รำลึกวีรชนปฏิวัติตะนาวศรีในวันสหายแบ่งหลายสี

ที่มา Thai E-News

โดย ซัง ตะวันออก
24 ธันวาคม 2552

*บทความเกี่ยวเนื่อง:บันทึกอดีตสหายเดือนตุลา(ตะวันตกที่ตะนาวศรี)

ขายเฉพาะแบรนด์สีแดงอย่างเดียว ฝ่ายตรงข้ามอาจจะไม่กลัว ต้องสำทับว่าเป็นแดงคอมมิวนิสต์ด้วย มีกองทัพปฏิวัติด้วย (เออ...ไปใหญ่) มีคอมมิวนิสต์พันธุ์ผสมออกมาหลากหลายประเภท กลุ่มการเมืองทั้ง 2 ขั้ว 2 สี ต่างก็มีอดีตคอมมิวนิสต์ อดีตสหาย อดีตคนตุลาเข้าไปทำหน้าที่ในส่วนนำ จนไม่รู้ว่าจะเรียกการเมืองไทยยุคนี้ว่ายุครื้อฟื้น "ซ้ายใหม่" หรือ "ซ้ายเก่า" ดี?

สุดสัปดาห์ที่ผ่านมานี้ ทีมเลี้ยวซ้ายไปขายหนังสือในงานรำลึกวีรชนปฏิวัติเขตตะนาวศรี จัดที่วัดแห่งหนึ่ง ในจังหวัดเพชรบุรี มีคนมาร่วมงานจาก กทม.+เขตงานต่างๆและชาวกระเหรี่ยงท้องถิ่นรวมสัก 120 คน

เราไปช่วยสหายเก่าในงานถนัดคือเป็นพิธีกร เชียร์รำวง บันเทิง เขียนบทกวี และคำไว้อาลัย

งานนี้ได้พบปะสหายรุ่นก่อตั้งผมขาวทั้งศีรษะแต่ยังคงมุ่งมั่น เห็นทั้งลุงขาบ ลุงสัมผัส และอีกหลายลุง จากหลายเขตงานมาร่วมงานกัน

คนที่เดินไม่คอยจะไหว มีหมอแทงเข็มคอยให้บริการรับใช้แก้เคล็ดขัดยอก ปวดเข่า ปวดหลัง ในบรรดาสหายเก่าและแก่เหล่านี้ คาดเดาไม่ถูกว่ามีกี่ขั้ว กี่สี มีเสื้อเหลืองมาก เสื้อเหลืองน้อย มี 2 ไม่เอา หรือ เอาทั้งสอง(สี) + แอบเป็นเสื้อแดง เป็นเสื้อแดงเอาทักษิณ แดงไม่เอาทักษิณ แดงมาตั้งแต่เกิด แดงมาพร้อมกับการตั้งพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย มาปะปนกันอยู่มากน้อยแค่ไหนในงาน

รู้แต่พียงว่าที่มาร่วมงานรำลึกสหายครั้งนี้ ไม่ได้มีความเป็นเอกภาพ และไม่ได้คิดไปในทางเดียวกันทั้งหมด เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน.... จุดร่วมคือความคิดถึง ความรัก และความเคารพต่อวีรชนผู้เสียสละ และสหายที่ตายจากไป.....มีสหายเก่าหลายคนเข้ามาทักเราว่า "สหายไม่เปลี่ยนเลย..."

คนที่ยืนใกล้ๆก็พากันผงกหัวหงึกๆ ไม่รู้ว่าเป็นคำด่าหรือคำชม.... ?



