ที่มา thaifreenews
โดย Porsche
จากคุณ : kapoketo
คอลัมน์ “ร้อยรักอักษราเป็นอาวุธ”
หนังสือพิมพ์รายสัปดาห์วิวาทะ Thai Red News ปีที่ 1 ฉบับที่ 31
โดย จักรภพ เพ็ญแข
เรื่อง ๒๕๕๓...ปีใหม่หัวใจแดง
สองพันห้าร้อยห้าสิบสาม คือความดี ความงาม หรือความหวัง
เป็นปีทองของชนพลพลัง หรือเป็นปีอำมาตย์คลั่งก่อนสั่งลา
เริ่มเข้าสู่เลขสี่ปีที่สู้ ไม่เคยรู้อะไรขวางอยู่ข้างหน้า
แต่คมชัดขึ้นทุกยามตามเวลา คือเงาดำอำมาตยาปรากฏตัว
“มือที่มองไม่เห็น” ก็เด่นชัด เพราะร่างสัตว์ชนิดนี้ย่อมมีหัว
เคยมองเห็นปลายเท้าเข้าลำตัว เมื่อมองทั่วหัวก็ชัดสะบัดไชย
อสุรกายเต็มตัวเห็นหัวหน้า สามปีที่สู้มาย่อมทนไหว
เสรีภาพเราพังด้วยมือใคร ประชาธิปไตยปี้ป่นเพราะคนเดียว
เป็นการเมืองเผด็จการงานก็ล้ม เศรษฐกิจล่มจมเลิกคับเคี่ยว
ประเทศไทยใช่ของใครเพียงคนเดียว แต่ต้องเสียวเพราะคนเดียวทำลายไทย
ปีนี้ควรเป็นปีแห่งอาเซียน เมืองไทยกลับผิดเพี้ยนนำไม่ไหว
ห้าร้อยล้านหวังให้เรานำเขาไป แต่เราไทยเวียนวนไม่พ้นตัว
มิใช่เพราะประชาชนคนรากหญ้า แต่เพราะมีอำมาตยาน่าเวียนหัว
ปีห้าสามตามมาน่าหวั่นกลัว อาจมั่วซั่วมากกว่าเดิมเขาเติมไฟ
หากเขาเพิ่มความกลัวเอาตัวรอด ล่าตลอดเหล่า “ศัตรู” อยู่ที่ไหน
จะเท่ากับเอาฟืนไปโหมไฟ ปีห้าสามคงจะไม่อยู่ใกล้ธรรม
สัญญาณแห่งความเงียบเปรียบระเบิด เหมือนอยากให้เหตุเกิดแล้วเหยียบย่ำ
สีของหัวใจนี้คือสีดำ หน้ากากแห่งศีลธรรมคือมายา
ปีสี่เก้าเขาจัดรัฐประหาร ปีห้าศูนย์สอบไม่ผ่านต้องเสียหน้า
ปีห้าหนึ่งปล้นอำนาจเขากลับมา พอปีห้าสองเข้าก็เท่าทุน
ปีห้าสามประชาชนรวมพลพร้อม เมื่อชัดเจนว่าไม่ยอมก็คงวุ่น
ปีตัดสินว่า “เมตตา” หรือ “ทารุณ” ไม่ยืดหยุ่นแข็งตรงก็คงตาย
สองพันห้าร้อยห้าสิบสาม หากไม่ดับไฟลามห้ามไม่ได้
หากเขาเข้าขู่เข็ญยังเป็นใจ บ้านเมืองไทยคงลำบากอยู่ยากเย็น
ขออำนาจใดที่ดีที่เคารพ เมื่อมีภัยให้ไทยหลบอย่าพบเห็น
การต่อสู้ให้ดำรงตรงประเด็น แดงให้เด่นดังทั้งตัวและหัวใจ.
