จดหมายจากคน (คุก) รักทักษิณ : สภาพที่ต้อง ‘รับสารภาพ’ (2)

ที่มา ประชาไท

หมายเหตุ กอง บรรณาธิการได้รับจดหมายชุดนี้มาตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2554 เผยแพร่โดยมีจุดประสงค์เพื่อเป็นพื้นที่ให้ผู้ต้องขังได้สื่อสารกับสังคม โดยได้คงตัวหนังสือไว้ตามต้นฉบับจริง แต่จัดย่อหน้าใหม่เพื่อความสะดวกในการอ่าน ทั้งนี้ ขอขอบคุณผู้ต้องขังผู้รวบรวมจดหมายซึ่งไม่อาจเปิดเผยชื่อได้ ไว้ ณ ที่นี้ด้วย

นคร สังสุวรรณ์ ถูกจับกุมตัวเมื่อวันที่ 19 พ.ค.53 และศาลอาญากรุงเทพใต้ พิพากษาให้จำเลยมีความผิดตามพระราชกำหนดการบริหาร ราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ.2548 มาตรา 9(2) (4), 10, 11, 18 พระราชบัญญัติอาวุธปืน เครื่องกระสุนปืน วัตถุระเบิด ดอกไม้เพลิง และสิ่งเทียมอาวุธปืน พ.ศ. 2490 มาตรา 55, 78 วรรคหนึ่ง พระราชบัญญัติควบคุมยุทธภัณฑ์ พ.ศ. 2530 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง, 42 พระราชบัญญัติวิทยุคมนาคม พ.ศ. 2498 มาตรา 6, 22, 23 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357 การกระทำของจำเลยเป็นความผิดหลายกรรมต่างกัน ให้ลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิดไปตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ฐานร่วมกันตั้งแต่ห้าคนขึ้นไปชุมนุมหรือมั่วสุมหรือการกระทำการใด อันเป็นการยุยงให้เกิดความไม่สงบเรียบร้อยภายในพื้นที่ที่ประกาศกำหนด จำคุก 1 ปี ฐานร่วมกันใช้เส้นทางคมนาคมหรือยานพาหนะใดๆ เข้าหรือออกในเส้นทางที่กำหนดในพื้นที่ที่มีการชุมนุมที่ผิดกฎหมาย จำคุก 1 ปี ฐานมีเครื่องวัตถุระเบิดที่นายทะเบียนไม่อาจออกใบอนุญาตให้ได้ไว้ในความครอบครองโดยฝ่าฝืนต่อกฎหมาย จำคุก 2 ปี ฐานมียุทธภัณฑ์ไว้ในความครอบครองโดยฝ่าฝืนต่อกฎหมาย จำคุก 6 เดือน ฐานมีเครื่องวิทยุคมนาคมโดยไม่ได้รับอนุญาต จำคุก 6 เดือน ฐานรับของโจร จำคุก 2 ปี รวมจำคุก 6 ปี 12 เดือน จำเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์ แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 3 ปี 6 เดือน ริบวิทยุคมนาคมของกลางเพื่อให้ไว้ใช้ในราชการของสำนักงานคณะกรรมการกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ กรมไปรษณีย์โทรเลข

0000000

เรื่อง ขอความเมตตาในการช่วยเหลือเยียวยาดูแลผู้ถูกจับในเหตุการณ์สลายการชุมนุม เรียน พณฯ ท่านนายก พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ทราบ

ผมนคร สังสุวรรณ์ (เนย) xxxxxxxxxxxxxxxxxx จ.ราชบุรี โดนจับวันที่ 19 พ.ค.53 คดี พรก.ฉุกเฉิน วิทยุสื่อสาร รับของโจร หมายเลขประจำตัวผู้ต้องขัง xxxx/53 แดน 8 อายุ 33 ปี เริ่มแรกผมอยู่ที่ผ่านฟ้าแยกคอกวัว เป็นการ์ด น.ปช. ของ ส.จ.สุทัศน์ แฟนชื่อเปิ้ล เป็นแกนนำ น.ป.น ภาพตะวันตก