ทุ่มตรงบนลานดินหน้าม่านสีแดง รายการบันเทิงก็เบิกโรงด้วยชุดแสดงของเยาวชนประกอบเพลงมาร์ชกองทัพปลดแอก สวมเสื้อทหาร ทปท.+หมวกดาวแดง ธงแดงบนคอปกเต็มยศ ชูธงแดง ชูค้อน และเคียว เรียกความตื่นเต้นให้ผู้ชมไม่น้อย

และมีชุดระบำรำฟ้อนจากสหายอนุชนชนชาติตามมาอีก 5-6 ชุดใส่ชุดประจำชาติของชนชาติอย่างสวยงาม ที่แปลกออกไปคือ ระบำตีไม้ที่มีเฉพาะเขตตะนาวศรี ร่ำร้องจะให้มีมาหลายปีแต่ไม่สำเร็จ มาได้เล่นกันในปีนี้ รอบแรกเป็นของสหายรุ่นเก่า ที่ยังไม่ค่อยแก่ นึกว่าตัวเองแน่ กว่าจะเริ่มกันได้ก็ล่มไปหลายนาที เพราะตีกันไปคนละจังหวะ นับ 1-2-3-4 ต้องมีเสียงนกหวีดช่วยจึงตีได้รอบวง พอตีไปได้สัก 3 รอบ หอบจนตัวโยน เราก็กระโจนลงไปด้วย

โอ๊ย...หายใจไม่ทัน เกือบเอาชีวิตมาทิ้งซะแล้ว


ดนตรียืนพื้นคือวงจู่โจม เป็นวงที่ไม่ทันจะตั้งตัว เพราะคิดว่าจะมีวงจากกรุงเทพฯไปช่วย แต่หาไม่ได้จริงๆ เพราะเล่นจัดงานซ้อนกัน วงนี้มีสหายเยาวชนชนชาติเป็นหลักทั้งนักร้อง นักดนตรี เล่นกันอย่างตั้งอกตั้งใจด้วยเครื่องดนตรีไม่กี่ชิ้น ร้องเดี่ยวสลับรำวงสามัคคี และแจกของขวัญเล็กๆน้อยๆสลับกันไป

งานภาคค่ำวันเสาร์จบเร็วกว่าที่คาด แค่ 3 ทุ่มกว่าๆก็เลิกรา อากาศเย็นสบาย น้ำค้างไม่แรง มีเปลกางอยู่ตามกอไผ่ สลับเต๊นท์ผ้าใบ บางคนก็ไปพักชาวบ้าน ผู้แก่ผู้เฒ่าพักในเรือนนอน เสียงคุย เสียงหัวเราะ ดังมาเป็นระยะๆก่อนเงียบหายไปตอนตีสาม

งานรำลึกในเช้าวันอาทิตย์ อุ่นเครื่องด้วยการบอกเล่าเรื่องอดีตของสหายในเขตป่าเขาที่ต้องประสบความยากลำบากเมื่อครั้งที่ไปบุกเบิก ไปทำงานมวลชน ถูกล้อมปราบ จนไม่มีข้าวปลาอาหารจะประทังชีวิต ต้องกินแต่ต้นไม้ใบหญ้าที่พอจะหาได้ เอาผิวไม้มาขูดเป็นเส้นแทนยามวน กินหัวกลักหัวกลอย.....จนเมากันหัวทิ่มหัวตำ กลายเป็นบทเพลงประจำเขตงานก็มี

พอ 10 นาฬิกา ช่วง เปิดงานด้วยการร่วมกันร้องเพลงสากล อินเตอร์เนชั่นแนล ต่อด้วยการวางหรีดและกล่าวไว้อาลัยจากสหายตัวแทนเขตงานต่างๆ รวมทั้งสมาชิกวุฒิสภาจังหวัดเพชรบุรีที่มาร่วมงาน คั่นการกล่าวไว้อาลัยด้วยมีพิธีการส่งต่ออุดมการณ์สืบทอดภารกิจ โดยให้สหายเก่าผูกผ้าพันคอสีแดงแก่อนุชนที่มาร่วมงาน และจุดเทียนแทนดวงไฟส่องสว่างท่ามกลางสังคมที่กำลังมืดมิด และส่งท้ายด้วยการอ่านบทกวีถึงสหายที่ล่วงลับ พร้อมกับน้ำตาอาลัยผู้จากไป

