม้จะเป็นกลศึกหรือกลยุทธ์กลลวงอะไรก็แล้วแต่ เราตามพวกท่านไม่ทัน
มันได้ทำลายหัวใจของเราไปทีละน้อย เริ่มไม่มั่นคง สับสน
เหมือนกับท่านสร้างคำถามไว้ในใจพวกเราให้เราคิดว่า “เราจะพึ่งพวกท่านต่อไปอีกไหวหรือ” เอาแต่ทะเลาะกันไม่สิ้นสุดแบบนี้
ทบทวนซักหน่อยดีไหมครับถนอมน้ำใจกันไว้บ้าง
ช่วงเวลาอันน้อยนิดก่อนออกรบ ทบทวนบทบาทของแต่ละท่าน แล้วทั้งหมดลดทิฐิกันคนละนิด เสนอความเห็นออกมาในที่ประชุม จะทะเลาะกันให้ตายไปข้างหนึ่งก็ได้ในที่ประชุมนั้น คำพูดส่อเสียดทั้งหมดอย่านำเอามาใช้ มีอารมณ์ก็ได้
แต่ต้องไม่กล่าวอะไรที่นอกเหนือจากประเด็น
เมื่อได้ข้อสรุป จบก็ต้องจบ เคารพในความเห็นทั้งสองฝั่ง
เบื้องหลังการพูดคุยทั้งหมดต้องอยู่ที่นั่น ไม่นำออกมาข้างนอก
อะไรคือความลับมันก็ต้องลับจริงๆ อย่าลับแบบแอบกระซิบกันจนรู้กันทั้งเว็บไซด์
ที่สำคัญ ณ ตอนนี้พวกท่านต้องร่วมกันสร้างกำลังใจให้กับพวกพี่น้องที่ไม่รู้เห็นด้วยกับพวกท่าน
แต่เป็นกำลังรบหลัก ให้ความเชื่อมั่นกลับคืนมาอย่างรีบด่วน และรวดเร็ว คำพูดหรือการกระทำใด
ที่ทำให้ท้อถอยไปบ้าง ต้องอธิบายความให้กระจ่างชัดแจ้ง ให้รวมใจเป็นหนึ่งเดียวเหมือนที่เคยเป็นให้ได้
สิ่งหนึ่งที่น่าจะทำอย่างยิ่งในเวลานี้ และขณะนี้ คือต้องแสดงให้เห็นการเป็นพี่เป็นน้องกันเป็นสายเลือดอุดมการณ์เดียวกันห่วงใยกันออกมา
“เราไม่เคยทิ้งกัน” เราละเลยเรื่องเล็กน้อยนี้มานานมากแล้ว
นอกเหนือจากกิจกรรมที่จะต้องดำเนินการอย่างต่อเนื่อง จัดแบ่งทีมงานบางส่วนนำเอาความดีความกล้าหาญของพวกเราออกมาเผยแพร่บ้าง ประกาศถึงการเสียสละของพี่น้องของเรา ที่ได้เคยร่วมต่อสู้กันมา เอาคนที่บาดเจ็บมาบอกกล่าว เอาคนที่เสียชีวิตมาเล่าให้ฟัง คนที่สูญหายมีใครบ้าง ครอบครัวของพวกเขาขณะนี้เป็นเช่นไร ยกย่องพวกเขาสดุดีให้กับพวกเขา หรือจัดกิจกรรมกลุ่มเล็กๆ ไปเยี่ยมเยียนพวกเขา ให้ทั้งคนที่ดูทีวีอยู่ทางบ้านได้เห็นได้รับรู้ และคนที่ถูกไปเยี่ยมมีความสุข
ในสื่อความหมายที่ว่าถ้าเราเป็นอะไรไปแบบนี้
ก็คงมีเพื่อนๆ ให้เกียรติยกย่องเราเช่นนี้เหมือนกัน มีคนไปเยี่ยมให้กำลังใจ คงไม่เดียวดายอยู่ลำพัง และสุดท้ายจะไม่นึกเสียใจเลยถ้าต้องมาเป็นแบบนี้ ในสัญลักษณ์ “เรามีเรา และ เราจะไม่ทิ้งกัน”
ก่อนจบผมขอแสดงความเห็นเพิ่มเติมไว้ดังนี้
“ขงเบ้ง” เมื่อตาย การถอยทัพยังต้องเอาศพของท่านอวดโชว์ขณะถอย เพื่อป้องกันข้าศึกไล่ตีตลบหลัง
บางครั้ง ชื่อคนก็ยังสามารถเอามาใช้งานได้ อย่างเช่น
“บิ๊กจิ๋ว” แค่ชื่อนี้ มหาอำมาตย์แค่ได้ยินชื่อก็สั่นไหวไปหมดแล้ว แค่ชื่อนี้ก็ทำให้ทหารหาญหลายคนกล้าออกมาจากหลังตู้เย็นแล้ว
เสธ. แดง พล.อ. พัลลพ ชื่อของท่านเหล่านี้ มีประโยชน์ทั้งนั้น
ถ้าเราใช้ให้เป็น อย่าเพิ่งทิ้งขว้างใครไปซักคนเดียว เราเลือกหาจุดดีของพวกท่านแล้วนำมาใช้
“ม้าพยศมันต้องเก่ง ไม่เก่งมันไม่กล้าพยศ แต่ สิ่งที่เก่งกว่าคือผู้ที่บังคับม้าได้”
ที่มา: http://redthai.org/index.php?option=com_content&view=article&id=761:2010...
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/id/19957