ตอนสลายการชุมนุมผ่านฟ้า ผมก็อยู่ในเหตุการ แล้วก็ย้ายมาราชประสงค์ ผมก็มาตั้งเต็นท์ที่หน้าสยามพารากอน ผมก็เป็นการ์ดเฝ้าเต็นท์ ทำครัวเลี้ยงคนที่ผ่านไปมา จนวันที่ 19 พ.ค.53 เวลา 12.00 น. มีการสละ การชุมนุม ผมกับ ส.จ.สุทัศน์หนีไปอยู่ในวัดปทุม แล้วก็ไม่เจอกันเลย ผมอยู่ในวัดปทุมมีบุกคนไม่ทราบนามเข้ามาทำร้ายร่างกายพวกเสื้อแดงที่ใส่ชุด การ์ด หรือมีบัตร น.ป.ช. ผมก็โดนทำร้าย ก็หนีออกมาจากพวกที่ทำร้าย บ้างคนโดนมีดฟัน พวกที่ทำร้ายส่วนมากเป็นคนงานก่อสร้างหลังวัดปทุม คอยทำร้ายร่างกายหรือใช้มีดดาบฟัน ไม่ให้ออกไปทางนั้น หลังวัด บ้างคนโดนทำร้ายและถูกจับตัวส่งให้ทหาร ผมจึงหนีออกทางหน้าวัด เพราะผมโดนพวกไม่ทราบนามทำร้ายร่างกายใช้มีดดาบไล่ฟัน ขืนอยู่ในวัดคงตาย หนีออกจากวัดปทุม เวลา 12.00 น. ผมก็แอบเผาบัตร น.ป.ช. และชุดการ์ด

ช่วงที่หนีออกมาเป็นเวลาที่มีพนักงานดับไฟมา ผมจึงเดินไปถาม เขาบอกว่าออกได้ปลอดภัย ผมก็เดินออกไปผ่านสยามพารากอนเกือบถึงแยกมาบุญครอง ทหารที่แอบซุ้มออกมาประ 20 นาย บนสะพาน ผมจึงวิ่งไปแอบในเต็นท์ที่มีสิ่งของวางกระจุยกระจาย ทหารเห็นก็ตรงเข้ามาเอาปืนจี้และทำร้ายร่างกายผม และให้ผมถือถุงสีดำที่ไม่ทราบว่ามีอะไรไปด้วย พอให้ผมถือถุงไปก็ให้ผมเดินนำหน้า ทหารเดินตามหลัง เอาปืนจี้ตามหลังไปจนถึงที่มีทหารตั้งด่านบนสะพาน และส่งตัวผมให้พวกทหารด้วยกันและให้เปิดถุง จึงรู้ว่ามี ระเบิด 2 ลูก วอร์ดำปิดเครื่องไว 1 เครื่อง มือถือ 40 เครื่อง และเลยจากด่านทหารประมาณ 50 เมตร มีเป็นด่านตำรวจ ส.น.ปทุมวัน ทหารนำตัวผมไปส่งตำรวจ พร้อมของกลางและถ่ายรูปไว้

พอไปถึงโรงพักเย็นวันที่ 19 พ.ค.53 เวลา 14.00 น. ทางเพื่อไทย ส่งทนายคุณลดาวัลย์มาบอกให้ประติ ปฏิเสธ ทุกข้อกล่าวหา ผมก็ทำตามจนเข้ามาเรือนจำพิเศษกรุงเทพ ผมก็รอและสู้คดีอยู่ประมาณ 6 เดือน ทางเพื่อไทยก็ไม่เคยส่งทนายความมาแนะนำหรือให้คำปลึกศา จนผมขอทนายศาล ช่วงมีเวลานั้นผมป่วยโรคเก่ากับมาเป็นอีก ผมขาดยากิน ยาทีบีที่เคยกินอยู่ข้างนอกก็ไม่ได้กิน อาการจึงทรุดโทรม ผมมีไข้ทุกวัน ไอเป็นเลือด ไปศาลก็ไม่ค่อยไหว เป็นนักเข้าจนที่สุดผมใกล้จะตายจึงยอมรับสรภาพคดีว่าผมแค่ตกงาน ไปอยู่แค่ 2 วัน และของกลางทั้งหมดผมรับว่าไม่ไวครอบคลอง ไม่ใช้ของผมแต่ศาลก็ให้สู้คดีได้ทุกขอกล่าวหา ผมไม่รู่กฎหมาย ไหนจะป่วยหนัก ไหนจะอยู่ในเรือนจำต้องทำงาน มียอดทุกวัน คนป่วยจะตายก็ต้องทำงาน ผมตัดสินทั้งหมด 7 ปี รับสารภาพเหลือ 3 ปี 6 เดือน ตอนนี้ก็ติดมา 1 ปีแล้ว มีผู้ต้องขังที่โดนจับมาประมาณ 60 คน 20 คนโดนทำร้ายร่างกาย หรือโดนยิงด้วยลูกปืนยาง ไม้ตี ดาบฟัน เจ็บร่างกาย ส่วนตัวผมโดนทหารซ่อมก็จุกพอสมควร บ้างคนในนี้หาว่าพวกเสื้อแดงสร้างปันหา ทำให้ไม่ได้อภัยโทษพวกผมโดนทั้งร่างกายและจิตใจ

