สุภลักษณ์ กาญจนขุนดี: ปกป้องกรุงเทพชั้นในคือการปกป้องเกียรติภูมิแห่งความเหลื่อมล้ำ

ที่มา ประชาไท

สุภลักษณ์ กาญจนขุนดี ผู้สื่อข่าวอาวุโส นสพ.เดอะเนชั่น ทวีตข้อคิดเห็นจากเหตุการณ์น้ำท่วมครั้งนี้ "ประชาไท" ขออนุญาตรวบรวมนำเสนอ

00000

อ้อมน้อย11 พ.ย.54

สุภลักษณ์ กาญจนขุนดี
@supalakg_nt

บันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์เฉยๆ ไม่ได้บ่น วันนี้หมู่บ้านคุณาลัย น้ำท่วมครบ 1 เดือนพอดี น้ำบางส่วนจากไปแล้ว แต่ส่วนใหญ่ยังอยู่

ตั้งแต่เกิดมาเป็นคน เคยประสบน้ำท่วมบ้านก็หลายครั้ง แต่ครั้งนี้ลึกและนานที่สุด

คาดว่าในระยะ 10-15 ปีข้างหน้า บ้านหลังนี้จะต้องโดนท่วมลึกและนานกว่านี้อีก

น้ำท่วมบ้านก็ได้เห็นอะไรดีๆ หลายอย่างในสังคมไทย เห็นแก่ตัว ขี้โกง ฉวยโอกาส เป็นคุณสมบัติที่คู่กับ เสียสละ และ เอื้อเฟื้อ ของคนไทย

พวกเราแสดงความเสียสละและเอื้อเฟื้อไม่ทอดทิ้งกันเมื่อภัยยังมาไม่ถึงตัว แต่ถ้ามันเข้ามาถึงเมื่อไหร่ เราจะเปลี่ยนเป็นเห็นแก่ตัวและขี้โกง

น้ำท่วมคราวนี้ก็ล้างภาพมายาต่างๆ ของสังคมไทยไปจนสิ้น เราได้เห็นความจริงที่ซ่อนอยู่ในบ้านมากมายที่สุดท้ายแล้วมันก็ต้องหนีน้ำ ออกมาเผยโฉมเช่นกัน

ที่แน่ๆ เราเห็นคนแก่และป่วยนอนซมอยู่ในบ้านมากมาย พวกเขาเข้าไม่ถึงระบบสาธารณสุขของรัฐหรืออีกนัยหนึ่งบริการของรัฐมองไม่เห็นพวกเขา

บางคนนั้นป่วยเกินกว่าจะนอนอยู่ในบ้าน แต่เหลือเชื่อ พวกเขานอนอยู่แบบนี้มานานแล้ว โดยที่สังคมที่อ้างว่าเอื้ออาทรนี้มองไม่เห็น

แต่น่าสนใจมากที่สุดคือน้ำท่วมทำให้เห็นว่า ความเหลื่อมล้ำในสังคมไทยนั้นฝังลึกอยู่ในกระดูกสันหลังของสังคมเลยทีเดียว

มีคนจำนวนหนึ่งถูกเรียกร้องให้เสียสละเพื่อคนอีกจำนวนหนึ่งอยู่ตลอดเวลา และดูเหมือนจะตลอดไป

พวกที่ต้องเสียสละนั้นคือพวกที่บังเอิญว่า ไม่มีเงินมากพอจะไปซื้อบ้านอยู่ในเขตชั้นใน

พูดให้ชัดเจนก็คือพวกบ้านนอกที่เข้ามาอยู่ในกรุงเมื่อสัก 3 ทศวรรษที่ผ่านมา แม้ตะเกียกตะกายเข้ามาอยู่ในเมืองหลวงได้ก็ยังอยู่ชั้นนอก

ความเหลื่อมล้ำในสังคมไทยคงแก้ไขยาก แต่ถ้าคิดจะทำให้มันลดน้อยลงไปบ้างคงจะดี อย่างน้อยที่สุดทำให้รู้สึกว่าเราอยู่ชาติเดียวกันบ้าง

การทำให้รู้สึกว่าเราเป็นชาติเดียวกันคือ ทำให้ทุกคนตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน ไม่ใช่ว่าคนกลุ่มหนึ่งต้องเสียสละปกป้องคนอีกกลุ่มหนึ่ง

วาทกรรมว่า ท่วมกรุงเทพชั้นในจะเสียหายใหญ่หลวงนั้นหลอนมากๆ เพราะฐานการผลิตสำคัญของประเทศ (จริงๆแล้วของโลกด้วยซ้ำ) อยู่รอบเมืองหลวง

แหล่งผลิตข้าวใหญ่สุดของประเทศคือที่ราบภาคกลางที่จมบาดาลอยู่ตอนนี้แหละ ที่สำคัญ แหล่งอุตสาหกรรมที่เป็น supply chain อยู่ชั้นนอกเช่นกัน

ความเสียหาย (อันอาจจะเกิดกับเขตชั้นใน) ที่พยายามปกป้องกันนั้นคืออะไร?

สนามบิน ศูนย์ราชการ แหล่งผลิตทางการเกษตรและอุตสาหกรรมจมน้ำหมดแล้ว และท่านกำลังปกป้องอะไรกันอยู่

สิ่งที่ท่านกำลังปกป้องคือ เกียรติภูมิแห่งความเหลื่อมล้ำทางสังคมและช่องว่างอันใหญ่โตของการพัฒนาที่ ล้มเหลวตลอดระยะเวลา 100 ปีที่ผ่านมาต่างหาก