ที่มา บางกอกทูเดย์ 6 ปีที่อยู่กับหายนะ หากเป็นประเทศอื่นๆ ประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่า...ประเทศนั้นจะพบกับความเปลี่ยนแปลงที่มากมายมหาศาล 6 ปีแห่งความวุ่นวาย...ความกินดีอยู่ดีของประชาชนจะมีปัญหา...ในฝรั่งเศสในรัสเซีย...ข้าวจะหมดไปจากไร่...ทำให้ขนมปังไม่พอสำหรับประชาชน... 6 ปี...ที่ประเทศเต็มไปด้วยการต่อสู้เพื่อเอาแพ้เอาชนะกันในทางการเมือง...ประชาชนจะเปลี่ยนไป...พวกเขาจะโหดร้ายไร้เหตุผล...พวกเขาจะรับความรุนแรงโดยง่าย...และจะตอบกลับด้วยความรุนแรงที่มากกว่า... 6 ปี...ที่ทุกๆ แผ่นดินมี 2 รัฐบาล ...สงครามกลางเมือง จะต้องอุบัติขึ้นมา...และหากว่า...ยังไม่สามารถยุติมันลงให้ได้... สงครามกลางเมืองจะใหญ่ขึ้น...แผ่นดินจะแยกตัว ทางออกและหนทางแก้ไข...ทั้ง 2 ฝ่ายจะต้องหาจุดร่วมให้พบ...แล้วกำหนดผลประโยชน์ที่เป็นกลางขึ้นมา...อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ...ทำถูกแล้ว ที่ตัดเวลาของการเป็นรัฐบาลลงในทันที 1 ปี ...แกนนำเสื้อแดงทำผิดที่ปฏิเสธและเรียกร้องมากขึ้น สิ่งที่รัฐบาลหยิบยื่นให้...จึงกลายเป็นความเห็นที่แตกต่างระหว่าง...สายพิราบ กับสายเหยี่ยว ในแกนนำเสื้อแดง สายพิราบเห็นว่า...เสี่ยงเกินไปที่จะเรียกร้องเพิ่ม...และเป็นอันตรายต่อการสนับสนุนจากประชาชน... รัฐบาล...จะเข้าสู่การหาเสียงเลือกตั้ง...กับ ข้อหาล้อมปราบและสังหารประชาชนไม่ได้...เขาจึงต้องสานต่อภารกิจ...สายเหยี่ยวมองไม่เห็นมุมนี้... 6 ปีจนถึงวันนี้...ในประเทศนี้ไม่มีใครได้กำไร...แต่ละวันแห่งหายนะ กัดกร่อนทุกสถานะ ไม่ต่างไปจากปลวกที่กัดกินเนื้อไม้...มีแต่ผิวนอกจะยังคงสภาพ... จิตใจแห่งความเป็นชาติ...แตกตัวออกจากกัน ...เศรษฐกิจพังพินาศ...เงินบาทไร้ค่า...สำหรับคนต่างชาติ...ประเทศไทยไม่ใช่สถานที่สำหรับการท่องเที่ยวและลงทุน คนได้กำไรนั้นมีอยู่...แต่ไม่ได้อยู่บนแผ่นดินนี้...ชาติที่ได้กำไรนั้นมีอยู่ แต่ไม่ใช่ชาติไทยชาตินี้...ใครคนได้กำไร??...แต่ชาติที่ได้กำไรคือ...ประเทศร่วมภูมิภาค