ที่มา ประชาไท
ระหว่างการสิ้นสุดของทศวรรษ
สิ่งมีชีวิตสายพันธุ์สุดท้ายของโลกเก่า
พวกเขา... ดื่มกินอย่างอิ่มหนำสำราญ
บนความปวดร้าวของประชาชนผู้หัวใจสลาย
หฤหรรษ์ยิ่งนักกับอำนาจบารมีดั่งเทพยดา
ที่เคยมีมา และหวังจะมีต่อไป
แต่นั่นเป็นเพียงภาพลวงตา
หาใช่ศรัทธาแท้จริงจากประชาชนไม่
ความขมขื่นของผู้ทุกข์ระทม
กลั่นออกมาเป็นหยาดเหงื่อไคล คราบน้ำตา
และริ้วรอยบนผิวหนังเดียงสา
ของเธอ ฉัน ...พวกเรา
มันเนิ่นนานเพียงพอแล้ว
ยุคสมัยแห่งความมืดบอดของสติปัญญา
และความสอพลอ
พวกเขารักษามันไว้เพื่อการกดขี่คนเยี่ยงทาส
คราบน้ำลายจากเหล่าสมุนสัตว์เลื้อยคลาน
จะท่วมท้นกินกลืนทุกสรรพสิ่ง
แม้เขาก็มิอาจตะเกียกตะกายว่ายฝ่าข้าม
ถึงจะใช้ความเพียรดุจเดียวกับพระเอกในชาดก
สงครามที่พวกเขาเป็นผู้ก่อ
จะกลายเป็นหลุมศพกลบฝัง
ถมทับความดีงามจอมปลอมภายใต้ซากประวัติศาสตร์
ด้วยมวลตะกอนธุลีประชาชน
มันกำลังเริ่มต้นแล้ว...ยุคใหม่ของพวกเรา!
