ที่มา ประชาไท
วณิพกเสียงทอง ท่องเที่ยวงันงก
ร้องเพลงชาดก หาเบี้ยต่อไส้
อนาถวาสนา เกิดมายากไร้
เร่ขยับกรับไม้ แลกเศษสตางค์
พระชนกตกยาก จากเมืองสารขัณฑ์
แบมือขอทาน บนวิมานพระที่นั่ง
ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ หลับคาท้องพระคลัง
เรื่องเล่าตกค้าง กลางเวียงวังไกล
อันตัวของข้า เกิดมาเป็นขอทาน
ตาบอด ไร้บ้าน ฝันดับสลาย
เที่ยวนอนกลางดิน หากินกันตาย
คนรวยอยู่บ้านใหญ่ น้ำไฟก็ฟรี
พ่อแม่เจ้าขา เมตตาข้าหน่อย
คนละร้อย สองร้อย นะน้องพี่
หรือห้าตังค์สิบตังค์ (ห้าตังค์สิบตังค์) ก็ยังดี
โอ้...ขอทานประเทศนี้ มี ฎ.ชฎา
ท้าวเอกทัศน์ สร้างวังโตใหญ่
ราษฎรหม่นไหม้ ยากไร้ ขายหน้า
คนจนขอทาน ว่าเศษคน ไร้ราคา
แต่พระราชา ว่าสะสมบารมี
(ทีพระราชา ว่าสะสมบารมี)
(พระราชาขอทาน ว่าสะสมบารมี)
สารขัณฑ์เมืองนี้ มีเรื่องประหลาด
ขอทานอัตคัต นั่งบาทวิถี
ขอทานคนรวย นั่งปะรำพิธี
เออหนอ...ประเทศนี้ มีขอทานศักดินา
ขอทานชั้นต่ำ ถูกประณามหยามหมิ่น
ว่างอมืองอตีน นอนรอวาสนา
ขอทานชั้นสูง นอนเอาตีนก่ายฟ้า
สร้างปราสาททองทา ด้วยภาษีใคร
วณิพกเสียงทอง ท่องเที่ยวงันงก
ร้องเพลงชาดก หาเบี้ยต่อไส้
ราษฎรลำบาก ยากจนเข็ญใจ
เจ้าเมืองสุขสบาย หว่านไถบนหลังคน
วณิพกเสียงทอง ท่องเที่ยวงันงก
ร้องเพลงชาดก แรมรอนทุกแห่งหน
ขอทานสกปรก กเฬวรากยากจน
ปากท้องดิ้นรน คนไม่เท่ากัน
วณิพกเสียงทอง ท่องเที่ยวงันงก
เล่านิทานชาดก แลกเศษอาหาร
ร้องเพลงตัวสั่น หวั่นกฎหมายมาร
แค่เล่านิทาน ปั้นน้ำเป็นตัว
(ที่เล่ามาทั้งหมดนี้ เป็นแค่นิทาน)
