WeLoveOurKing
How to insert weloveking to you website

ทรงพระเจริญ

ขัตติยาอัด คอป แต่งนิทานโยนความผิดเสธ แดง 18 9 55

สถาบันกษัตริย์อยู่ได้ด้วยความจริง

ธงชัย วินิจจะกูล: Truth on Trial

สถาบันกษัตริย์ถึงเวลาต้องปรับตัว

ตุลาการผิดเลน !


ฟังกันให้ชัด! "นิติราษฎร์" ไขข้อข้องใจ ทุกคำถามกรณีลบล้างผลพวงรัฐประหาร





วิดีโอสอนการทำน้ำหมักป้าเช็ง SuperCheng TV ฉบับเต็ม 1.58 ชม.

VOICE NEWS

Fish




เพื่อไทย

เพื่อไทย
เพื่อ ประชาธิปไตย ขับไล่ เผด็จการ

Wednesday, June 24, 2009

สวัสดีรถไฟไทย

ที่มา บางกอกทูเดย์

พนักงานรถไฟ ผู้บริหารรถไฟ และผู้เกี่ยวข้องทั้งสายการเมืองและสายข้าราชการทุกคน น่าจะรู้โดยมันสมองที่สะสมกันมานานนมว่า กิจการรถไฟทั้งระบบ มันพินาศขาดทุนย่อยยับมาตลอดหลายสิบปีนั้นใครเป็นคนก่อ?พนักงานรถไฟที่คิดว่าตัวเองทั้งตัว คือ เลือดเนื้อและวิญญาณของคนรถไฟตั้งแต่เกิดจนเกือบตายมาจนวันนี้ ถามตัวเองซักนิดมั้ยว่า ได้ทำอะไรด้วยความจงรักภักดีต่อองค์กรการรถไฟแห่งประเทศไทยมากน้อยแค่ไหน?นอกจากอาศัยใบบุญเกาะกินร่มไม้ชายคาองค์กรรถไฟมาตลอดชีวิต โดยไม่คิดพัฒนาและรังสรรค์ความเจริญให้กับองค์กรคงไม่ต้องพูดหรอกนะว่า ถ้าสำนักงานการตรวจเงินแผ่นดินเพียงตั้งใจมุ่งเข้าไปตรวจสอบในทุกอณูของการทำงานในองค์กรนี้จริงๆถ้าขุดคุ้ยเรื่องที่ดินรถไฟเข้าไปอีก ดูตัวอย่างที่ดินมูลค่ามหาศาลย่านหมอชิต-พหลโยธิน ก็แล้วกันว่า“เข้ากระเป๋าใคร?” อย่างอิ่มหมีพีมันสหภาพแรงงานรถไฟหรือ เกิดขึ้นมาเพื่อสร้างอำนาจต่อรองให้กับพนักงานในด้านเข้าไปมีส่วนร่วมรู้เห็นในทุกเรื่องขององคาพยพตัวเอง เคยถามตัวเองบ้างไหมว่า ทำเพื่อองค์กร หรือเพื่อพนักงาน หรือเพื่อผลประโยชน์ของใครบางคนโดยเฉพาะในยุคที่ชอบกล่าวหาว่า มีนักการเมืองเข้าไปกอบโกยผลประโยชน์ในรถไฟ โดยที่บางคนไม่หวังอาศัยอิงแอบอำนาจการเมืองบางคนกระโจนสู่การเมืองเสียโด่งดัง แต่ไม่เห็นท่าทีต่อสู้กอบกู้ให้องค์กรรถไฟแม้แต่น้อยการรถไฟฯ รับผิดชอบสร้างเส้นทางรถไฟลอยฟ้าสาย Airport Rail link จากมักกะสันไปถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ก็ต้องจัดตั้งบริษัทก่อสร้างและบริหารเส้นทางเป็นบริษัทลูก และเห็นความล่าช้าของโครงการอย่างไม่น่าเชื่อถือมาแล้วเพราะรู้อยู่แก่ใจว่า ขืนให้องค์กรรถไฟตัวแม่บริหารเมื่อไร ก็เตรียมตัวเจ๊งซับเจ๊งซ้อนให้เห็นตั้งแต่ก้าวแรกมันต่างกับร่องรอยความล่มจมขององค์การขนส่งมวลชนหรือ ขสมก. ตรงไหนพอมีคนเสนอให้การรถไฟฯ ตั้งบริษัทลูกขึ้นมาบริหารทรัพย์สินที่มีประโยชน์สูงสุด เพื่อสามารถนำรายได้มาล้างหนี้เท่าภูเขาขยะของการรถไฟฯ ได้ กลับมี“คนใน” พยายาม “เอาเท้าราน้ำ” หรือ “กวนน้ำให้ขุ่น”ขัดขวางไม่ให้มีการพัฒนาความคิดและแก้ไขเชิงการบริหารมรดกร้อยปีการรถไฟฯ เหมือนกับว่าชีวิตลูกรถไฟจะตายก็ยอมเพื่อรักษาองค์กรรถไฟให้ได้ก็เพราะพวกคุณจงรักภักดีองค์กรแบบขาดทุนล้มเหลวเรื่อยมาหลายสิบปีหลายหมื่นล้านบาทนี่แหละ...เขาถึงสรุปมานานแล้วว่า เห็นทีจะต้องสวัสดีจบเห่กับการบริหารของการรถไฟฯ เสียทีรถไฟไทยถึงเวลาสังคายนาใหม่ได้แล้วพี่น้อง!!! ■