1 ปีแล้วอยากให้พวกผมที่เหลืออยู่ได้รับการเยียวยาจากทางพรรเพื่อไทย ผม น.ป.ช. ทุกคนรู้สึกน้อยใจ ที่มีแต่ข่าวว่าเยี่ยวยาคนเจ็บ คนตาย แต่ข้างนอกออกข่าวช่วยที่คนข้างทุกทุกอาทิตย์ คนที่เจ็บโดนทำลาย โดนยัดข้อกล่าวหา ไม่มีญาติ ไม่รู้จักคนใหญ่คนโต ไม่สนิดกับ ส.ส. หรือแกนนำ นี้หรือที่ว่าเสื้อแดงไม่ทิ้งกัน แต่พวกผมทุกคนก็มีญาติกันทุกคน กระจายก็ทั่วทุก 72 จังหวัด ญาติพี่น้องรู้สึกว่าทางเพื่อไทย แกนนำ ท่านทักษิณ ชินวัตร ควรหันหลังมาดูแลพวกผมบ้าง ผมรอมา 1 ปีแล้วจึงเขียนจดหมายไปขอความเมตตาและความเป็นทำจากไพร่อย่างพวกผม ญาติก็รู้สึกว่าทางแกนนำ พ.ท ท่านทักษิณ ชินวัตร ไม่เคยให้ความสำคัญและความหวังกับพวกผมเลย

สิ่งที่พวกผมต้องการ 1 เรื่องงาน 2 สิทธิทางคดี นักโทษการเมืองการเป็นอยู่ของพวกผม 3 การกินอยู่อดๆ ยากๆ หิวโหย ต้องเข้าแถวกินหลวงบ้างวันกินข้าวเปล่า ถ้าไปไม่ทัน เหตุผลยอดงาน ไม่มีเวลาพักเที่ยง ส่วนตัวผมตั้งแต่ตัดสินแล้วก็ไปนอนโรงพยบาล 3 เดือน ขีดยา 60 เข็ม ตอนนี้กินยาอีก 6 เดือนคงจะหาย อยากให้ดูแลทางบ้านผมบ้าง จน 1 ปี พ่อแม่ไม่เคยมาเยี่ยม ไม่มีเงิน อายุมากแล้ว ตอนนี้ผมต้องกินยารักษาตัว อยากให้ช่วยเรื่องงาน เรื่องการกินอยู่ และเรื่องนิรโทษกรรมคดี น.ป.ช ทุกคน

ขอให้ท่านดูแลพวกผมบ้าง ไม่ใช้ดูแลแต่คนเจ็บกับคนตายข้างนอก แล้วคนในคุกที่ทั้งเจ็บตัว ติดคุก โดนยัดข้อกล่าวหา ไม่มีทนาย ไม่ได้รับการดูแล พวกผมทุกคนโทษไม่เท่ากัน บางคน 6 เดือน บ้างคน 1 ปี บ้างคน 3 ปี พวกผมรู้สึกน้อยใจที่ขาดการดูแลต้องเพิ่งตัวเอง

รักและเคารพอย่างสูง

ขอแสดงความนับถือ

จาก น.ป.ช. พี่น้องหัวใจแดง ขอความเมตตาช่วยเหลือจากท่าน รอมา 1 ปี แล้ว

นคร สังสุวรรณ์ (เนย) แดน 8

เรื่องที่เกี่ยวข้อง:

จดหมายจากคน (คุก) รักทักษิณ: FORGIVE AND 'FORGET’ ? (1)