ฉบับหายนะ

ที่มา ข่าวสด


ฉบับหายนะ

คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม

กระสา มันเสมอ

ตอนการเมืองเมืองไทยยังจัดสำรับได้ ด้วยการอิงผลประโยชน์ส่วนใหญ่ให้อยู่รอด

นายกฯ เปรม ติณสูลานนท์ อยู่ในอำนาจต่อเนื่องกัน 8 ปี 5 เดือน

ระหว่างนั้น สะดุดบ้าง ล้มลุกคลุกคลานบ้าง กวาดพรมใต้พื้นบ้าง ชาติบ้านเมืองก็มีเวลาทำงาน กระตุ้นผู้คนให้สำนึกสำเหนียก

ถึงเวลา การเมืองอยากให้อยู่ต่อ ท่านนายกฯ เปรม ตอบสั้นๆ ว่า ผมพอแล้ว

"พอ" ของคุณเปรม เป็นคำอมตะ คนพอไม่เคยตาย ที่ตายซ้ำตายซากต่างหากที่ไม่พอ

อำนาจสั่วๆ ในโลกนี้ มันนุงถุงนุงนังยุ่งขิงยิ่งยุ่งเหมือนยุงตีกันก็เพราะผลประโยชน์และตำแหน่งแห่งหนเฉพาะหน้า

เอาประโยชน์ส่วนรวมเป็นตัวตั้งเมื่อไร

ผู้มีอำนาจโดยคนอื่นหยิบยื่นให้กับความเร่าร้อนด้วยความอดทนได้เท่าไร

เผชิญหน้าความรุนแรงด้วยความเมตตาเท่าไร

จิตสาธารณะเรียงตามลำดับขั้นเมื่อไร

หรือที่สุดแล้ว เพียงพอกับสาระอันไร้สาระ

ชัยชนะที่มีต่อการเมืองก็มีแค่เอื้อม

จะเป็นชัยชนะดำรงอยู่ตลอดไป

มีใครบอกกับคุณอภิสิทธิ์ บ้างหรือยังว่า ให้เลิก ให้พอกับการเมืองได้แล้ว

จากครอบครัว วงศาคณาญาติ จากพรรคที่สังกัด พรรคร่วม พี่เพื่อนน้องใกล้ตัว จากคนใกล้ชิด

ไม่มีใครรัก คุณอภิสิทธิ์ จริงๆ เลยหรือ

พรรคคนใกล้ตัวที่ชื่นชมผลประโยชน์เฉพาะหน้า อยากเห็นคุณอภิสิทธิ์ ตายทั้งเป็น คามือคาปากตัวเองทั้งหมด?

2 ปีเศษ คุณอภิสิทธิ์ คามือในงานที่ไม่มีฝีมือไปกี่เรื่อง

2 ปีเศษ ความพร้อมโดยนัยแห่งนายกฯ ถลุงประเทศชาติย่อยยับไปแล้วกี่ราย

เศษเวลาที่เหลือ จะกลืนกินนายอภิสิทธิ์ถ่ายเดียว

เมตตาสงสารคุณอภิสิทธิ์กันบ้างเถิด

จัดลงสำรับทั้งทีปากน้อยๆ ยังอมมือ ไร้เดียงสายังวิ่งหาบ้านในกรมทหาร

การเมืองนอกสำรับฉบับของใคร?