ที่มา บางกอกทูเดย์
เรียกว่า...ฟ้าฝนชุ่มฉ่ำทั่วท้อง “เมืองกรุง” ในวันที่กลุ่มคนเสื้อแดงรวมตัว “ยื่นถวายฎีกา” เมื่อวันที่ 17 ส.ค.ที่ผ่านมาบ้างก็ว่าเป็น “ลางดี” หรือ “ลางร้าย” ที่เกิดปรากฏการณ์บนท้องฟ้าขึ้นในวันและเวลาอันมีเหตุการณ์สำคัญหากมองในแง่ “ธรรมชาติ” คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร...เพราะเดือนสิงหาคมใน “สภาพภูมิอากาศ” ประเทศไทยถือว่า...เป็นเวลาที่ย่างกรายเข้าสู่ช่วง “ฤดูฝน”สำหรับภารกิจ “ยื่นถวายฎีกา” ครั้งนี้...หากเป็นในภาพยนตร์ “แอ็กชั่น” หนังฝรั่ง...คงต้องบอกว่าภารกิจMission Complete หรือว่า เสร็จสิ้นสมบูรณ์เพราะขั้นตอนต่างๆ ที่แกนนำเสื้อแดง รวมถึง “ประชาชน”สามารถกระทำได้ คือ การ “ลงรายชื่อ” พร้อมกับรวบรวมรายชื่อเหล่านั้นขึ้น ทูลเกล้าฯ ถวายสุดท้าย...ขึ้นอยู่กับ “พระราชวินิจฉัย” ซึ่งประชาชนทุกหมู่เหล่าต่างล้วน “ยอมรับ” ด้วยความปีติยินดีแม้เหตุการณ์ผ่านสื่อต่างๆ จะมีภาพออกมาด้วยความ“สงบเรียบร้อย” แต่ใน “สนามจริง” ก็มีเหตุ “ตะกุกตะกัก”ไม่น้อยผมได้มีโอกาสพูดคุยกับ เสื้อแดง ท่านหนึ่ง...ซึ่งได้รับคำตอบด้วย “รอยยิ้ม” ในความ “ปลาบปลื้ม” ที่การยื่นถวายฎีกาผ่านพ้นไปได้ “ด้วยดี”แม้จะมีเหตุการณ์ที่ “กลุ่มฝ่ายตรงข้าม” จำนวนหนึ่ง...
พยายามสร้างสถานการณ์ “ความรุนแรง” ให้เกิดขึ้นทั้งการเข้ามาป่วนในพื้นที่บริเวณพิธี รวมถึงการ “แสดงความชั่วร้าย” ถึงขนาดมีการตั้งจุด “เอาน้ำร้อนสาด”ประชาชนคนเสื้อแดงขณะโดยสารโดยรถตุ๊กตุ๊กผ่านมายัง “ถนนพระอาทิตย์”เพื่อเดินทางไปร่วมกับ “คนเสื้อแดง” กลุ่มใหญ่ที่ท้องสนามหลวงเมื่อมี “มารผจญ” จึงต้องปล่อยวางด้วยการ “ให้อภัย”เพราะเป้าหมายหลักไม่ใช่เพื่อการ “แก่งแย่งตบตี”แต่เป็นการรวมพลังร่วมยื่นจดหมาย “ถวายฎีกา”ว่ากันว่า...การยื่นฎีกาครั้งนี้ “ไม่ใช่จุดจบ” แต่จะเป็น“จุดเริ่มต้น” ของบริบทใหม่ทางการเมืองของไทยฝ่ายหนึ่งเล่นในแง่ของ “จารีตประเพณี” ส่วนอีกฝ่ายจะตอบโต้สวนกลับด้วยข้อแห่งอำนาจทาง “กฎหมาย”แต่นั่นเป็นเพียง “ฉากหน้า” ที่ทำให้ประชาชนได้เห็นภาพเวลา “โจมตี” ไม่หยุดหย่อน ระหว่าง ประชาชน กับ กลุ่มผู้มีอำนาจที่ผ่านมา...เห็นแล้วว่า “อมาตย์” หรือ “กลุ่มอำนาจเก่า”ถูกสั่นคลอนอำนาจอย่างหนักหน่วงคิดหรือ...เขาเหล่านั้นจะปล่อยให้ผ่านพ้นไป?ณ วันนี้ ใครแต้มต่อ...ใครแต้มตาม การยื่นถวายฎีกาเมื่อ 17 ส.ค.52 ทำให้รู้ว่าฝ่ายหนึ่ง “เดินก้าวหน้า” ไปถึงไหนในขณะที่ “ฝ่ายตรงข้าม” มัวแต่ ชกลม อยู่กับยี่ห้อการค้าแบรนด์สินค้าขายดีอย่าง “บุคคล” ท่านนั้นอย่างไม่ยอมลดละระวัง! “ถูกสั่นคลอน” ทีละนิด...วันหนึ่งอำนาจต้นนั้นย่อมต้องถูกโค่นล้ม!! ■
