ที่มา ประชาไท
บทกวีโดย "วฒน"
อ่านโดย "เพียงคำ ประดับความ"
ก่อนประเทศเกิดปรากฏกบฏกล้า
ใครผู้ดื่มน้ำพิพัฒน์สัตยาเล่าทหารหาญ ?
ใครอ้างความจงรักฉีกหลักการ ?
ใครโค่นล้มรัฐบาลประชาชน ?
ยกตนเป็นมนุษย์ผู้สุจริต
นั่นก็เลว , โน่นก็ผิด , นี่ฉ้อฉล ฯลฯ
กี่อำนาจกระบอกปืนเข้าปลอมปน
ทำประเทศทุกข์ทนบนกองทุกข์
แถลงการณ์อย่างมักง่าย----ว่าขายชาติ
อ้างชาติ มาปล้นชาติ เสวยอำนาจสนุก
ก่อกบฏในกะลามากี่ยุค
หรือดัชนีความสุขไม่ปลุกเร้า
กี่ยุคสมัยย่ำเวียนวนเข้าปล้นทรัพย์
คนคิดต่างถูกจับไปยิงเป้า
ต้องตอบสนองความใคร่ใต้ร่มเงา
อำนาจอันมัวเมาเพียงเฒ่านี้
แล้วร่างอำนาจนอกระบบขึ้นกลบเกลื่อน
ล้วนข้อมูลบิดเบือนขึ้นป้ายสี
การเติบโตของประชาธิปไตยมันไม่ดี
กระทบกระเทือนความมั่งมีอันยาวนาน
เลิกหลักการ,ปรารถนาโลกาภิวัตน์
ตบเท้าสนองความกำหนัดอันกลัดกร้าน
เร่งสถาปนาเถิดระบอบการหมอบคลาน
สร้างวิวัฒนาการของหลักกู
อีกสักกี่อำนาจอันปลอมปน
ยิ่งบีบบังคับ ประชาชนยิ่งลุกขึ้นสู้
ตาสว่างมองเห็นชัดแล้วศัตรู
ใครคือผู้ทำลายความเป็นอยู่ประชาชน
เร่งสถาปนาเถิดระบอบการหมอบคลาน
สร้างเมืองจากจินตนาการอันฉ้อฉล
ห่ากระสุนปืนจากภาษีประชาชน
จะยิ่งเร่งประชาชนให้รับรู้
อีกสักกี่อำนาจอันปลอมปน
ยิ่งบีบบังคับ ประชาชนยิ่งลุกขึ้นสู้
ตาสว่างมองเห็นชัดแล้วศัตรู
ใครคือผู้ทำลายความเป็นอยู่ประชาชน
