ที่มา ประชาไท
ธุรกรรมทำวิกฤติ ธุรกิจพิษริยำ
ทุรโกยทุระกำ ทุรกอบทุรโกง
ทรราชทรเลศ ลหุเหตุสิห่าโหง
ทุรยุคทุกรัฐโยง ทะยานแย่งวณิชยื้อ
บริทรามสยามรัฐ กระสันอัฐมิสัตย์ซื่อ
กระสนเกลือกกระเสือกซื้อ กระสือสูบกระซูบเสียว
ทุรลักษณ์ศักดินา ประชาเห็นเป็นเศษเสี้ยว
เทวษาเกินยาเยียว ทุกหญ้าหย่อมทมิฬยัง
อุปโภคอันธพาล บริวารสมุนวัง
บริโภควิโยคพัง อริพ่ายศัตรูภินท์
สเป็คล็อกสป็อตย้ำ กระหน่ำโฆษณายิน
กระพือโหมกระเพื่อมหิน กระหวัดสินมหาศาล
บริษัทสิบัดซบ กรประจบประนบกราน
บริจาคบริจาร ถวายพานถวิลผล
ธนบัตรธนเบี้ย ระริกเลียระรี้ลน
ธนาคารธนาคน วฏวนในวงเวียน
สกนธ์ชาติสกุลชั่ว พลี (อ่านพะลี) ตัวผงกเศียร
สนองอวดสนิทเอียน เสมียนสั่งสะพรั่งสรวง
ทะลายกฎทะลุกรอบ ทุกระบอบต้องบำบวง
กระอักอกทะลวงทรวง กระชากบ่วงทุกแบรนด์เนม
ประจานโจษประจักษ์จิต อำมหิตหทัยเหม
ขมองอิ่มเขมือบเอม เกษมซ่านกระสันศอ
อัฐยายซื้อขนมยาย ทุกเครือข่ายน้ำเลี้ยงท่อ
จนเรือล่มจมหนองรอ ทองค้ำคอจะไปไหน
ทุระกำยามวิกฤติ ทุจริตผิดกลไก
สยามลับศิวิไล สมุนใครไร้จรรยา
* หมายเหตุบทกวีนี้ใช้ฉันทลักษณ์แบบ "ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒" โดยภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒ นั้นมีความหมายว่า "งูเลื้อย" มีทำนองที่สละสลวย มักใช้แต่งกับเนื้อหาที่มีการต่อสู้ บทสดุดี บทชมความงาม บทถวายพระพร และบทสนุกสนาน นอกจักนั้นยังสามารถใช้แต่งบรรยายความให้รวดเร็วได้ (ข้อมูลจากวิกิพีเดีย)