เมื่อพูดถึงสหายใหม่ หมายถึงสหายนักศึกษา ปัญญาชน ที่เข้าป่าภายหลังเหตุการณ์ 6 ตุลา 2519 และมีชีวิตโลดแล่นอยู่ในเขตตะนาวศรี แม้หลังจากนั้นอีกหลายปีในหมู่สหายเก่าสหายใหม่ที่เคยสนิทใกล้ชิดเคยร่วมรบจะมีความคิดที่แตกต่างกันไป สหายใหม่เมื่อเสียชีวิตแล้วก็จะได้รับการจารึกชื่อบนแผ่นหินสีดำของอนุสรณสถานเช่นเดียวกับสหายอื่นๆที่เสียสละไปในการรบ สหายใหม่บางคนเป็นไข้มาเลเรีย บางคนจมน้ำ บางคนได้รับอุบัติเหตุ หลายสาเหตุที่เสียชีวิตลง



แต่ครั้งหนึ่งเมื่อเขายังมีชีวิต พวกเขามุ่งมั่น บากบั่น อดทน ตัดสินใจเข้าร่วมการปฏิวัติ ภายใต้การนำของพรรค และมีสหายเก่าห้อมล้อมมอบความอบอุ่น ดังร้อยกรองบทนี้....

"ฝ่าดงหนาม ร่วมสงครามประชาชน"

พักลงตรงโคนคดโค้ง
กระชิดกลางดงใบดกร่มชื้น...ชื่นชม
ใต้แดดอุ่นคือสายลม คอยพริ้วพรม
ให้รื่นรมย์ยามแดดกร้าน

ขอรำลึก สหายยืน ผู้ยืนหยัด
เป็นนักรบปฏิวัติร่วมสืบสาน
สหายดวง สหายกร แรมรอนนาน
สหายใหญ่ร่วมประสาน สหายจิน

สหายเดี่ยว ยังดี วจีจันทร์
สหายนิรันดร์ ร่วมต่อสู้มิรู้สิ้น
ร่วมศึกษาร่วมผลิตเป็นอาจินต์
ด้วยถวิลใฝ่หาประชาชน

ขอคารวะจิตใจเหล่าสหาย
วีรชนผู้พลีกายทุกแห่งหน
ฝากความรักอาลัย...จากใจชน
จงพักพล....กลางกระชิด สนิทนิทรา..........
พักกลางใจมวลชนตลอดกาล.....

แล้วผู้มาร่วมงานทั้งหมดก็วางดอกไม้ป่าหลากสี ด้านหน้าอนุสรณสถานเป็นอันเสร็จพิธี สัญญากันว่าปีหน้าจะกลับมาอีก

กลับมาถึงกรุงเทพฯ เห็นข่าวในทีวี ภาพบิ๊กจิ๋วยืนบนเวทีหน้ากลุ่มชุมนุมในงานเสื้อแดงทางตะวันออกหรือทางอีสานก็ไม่ทราบได้ ท่านอดีตนายพลสวมหมวกทหารกองทัพปลดแอกติดดาวแดงยิ้มแฉ่ง ไม่รู้ว่าต้องการสื่อสัญญลักษณ์เพื่อขู่กลุ่มอนุรักษ์นิยมหรืออย่างไร

ทำนองว่าขายเฉพาะแบรนด์สีแดงอย่างเดียว ฝ่ายตรงข้ามอาจจะไม่กลัว ต้องสำทับว่าเป็นแดงคอมมิวนิสต์ด้วย มีกองทัพปฏิวัติด้วย (เออ...ไปใหญ่) มีคอมมิวนิสต์พันธุ์ผสมออกมาหลากหลายประเภท กลุ่มการเมืองทั้ง 2 ขั้ว 2 สี ต่างก็มีอดีตคอมมิวนิสต์ อดีตสหาย อดีตคนตุลาเข้าไปทำหน้าที่ในส่วนนำ จนไม่รู้ว่าจะเรียกการเมืองไทยยุคนี้ว่ายุครื้อฟื้น "ซ้ายใหม่" หรือ "ซ้ายเก่า" ดี?

