อีกกี่ชีวิตที่ต้องแลกกับแค่การขอใช้ “วิถีทางประชาธิปไตย”

ที่มา ประชาไท

นักปรัชญาชายขอบ

การเรียกร้องให้ยุบสภาเลือกตั้งใหม่ของคนเสื้อแดง ต่อให้เป็นจริงว่าไม่ใช่การเรียกร้องประชาธิปไตยอย่างบริสุทธิ์ใจ เพราะมี “วาระซ่อนเร้น” เรื่องการช่วยทักษิณให้พ้นผิด หรือมีท่อน้ำเลี้ยงจากทักษิณ และเครือข่ายพรรคเพื่อไทยให้การสนับสนุน แต่ก็เป็นข้อเรียกร้องที่อยู่บนข้อเท็จจริงที่ว่า แทบจะไม่มีครอบครัว หน่วยงาน องค์กร หรือสถาบันใดเลยที่ผู้คนไม่มีความเห็นต่าง หรือมีการแบ่งเป็นเหลืองเป็นแดง (หรือขอวางท่าทีเป็นกลางๆ)

เมื่อข้อเท็จจริงเป็นเช่นนี้ แม้ไม่ต้องใช้สติปัญญาระดับผู้นำประเทศก็ย่อมจะมองออกได้ว่า มีแต่การใช้ “วิถีทางประชาธิปไตย” คืนอำนาจให้ประชาชนเลือกตั้งใหม่เท่านั้นที่อาจเป็นทางคลี่คลายปัญหาอย่างสันติ และยุติธรรมที่สุดสำหรับประชาชนทุกคนที่มีความเห็นต่าง

การปิดสื่อและใช้อำนาจเด็ดขาดด้วยข้ออ้างเรื่องรักษาความเป็น “นิติรัฐ” ของรัฐบาลซึ่งอยู่อีกขั้วความขัดแย้งทางความคิดนั้น เป็นการตัดสินใจทางการเมืองที่เสมือนไม่เข้าใจความซับซ้อนของปัญหา หรือไม่ก็เป็นการตัดสินใจที่อำมหิตผิดมนุษย์ เพราะผู้ตัดสินใจสามารถหลับตาจินตนาการเห็นศพประชาชนนอนระเนระนาดอยู่ข้างหน้า แต่ก็ยังเลือกที่จะก้าวเดินเหยียบซากศพของของประชาชนเพื่อไปสู่ชัยชนะที่ไร้ความหมาย

จริงหรือไม่ว่า เพราะกลัวทักษิณจนเกินเหตุ จึงเทหมดหน้าตักทำรัฐประหาร 19 กันยายน2549 และเพราะกลัวทักษิณจนขี้ขึ้นสมองจึงทุ่มเททรัพยากรอย่างมหาศาลของชาติ ทั้งเงิน ทหาร ตำรวจ แพทย์ พยาบาล ชีวิตผู้คน ยอมเสียสละอนาคตทางการเมือง แม้กระทั่ง “มโนธรรม” เพียงเพื่อจะสู้กับทักษิณ

ถามว่า แม้ทักษิณจะอุบาทว์ชาติชั่วสักเพียงใด แต่ที่เขาขอสู้กับ “พวกคุณ/พวกท่าน” คือเขาขอใช้ “วิถีทางประชาธิปไตย” หรือขอใช้ “การเลือกตั้ง” ที่ยุติธรรมกับทุกฝ่ายมิใช่หรือ? เขามีเพียงมวลชน ไม่มีกองทัพ ไม่มีรถถัง ไม่มีแม้กระทั่งสิทธิ์ที่จะอ้าง “ความจงรักภักดี” ในการต่อสู้เพื่อสิ่งที่เขาเรียกว่า “ความยุติธรรม”

ผมไม่ได้เข้าข้าง ไม่ได้เชียร์ทักษิณ (ที่จริงวิจารณ์มาตลอด) เพียงแต่ต้องการเตือนให้ทุกคนมอง “ข้อเท็จจริง” ว่า ที่ผ่านมาเขาขอต่อสู้ตาม “วิถีทางประชาธิปไตย” ใช่หรือไม่? ถ้าใช่ ต่อให้ (สมมติว่า) เขาคิดล้มล้างสถาบันจริง “พวกคุณ/พวกท่าน” เชื่อมั่นกันจริงๆหรือว่า ภายใต้ “วิถีทางประชาธิปไตย” ทักษิณจะทำให้สำเร็จได้อย่างที่คิด

อย่าว่าแต่จะใช้ “วิถีทางประชาธิปไตย” ล้มสถาบันได้สำเร็จเลยครับ แม้แต่จะใช้วิถีทางนี้ช่วยตนเองให้พ้นผิดจากคดีความต่างๆ ก็ไม่แน่ว่าทักษิณจะทำได้ ฉะนั้น ความกลัวทักษิณของรัฐบาล บรรดาอำมาตย์ และเครือข่าย จนยอมให้เกิดการสูญเสียชีวิตประชาชน (อย่างไม่อั้น) เพื่อแลกกับการขอใช้ “วิถีทางประชาธิปไตย” ของทักษิณ จึงเป็นความกลัวที่น่าอัปยศอดสูยิ่ง!

ถามจริงๆเถอะครับ “พวกคุณ/พวกท่าน” คิดว่ามันคุ้มจริงๆหรือกับการใช้ชีวิตผู้คน (แม้แต่ชีวิตเดียว) แลกกับ “ข้อกังวล” ที่ว่ายุบสภาเลือกตั้งใหม่แล้วปัญหาอาจไม่จบ การเลือกตั้งก็จะไม่เสรี ไม่สงบสันติ

แล้วไงครับ ต่อให้ไม่เสรี ไม่สงบสันติ ปัญหายังไม่จบจริง มันจะทำให้ประชาชนต้องบาดเจ็บล้มตายกันมากเท่ากับทางเลือกที่ “พวกคุณ/พวกท่าน” เลือกกันอยู่ในเวลานี้ไหม?

