ที่มา บางกอกทูเดย์ จะเชื่อกันหรือไม่...คำว่าปรองดองนั้น...สะกดกันขึ้นมาจากคำว่า...ปลอบโยน จะเชื่อกันหรือไม่...ไม่มีอำนาจ...ก็ไม่มีบารมี...อำนาจค้ำจุนอำนาจไม่ได้...อำนาจที่มั่นคงแน่นหนาจะต้องควบแน่นอยู่กับคำว่าบารมี...รัฐบาล...คืออำนาจ...บารมีคือการใช้อำนาจนั้น...เพื่อมวลชนแห่งชาติ...ไม่ใช่เขาไม่ใช่เรา...นี่เป็นเรื่องต้องเสี่ยงของผู้เกี่ยวข้องอยู่กับอำนาจ...เสี่ยงที่จะเป็นผู้ให้...และพร้อมสำหรับความผิดหวัง หากว่าการให้นั้น ....ไม่ได้รับการสนองตอบ ว่ากันว่า มือที่ให้จะต้องอยู่สูงกว่ามือที่รับ...ผู้มีอำนาจจึงจะต้องเป็นผู้หยิบยื่นให้ก่อน...เมื่อปรารถนาการปรองดอง...ท่านจะต้องรู้จักคำว่า...ปลอบโยน ว่ากันอีกว่า...เมตราธรรมค้ำจุลโลก ดังนั้นการอาฆาตมาดร้าย...จึงทำลายโลก 6 ปีมาแล้ว...ที่ประเทศนี้...ประชาชนกว่า 64 ล้านคน... ต้องตกทุกข์และหวาดหวั่น...อยู่กับการล้างผลาญระหว่างกันของคนไม่กี่คน...ที่ทรงอิทธิพลในทางการเมือง อีกนานแค่ไหน...เรื่องชั่วเรื่องเลวทั้งหลาย...ถึงจะจบสิ้นกันเสียที...อีกกี่ปี...พวกท่านถึงจะคืน...ความมั่งมีศรีสุขและความอยู่ดีกินดีให้กับ...ประชาชนพลเมืองของท่าน...ผู้มีอำนาจที่ใช้อำนาจนั้นอย่างกดขี่ ...ปราศจาคความเมตราปราณี...ยังไม่เคยมีใครรั้งอำนาจนั้นไว้ได้...รัฐบาล...จะต้องไปได้ในทุกสถานที่ในประเทศที่ตนเป็นรัฐบาล...รัฐบาลประชาธิปัตย์...ปัญหาแรกของท่านในขณะนี้...คือปัญหาการปกครอง...ไม่ใช่เศรษฐกิจ...รัฐบาลประชาธิปัตย์...เงินกู้ล้านๆของท่าน...หยุดสงครามกลางเมืองไม่ได้ รัฐบาลประชาธิปัตย์...คนไม่เข้าประเทศนั้นชาติไม่ล่ม นั่นก็ใช่...แต่สงครามใหญ่ใต้อำนาจของท่าน...มันจะแบ่งแผ่นดิน...กว่าสงครามกลางเมืองของชนเผ่าญาวน...จะสิ้นสุดเมื่อ 30 เมษายน 2518...ประชาชน 4 ล้านคน ...ตาย...อย่าให้ 10 เมษายน 2553 เป็นการเริ่มต้นของสงครามกลางเมืองของคนเผ่าไทย
เพื่อไทย
เพื่อ ประชาธิปไตย ขับไล่ เผด็จการ
Friday, June 4, 2010
ปีที่ 6 (4)
