หัวใจสีขาว

ที่มา เดลินิวส์

ยังอยู่กับหนังสือดีของ คุณ ดนัย จันทร์เจ้าฉาย เจ้าของ สำนักพิมพ์ดีเอ็มจี หัวใจสีขาว คนเราจะกำจัดความโกรธได้อย่างไร บอกแล้ว เรื่องนี้ดี ไม่เชื่อลองอ่านดู คุณดนัยน่ะ เขียนจากประสบการณ์จริงเลย

ขออนุญาตเอามาเผยแพร่ต่อ ถึงจะย่อ ๆ แต่ได้ความรู้สึก หัวใจ พองโตเต็ม ๆ

คุณดนัยเขียนเล่าไว้ว่า วันหนึ่งต้องไปงานศพกะทันหัน เลยไม่ได้เตรียมชุดดำไว้ ต้องขับรถกลับมาที่ออฟฟิศเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า ตั้งใจว่าจะจอดแป๊บเดียว แล้วก็จะมาเอารถออก

แต่ให้บังเอิญมีคนอื่นมาจอดในที่จอดรถคุณดนัย ทำให้ต้องไปจอดรถในที่คนอื่น กลับลงมา มีรถอื่นมาจอด แถมเข้าเกียร์ เอารถออกไม่ได้ เลยตัดสินใจขึ้นแท็กซี่ไป

ไปงานศพกลับมาดึกพอควร ต้องทิ้งรถไว้ แต่เช้าวันรุ่งขึ้น ตาก็เบิกกว้าง เพราะล้อรถแบนแต๊ดแต๋ 2 ล้อ แม้จะปลอบตัวเองว่า อย่าโกรธ อย่าโกรธ แต่ความโกรธวิ่งเข้าขั้วหัวใจเลย

พอมีสติ เกิดปัญญา ซึ่งปกติก็ไม่ได้สามารถจะคิดได้ขนาดนั้นหรอก มันเหมือนสว่างวาบ

คุณดนัยทำอย่างนี้ พอถึงออฟฟิศ... ผมก็สั่งเลขาฯให้ไปตรวจสอบว่า เจ้าของรถที่จอดขวางผมเป็นใคร แล้วช่วยจัดดอกไม้ให้หน่อย จะเอาไปให้เขา เลขาฯ ผมสงสัยว่า ทำไมต้องเอาไปให้ เขามากรีดยางรถแท้ ๆ

ไม่ใช่เลขาฯ เท่านั้น พนักงานทั้งออฟฟิศ ก็โกรธแทนหมด

คนที่กรีดยางรถผม เป็น เจ้าของบริษัททัวร์ ใหญ่สุดแห่งหนึ่ง เขาทำอย่างนี้มาหลายครั้งแล้ว แล้วผมก็เอากระเช้าดอกไม้ไปที่ออฟฟิศเขา คนละชั้นกัน ขอพบเขา แต่เขาไม่ออกมาพบ

ผมไม่ได้รับเชิญให้นั่ง และได้รับการยืนยันว่า นายเขาไม่อยู่ พอเห็นว่าคุณฝรั่งคนนั้นไม่มาพบ ผมเลยอธิบายเหตุการณ์ทั้งหมดให้ลูกน้องเขาฟัง บอกตั้งใจเอาดอกไม้มาขอโทษนายเขา !!!

ปรากฏว่า ก่อนเที่ยงวันเดียวกัน เลขาฯกับทีมงาน ก็เฮลั่น เพราะได้รับ ตะกร้าผลไม้ใหญ่มากพร้อมแชมเปญยี่ห้อแพง จากฝรั่งคนนั้น พร้อมจดหมายน้อย บอกทุกครั้งที่ได้กรีดยาง

เพื่อสั่งสอนคนไทยที่ไม่มีวินัย จะรู้สึกสะใจมาก แต่ผมมาแปลกที่เอาดอกไม้ไปขอโทษเขา และยังอธิบายเหตุผลด้วย เมื่อผมไม่โกรธที่โดนกรีดยาง เขารู้สึกไม่ดี และขอโทษผม

เป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่รู้สึกแบบนี้ ฝรั่งคนนั้นว่า

ไม่เท่านั้น ยังขอเป็นลูกค้า แต่ตอนนั้นมีลูกค้าเต็มมือจึงปฏิเสธไป และหลังจากนั้น การกรีดยางรถก็หายไปจากออฟฟิศด้วย

วิธีนี้ดีมากจริง ๆ ใครจะเอาไปใช้บ้างก็ได้ เชื่อว่าคุณดนัย ไม่หวงลิขสิทธิ์หรอก นี่แหละ หักหอกเป็นดอกไม้ ของจริง

หัวใจสีขาวของคุณดนัย ทำให้โลกนี้น่าอยู่จริง ๆ ท่านผู้อ่านเห็นด้วยมั้ย....

ดาวประกายพรึก