คงพูดตามสูตรสำเร็จของพคท.ไม่ได้ ที่ว่าสถานการณ์ฝ่ายประชาชนดีขึ้นทุกวัน ศัตรูเลวลงทุกวัน ที่แน่ๆ หากต้องการปฏิวัติเปลี่ยนแปลงสังคม แต่ไม่ไปทำมัน ไม่ไปผลักดัน ไม่รวมกลุ่ม ไม่ลงมือ อะไรก็ไม่สำเร็จ เราต้องคอยเตือนตัวเองอย่างนี้ เพราะเผลอๆก็นึกห่อเหี่ยวบ้าง

วันคริสตมาสอีฟ (Christmas Eve) 24 ธันวา 5 โมงเย็น ตั้งใจจะไปจัดปาร์ตี้ร่วมกับกรรมกรไทรอัมพ์ เพื่อให้กำลังใจ แบ่งปันและเรียนรู้ ความทรหดอดทนของคนงานที่ประท้วงมาหลายเดือนต่อเนื่องกัน แม้จะมองไม่เห็นชัยชนะเบื้องหน้า กรรมกรเหล่านี้กำลังแสวงหาความยุติธรรมในสังคมไทยที่ไร้ความยุติธรรม กำลังรักษาสิทธิแรงงาน

ขณะที่ขบวนการแรงงานแตกแยกและอ่อนแอ กำลังต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชน ขณะที่นับวันสิทธิมนุษยชนในสังคมไทยยิ่งสูญหายไป...ไปช่วยเสริมพลังใจ...ไปมอบสิ่งดีๆก่อนที่พวกเขาจะอ่อนล้าไปมากกว่านี้

สหายทั้งหลาย....กรรมาชีพคือกำลังหลักของการปฏิวัติ....ไม่ใช่หรือ?

**************
(ประชาสัมพันธ์กิจกรรม)

เชิญทุกคนเป็นซานตา ครอสให้ของขวัญให้กำลังใจกรรมกรหญิงไทรอัมพ์เย็นนี้

***วันนี้ขอเชิญผู้รักความเป็นธรรมมาเป็นเสื้อแดงตัวพ่อ-เสื้อแดงตัวแม่ ก็ซานต้าไง ไปแจกของขวัญกัน? ..24 ธันวาฯ วันคริสตมาสอีฟปีนี้ ในหมู่คนกันเอง อาจารย์วิภา ดาวมณีอยากเชิญชวนเพื่อนๆไปมอบของขวัญ+กำลังใจให้กรรมกรไทรอัมพ์ ที่ใต้ตึกกระทรวงแรงงาน ติดสนามกีฬาไทย-ญี่ปุ่นดินแดง***

***การต่อสู้ที่ยืดเยื้อย่อมทำให้อ่อนล้า.. กรรมกรไทรอัมพ์กำลังแสวงหาความยุติธรรมในสังคมไทยที่ไร้ความยุติธรรม กำลังรักษาสิทธิแรงงาน ขณะที่ขบวนการแรงงานแตกแยกและอ่อนแอ กำลังต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชน ขณะที่นับวันสิทธิมนุษยชนในสังคมไทยยิ่งสูญหายไป...ไปช่วยเสริมพลังใจ...ไปมอบสิ่งดีๆ ตั้งแต่เวลา 17.00 น.เป็นต้นไป อยากไปด้วยกันหรือเป็นของขวัญก็ตาม ติดต่อสอบถามอาจารย์วิภา ดาวมณี 081-6134792 กิจกรรมมีตั้งแต่ 17.30-19.00 น. ป.ล.หากอยากจะอุดหนุนสินค้าชุดชั้นในของกรรมกรหญิงไทรอัมพ์ คลิ้กชมผลิตภัณฑ์ของมืออาชีพ+การต่อสู้ของพวกเขาอย่างสร้างสรรค์ ที่นี่***