เราควรจะให้โอกาสเพื่อไทยหรือไม่?

ที่มา thaifreenews

โดย boonmie

ต้องยอมรับตามตรงนะครับว่าตลอด 2 - 3 สัปดาห์นี้ผมสับสนกับตัวเองมากพอสมควร กับทิศทางของคนเสื้อแดงส่วนใหญ่ที่เลือกจะเข้ากับพรรคเพื่อไทยเพื่อชิงอำนาจทางการเมือง

ในมุมมองของผมในครั้งนั้นการต่อสู้แนวทางนี้มีความเป็นไปได้สูงสุดในการที่จะปฏิรูประบบการเมือง รวมถึงการคืนอำนาจสู่ประชาชนอย่างแท้จริง นั่นหมายถึงการแก้รัฐธรรมนูญบางฉบับ หรืออย่างต่ำคือการแก้กฏหมายบางข้อ (ม.112) และปัจจัยเงื่อนไขที่จะสามารถทำเรื่องเหล่านี้ได้คือ

1.แกนนำ และคนเสื้อแดงต้องผสมกลมกลืนกับพรรคเพื่อไทยจนเป็นเนื้อเดียวกันจะแยกจากกันไม่ได้ทั้งสองฝ่ายต้องอิงและพึ่งพากัน

2.นโยบายด้านการเมืองของพรรคเพื่อไทย หรือแนวทางของพรรคเพื่อไทยต้องเป็นไปตามเจตนารมณ์ของคนเสื้อแดง (นั้นหมายถึงการรู้ว่าต้องต่อสู้กับใครกันแน่ เหมือนดังคนเสื้อแดงรู้)

3.มีการดำเนินการขับเคลื่อนในรูปแบบ 2 ขา ดังที่หลายคนวางแนวไว้

ปัจจัยเงื่อนไขทั้ง 3 ประการต้องชัดเจน จะขาดข้อใดข้อหนึ่งไม่ได้ โดยเฉพาะข้อ 1 กับ 2 การจัดการเรื่องเหล่านี้มีเวลาเพียง 4 ปีในวาระการเป็นรัฐบาล หรืออาจมากกว่านั้นหากพรรคเพื่อไทยบริหารประเทศได้เข้าตาประชาชน (แต่ผมขอกำหนดที่ 4 ปี เผื่อมีเหตุฉุกเฉิน)

ที่นี้เรามาลองวิเคราะห์กันครับว่าปัจจัยเงื่อนไขดังกล่าวนี้ ได้รับการตอบรับจากทั้งฝ่าย (แดงกับเพื่อไทย) หรือไม่?

การต่อสู้ของคนเสื้อแดง"ส่วนใหญ่" ต่อสู้เพื่อ
1.การคืนความยุติธรรมสู่สังคม
2.การคืนอำนาจอธิปไตยสู่มือประชาชน ให้ประชาชนมีอำนาจในการปกครองอย่างเป็นจริง
3.เพื่อแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ ความยากจน

ผมคิดว่าการเรียงลำดับทั้ง 3 เรื่องใหญ่ๆนี้คงเรียงจากความสำคัญมากไปหาน้อยถูกต้อง

คราวนี้ลองมาดูการสู้ของ "พรรคเพื่อไทย" กันบ้าง
1.เพื่อแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ
2.เพื่อคืนความเป็นธรรมให้สังคม
3.เพื่อการปรองดอง

สำหรับคนเสื้อแดงผมว่าเราคงไม่ต้องสงสัยถึงเป้าประสงค์นี้นะครับ เชื่อว่า"เกือบทุกคน" สู้เพื่อสิ่งหลักๆประมาณนี้ (การเอาทักษิณกลับมาอยู่ในข้อแรกด้วยนะครับ)

แต่สำหรับพรรคเพื่อไทยผมจำเป็นต้องอธิบายเพื่อสนับสนุนข้อความดังกล่าวคือ พรรคเพื่อไทย อยู่ภายใต้การนำของ ท่านทักษิณ ชินวัตร ซึ่งต้องยอมรับว่าจากการให้คำแนะนำต่อพรรคในครั้งที่ผ่านมานั้น ผู้นำพรรคของทักษิณต้องมีคุณสมบัติ 9 ข้อ และทั้ง 9 ข้อนั้นอยู่ใน 3 ทิศทางดังที่ผมกล่าวไว้ทั้งสิ้น

คำถามคือ เมื่อการต่อสู้นั้นคล้ายกันแต่ลำดับความสำคัญต่างกัน และบางทิศทางไม่ตรงกัน (เรื่องการแก้ไขและเปลี่ยนแปลงอำนาจของกษัตริย์ หลายท่านคงเข้าใจเรื่องอำนาจกษัตริย์และอำนาจประชาชนบ้างแล้วว่ามันผิดรูปผิดรอยและบิดเบี้ยวอย่างมาก)

ดังนั้นเมื่อเป็นเช่นนี้ในปัจจัยเงื่อนไขข้อที่ 2 ต้องเป็นปัญหาแน่ เนื่องจากเจตนารมณ์ของทั้งเสื้อแดงและพรรคเพื่อไทยไม่ค่อยสอดคล้องกัน

ดังนั้นผมจึงต้องถามคนเสื้อแดงอีกครั้งว่า

เราจะร่วมกับพรรคเพื่อไทยไปก่อน (ซึ่งแนวทางนี้หลายคนเห็นด้วย เปรียบเหมือนขึ้นรถคันเดียวกันไป แต่เพื่อไทยน่ะลงแค่มักกะสัน ไปไม่ถึงหัวลำโพงเพราะทักษิณสั่งมา)

หรือเราจะก้าวเดินด้วยตัวเอง (รอให้รถไฟขบวนใหม่มารับโดยไปถึงจุดหมาย เพราะประชาชนสั่งมา)

ในประเด็นหลังนี้ผมขอชี้แจงแนวคิดนะครับว่า ผมอยากให้พรรคการเมืองนั้นเป็นพรรคการเมืองของประชาชนจริงๆ คือเอาความต้องการของประชาชนไปปฏิบัติให้เกิดความสำเร็จ (ถ้าเปรียบคนเสื้อแดงเป็นประชาชน พรรคที่เข้ามาต้องเสนอแนวนโยบายที่ตอบสนองความต้องการของประชาชนจนครบ และเรียงลำดับความสำคัญตามนั้นด้วย) ผมอาจจะขอมากไป แต่ในความเป็นประชาธิปไตยนั้นมันต้องเป็นเช่นนี้มิใช่หรือ? เราเองก็ต้องผลักดันให้มันเป็นเช่นนั้นมิใช่หรือ?


ด้วยความเคารพทุกความเห็นครับ

Re:

โดย psybuster

ตอนนี้ก็คงต้องร่วมมือกันไปก่อน
แต่หากไม่เข้าตาจริงๆ
ถึงตอนนั้นก็ต้องตั้งพรรคของตัวเองขึ้นมา
ให้เขารู้ว่าอำนาจเป็นของประชาชนจริงๆ
แต่พรรคของคนเสื้อแดงก็คงต้องคัดคนหน่อย
ไม่ใช่ไปเอาพวกเจ้าสัวหรือคนดังของพื้นที่มาอีก
พวกนี้พอมีผลประโยชน์มากอง
ก็สามารถเปลี่ยนฝั่งได้ทันที