ที่มา มติชน
โดย กฤตตฤณ
นั่งเรือพายบนถนนล้นน้ำหลาก
สายกระแสเชี่ยวกรากจากแห่งหน
ความรวดเร็วรุนแรงแกล้งเล่นกล
ให้ทุกข์ทนถ้วนกันเหมือนฝันร้าย
ฝันที่ฟ้าพิโรธเหมือนโกรธขึ้ง
นำมาซึ่งกระแสบ้าที่บ่าหลาย
หลายพื้นที่มีชีวิตต้องปลิดวาย
ส่วนที่อยู่เหมือนพ่ายฉายน้ำตา
ฝันที่รอความช่วยเหลือเบื่อช้าเชื่อง
หนีไม่พ้นการเมืองเรื่องของหน้า
ท่ามความหวังเกาะเกี่ยวการเยียวยา
ซ่อนราคาของบางสิ่งยิ่งกว่านั้น
ฝันที่เกิดบ่อยครั้งสั่งสะอื้น
ทุกปีมาขมขื่นทนกลืนกลั้น
ให้กล่าวโทษกรรมเวรพิเรนทร์วัน
ที่เย้ยหยันความทุกข์ปลุกระทม
นั่งเรือพายรอคอยการมาถึง
ให้ความคิดคำนึงเข้ากุมห่ม
ภาพฝันร้ายแผ่หยัดดูชัดคม
และที่จมอยู่ท่ามก็ความจริง.
18 กันยายน 2554
