ที่มา thaifreenews
โดย เสรีชน คนใต้
บางทีความเชื่อที่ว่า มนุษย์มี free will มีเสรีภาพเป็น essence มีความเป็นตัวของตัวเอง มีความสามารถที่จะปกครองตัวเอง รับผิดชอบตัวเองได้ หรือมีอิสระที่จะให้ความหมายแก่โลกและชีวิต เลือกทางชีวิตตามที่ตนเองพึงพอใจได้อย่างแท้จริง...มันก็ดูสวยงาม น่าปรารถนา
แต่เมื่อพิจารณา “ความเป็นจริง” กลับพบว่า มนุษย์ถูกควบคุม/บงการด้วยสารพัดกฎ ไม่ว่าจะเป็นกฎธรรมชาติทางชีวภาพที่กำหนดให้ชีวิตด้านกายภาพ อารมณ์ความรู้สึกต่างๆของเราเป็นไปอย่างกลไก เราไม่มีอิสระที่จะจัดการกับโรคบางอย่างทางร่างกาย อารมณ์ความรู้สึกบางอย่าง นิสัยบางอย่างของตนเองได้ด้วยซ้ำ
และเรา ยังอยู่ภายใต้กฎทางสังคม เศรษฐกิจ การเมือง ศาสนา วัฒนธรรม ความผันผวนเปลี่ยนแปลงต่างๆ ของเหตุการณ์โลก เช่นวิกฤตพลังงาน เศรษฐกิจ การเกิดโรคระบาด สงครามก่อการร้าย สงครามศาสนา สงครามนิวเคลียร์ และความเปลี่ยนแปลงไม่แน่นอนของปรากฏการณ์ธรรมชาติที่เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ และ/หรือความผันผวนเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติในระดับของระบบสุริยะ และระดับจักรวาล
ดูๆ ไป มนุษย์ก็แค่ “ละอองธุลี” เล็กกระจิริดที่แล้วแต่กระแสพายุของกฎเกณฑ์ ความผันผวนไม่แน่นอน และเหตุปัจจัยร้อยแปดพันเก้าจะพัดพาไป มนุษย์ไม่ได้มีเสรีภาพ หรือเป็นตัวของตัวเองอย่างแท้จริงเลย
ฉะนั้น บางทีผมจึงอดสงสัยไม่ได้ว่า เวลาเราพูดถึง เรียกร้อง หรือใฝ่ฝันถึงเสรีภาพอย่างที่ความคิดทางปรัชญาและศาสนาต่างๆ พยายามอธิบายหรือ “วาดภาพ” ให้เราเห็น “ความสวยงาม” ของมันนั้น มันเป็นแค่ความฝันถึงสิ่งที่เรา “ขาด” หรือสิ่งที่เราไม่สามารถจะมีมันได้อย่างแท้จริงหรือเปล่า?
ปล.ถามตัวเองแบบปลงๆ ในวันที่นั่งนึกถึง “มรณานุสติ”
จากเฟสบุ้ค อ.สุรพศ ทวีศักดิ์