http://www.dookdik.in.th/board/index.php?topic=239.0
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P8728386/P8728386.html
โดย Porsche
จากคุณ : kapoketo
คอลัมน์ “ร้อยรักอักษราเป็นอาวุธ”
หนังสือพิมพ์รายสัปดาห์วิวาทะ Thai Red News ปีที่ 1 ฉบับที่ 31
โดย จักรภพ เพ็ญแข
เรื่อง ๒๕๕๓...ปีใหม่หัวใจแดง
สองพันห้าร้อยห้าสิบสาม คือความดี ความงาม หรือความหวัง
เป็นปีทองของชนพลพลัง หรือเป็นปีอำมาตย์คลั่งก่อนสั่งลา
เริ่มเข้าสู่เลขสี่ปีที่สู้ ไม่เคยรู้อะไรขวางอยู่ข้างหน้า
แต่คมชัดขึ้นทุกยามตามเวลา คือเงาดำอำมาตยาปรากฏตัว
“มือที่มองไม่เห็น” ก็เด่นชัด เพราะร่างสัตว์ชนิดนี้ย่อมมีหัว
เคยมองเห็นปลายเท้าเข้าลำตัว เมื่อมองทั่วหัวก็ชัดสะบัดไชย
อสุรกายเต็มตัวเห็นหัวหน้า สามปีที่สู้มาย่อมทนไหว
เสรีภาพเราพังด้วยมือใคร ประชาธิปไตยปี้ป่นเพราะคนเดียว
เป็นการเมืองเผด็จการงานก็ล้ม เศรษฐกิจล่มจมเลิกคับเคี่ยว
ประเทศไทยใช่ของใครเพียงคนเดียว แต่ต้องเสียวเพราะคนเดียวทำลายไทย
ปีนี้ควรเป็นปีแห่งอาเซียน เมืองไทยกลับผิดเพี้ยนนำไม่ไหว
ห้าร้อยล้านหวังให้เรานำเขาไป แต่เราไทยเวียนวนไม่พ้นตัว
มิใช่เพราะประชาชนคนรากหญ้า แต่เพราะมีอำมาตยาน่าเวียนหัว
ปีห้าสามตามมาน่าหวั่นกลัว อาจมั่วซั่วมากกว่าเดิมเขาเติมไฟ
หากเขาเพิ่มความกลัวเอาตัวรอด ล่าตลอดเหล่า “ศัตรู” อยู่ที่ไหน
จะเท่ากับเอาฟืนไปโหมไฟ ปีห้าสามคงจะไม่อยู่ใกล้ธรรม
สัญญาณแห่งความเงียบเปรียบระเบิด เหมือนอยากให้เหตุเกิดแล้วเหยียบย่ำ
สีของหัวใจนี้คือสีดำ หน้ากากแห่งศีลธรรมคือมายา
ปีสี่เก้าเขาจัดรัฐประหาร ปีห้าศูนย์สอบไม่ผ่านต้องเสียหน้า
ปีห้าหนึ่งปล้นอำนาจเขากลับมา พอปีห้าสองเข้าก็เท่าทุน
ปีห้าสามประชาชนรวมพลพร้อม เมื่อชัดเจนว่าไม่ยอมก็คงวุ่น
ปีตัดสินว่า “เมตตา” หรือ “ทารุณ” ไม่ยืดหยุ่นแข็งตรงก็คงตาย
สองพันห้าร้อยห้าสิบสาม หากไม่ดับไฟลามห้ามไม่ได้
หากเขาเข้าขู่เข็ญยังเป็นใจ บ้านเมืองไทยคงลำบากอยู่ยากเย็น
ขออำนาจใดที่ดีที่เคารพ เมื่อมีภัยให้ไทยหลบอย่าพบเห็น
การต่อสู้ให้ดำรงตรงประเด็น แดงให้เด่นดังทั้งตัวและหัวใจ.
http://www.dookdik.in.th/board/index.php?topic=239.0
http://www.pantip.com/cafe/rajdumnern/topic/P8728386/P8728386.html