“พวกคุณ/พวกท่าน” กำลังสนุกกับการเล่นอะไรกันอยู่ครับ? “ผู้ก่อการร้าย” เอย “เครือข่ายล้มล้างสถาบัน” เอย

ถ้ามันมีไอ้สิ่งที่ว่าอยู่จริง เช่น “ผู้ก่อการร้าย” ทำไม “พวกคุณ/พวกท่าน” ไม่ “โฟกัส” ไปเฉพาะกลุ่มบุคคลเหล่านี้ แล้วจัดการตามกฎหมายเสีย เกิดระเบิดตูมๆมาเป็นปีๆ ทำไมไม่เห็นจับมือใครดมได้ ทำไมเพิ่งมาค้นพบว่าผู้ก่อการร้ายแฝงตัวอยู่ในกลุ่มผู้ชุมนุม แล้วพร้อมที่จะใช้กำลังสลายผู้ชุมนุมแม้จะไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าจะจับกุมผู้ก่อการร้ายได้กี่คน แต่แน่ใจว่าจะต้องมีประชาชนผู้บริสุทธิ์ต้องตายอีกนับไม่ถ้วน!

นี่หรือคือการบังคับใช้กฎหมายอย่างเด็ดขาด การรักษาความเป็น “นิติรัฐ” ของ “พวกคุณ/พวกท่าน” โดยการปราบปรามผู้ก่อการร้ายที่มีประชาชนเป็น “เป้า”

เรื่อง “เครือข่ายล้มล้างสถาบัน” ก็เหมือนกัน หากเป็นเรื่องจริง มีหลักฐานอยู่จริง ก็ต้องจัดการกับกลุ่มคนเหล่านั้นโดยตรง ไม่ใช่อ้าง “ผู้ก่อการร้าย” อ้าง “เครือข่ายล้มล้างสถาบัน” แล้วหันปลายกระบอกปืนไปยังกลุ่มผู้ชุมนุม!

ก็ในเมื่อ “พวกคุณ/พวกท่าน” พูดอย่างผู้มีมนุษยธรรมซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าเข้าใจ เห็นใจ สงสารคนยากคนจน คนชนบท คนไร้การศึกษาที่ตกเป็นเครื่องมือของทักษิณ แล้วทำไมจึงแสดง “เมตตาธรรม” ด้วย “การฆ่า” (เป็น “การฆ่า” อย่างแน่นอน เพราะเป็นการกระทำที่รู้ได้ล่วงหน้าว่าจะต้องมีผู้บริสุทธิ์ล้มตาย แต่ก็ยังตัดสินใจให้กระทำ ทั้งที่มีทางเลือกให้ใช้ “วิถีทางประชาธิปไตย” ที่ไม่มีใครต้องตาย)

พูดก็พูดเถอะ ผมขอกราบตีนถามบรรดาเครือข่ายอำมาตย์ ปัญญาชน สื่อ คนชั้นกลางในเมืองที่มีการศึกษา สติปัญญา และคุณธรรมสูงส่ง ว่า ในระบอบประชาธิปไตยนั้น การที่จะมีคนเลว คนอุบาทว์ชาติชั่วสักปานใดก็ตามเขามาขอใช้ “วิถีทางประชาธิปไตย” เพื่อต่อสู้ให้ได้รับสิ่งที่เขาต้องการนั้น การที่ “พวกคุณ/พวกท่าน” ไม่เพียงแต่จะไม่ยอมให้เขาใช้วิถีทางนี้เท่านั้น ยังยอมแลกชีวิตผู้คนจำนวนมากเพื่อไม่ให้คนเลวมาใช้ “วิถีทางประชาธิปไตย” นี่เป็นการกระทำที่ถูกต้องตาม “ระบอบประชาธิปไตย” ที่พวกท่านพร่ำสอนชาวบ้านผู้โง่เขลาอย่างนั้นหรือ?

“วิถีทางประชาธิปไตย” อนุญาตให้ใช้ได้เฉพาะคนดีมีคุณธรรมเท่านั้นหรือครับ? (ถามอย่าง “ซีเรียส” ไม่ใช่ประชด!)

แล้ว “พวกคุณ/พวกท่าน” จะให้คนเลว หรือผู้สนับสนุนคนเลวอย่างพวก “แดงถ่อย” ยอมสละชีวิตอีกกี่ศพขอรับ จึงจะยอมให้พวกเขาได้ใช้ “วิถีทางประชาธิปไตย” ที่พวกเขามาร้องขอให้ตัวเขาเอง พร้อมๆกันกับให้ “พวกคุณ/พวกท่าน” และประชาชนทั้งประเทศได้ใช้วิถีทางเดียวกันนี้อย่างเท่าเทียมกัน!

................

ปล. ผมเขียนบทความนี้ขณะที่นั่งฟังรายการ “คม ชัด ลึก” (28 เม.ย.53) ทาง “เนชันทีวี” วิทยากรรับเชิญพูดตอนหนึ่งว่า “ในฐานะนักรัฐศาสตร์ผมมองว่า หากจะมีการตายกันอีกจากการปราบม็อบ ก็เป็นเรื่องจำเป็น เพราะยังถือว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับสงครามกลางเมืองของสหรัฐอเมริกา...” รายการทีวีนี้จบ ผมเขียนบทความจบพอดี จึงขออุทิศบทความนี้เพื่อไว้อาลัยแด่ “ชัยอนันต์ สมุทวณิช นักรัฐศาสตร์อาวุโสของประเทศไทย”