WeLoveOurKing
How to insert weloveking to you website

ทรงพระเจริญ

ขัตติยาอัด คอป แต่งนิทานโยนความผิดเสธ แดง 18 9 55

สถาบันกษัตริย์อยู่ได้ด้วยความจริง

ธงชัย วินิจจะกูล: Truth on Trial

สถาบันกษัตริย์ถึงเวลาต้องปรับตัว

ตุลาการผิดเลน !


ฟังกันให้ชัด! "นิติราษฎร์" ไขข้อข้องใจ ทุกคำถามกรณีลบล้างผลพวงรัฐประหาร





วิดีโอสอนการทำน้ำหมักป้าเช็ง SuperCheng TV ฉบับเต็ม 1.58 ชม.

VOICE NEWS

Fish




เพื่อไทย

เพื่อไทย
เพื่อ ประชาธิปไตย ขับไล่ เผด็จการ

Wednesday, July 7, 2010

สื่อหลงทาง

ที่มา โลกวันนี้


บทบรรณาธิการ
จากหนังสือพิมพ์ โลกวันนี้
ปีที่ 11 ฉบับที่ 2834 ประจำวัน อังคาร ที่ 6 กรกฏาคม 2010
โดย หนังสือพิมพ์โลกวันนี้รายวัน

พระราชวิจิตรปฏิภาณ ผู้ช่วยเจ้าอาวาสวัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหาร แสดงปาฐกถาเรื่อง “จริยธรรมสื่อมวลชนตามแนวพุทธ” ในโอกาสที่สภาการหนังสือพิมพ์แห่งชาติครบรอบ 13 ปี ซึ่งต้องยอมรับว่าสื่อมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งกับสถานการณ์บ้านเมืองที่ผ่านมา จนบางคนประณามสื่อว่าเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดวิกฤตแทนที่จะเป็นผู้ตรวจสอบการใช้อำนาจของรัฐ เพราะสื่อไม่ใช่ทำหน้าที่แค่ตัวกลางเพียงอย่างเดียว แต่สื่อต้องนำเสนอข้อเท็จจริงโดยไม่ตกอยู่ภายใต้อำนาจรัฐหรือถูกครอบงำ

โดยเฉพาะการชุมนุมของแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) แดงทั้งแผ่นดินเห็นได้ชัดเจนว่ารัฐบาลไม่เพียงสั่งปิดสื่อที่เสนอความเห็นตรงข้ามกับรัฐบาลเท่านั้น แต่ยังแทรกแซงสื่อกระแสหลักให้นำเสนอข้อมูลข่าวสารด้านเดียว ขณะที่สื่อจำนวนไม่น้อยที่พร้อมจะกลายพันธุ์เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง

อย่างที่พระราชวิจิตรปฏิภาณแบ่งสื่อพิมพ์ 2 ลักษณะ โดยเปรียบเสมือนหุบเขาคนโฉดกับด่าน 18 อรหันต์ ซึ่งอาจจำแนกได้ 3 ประเภทคือ 1.สื่อสารธรรม คือสื่อที่เป็นประโยชน์ 2.สื่อสาระแน คือสื่อประเภทยุเรื่องของชาวบ้าน และ 3.สื่อสารเลว คือสื่อประเภทเป็นฝักเป็นฝ่าย มีผลประโยชน์ทับซ้อนกับผู้ที่ตกเป็นข่าว ซึ่งสื่อจะต้องตรวจสอบและควบคุมกันเอง เพื่อให้เป็นสื่อที่ดีที่ให้ความรู้และความจริง

ที่สำคัญคือต้องให้ทัศนวิจารณ์เพื่อที่จะเป็นสติปัญญาให้กับทุกฝ่าย ไม่ใช่การเต้าข่าว

พระราชวิจิตรปฏิภาณยังเห็นย่างก้าวของสื่อปัจจุบันว่ามีอยู่ 7 ก้าวคือ 1.ยุ-ทำให้เสียคนมาก็เยอะ 2.ยอ-ยอพวกเดียวกันเอง 3.ลวง-ให้ข่าวลวงๆ 4.ล่อ-เอาผลประโยชน์มาล่อ 5.ขอ-เอาคนรัก คนที่มีอำนาจทางการเมืองมาขอ 6.ขู่-ถ้าไม่ทำตามกูเดี๋ยวเถอะมึง และ 7.ข่ม-ข่มเหงรังแก

ทั้ง 7 ย่างก้าวล้วนแต่เป็นย่างก้าวที่สาหัสมากสำหรับสื่อสารธรรม แต่ไม่เป็นปัญหาสำหรับสื่อสาระแนและสื่อสารเลว ซึ่งปาฐกถาธรรมของพระราชวิจิตรปฏิภาณถือเป็นมุมมองที่ชัดเจนและตรงไปตรงมา ไม่เหมือนคนสื่อหรือองค์กรสื่อเองที่วันนี้กลับพยายามโกหกตัวเอง

โดยเฉพาะจริยธรรมแห่งวิชาชีพที่ต้องให้ความเป็นธรรมและความจริงกับทุกฝ่าย ไม่ใช่เป็นกระบอกเสียงของอำนาจรัฐ อย่างการประกาศเข้าร่วมแผนปฏิรูปสื่อของรัฐบาล ทั้งที่รัฐบาลต้องปฏิรูปตัวเองและสื่อของรัฐ หากรัฐบาลมีความจริงใจที่จะปฏิรูปประเทศก็ต้องทำให้คนไทยทุกคนมีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกัน ไม่ 2 มาตรฐานจากการใช้อำนาจรัฐ

องค์กรสื่อเองก็ต้องร่วมกันต่อสู้เพื่อให้เกิดการปฏิรูปประเทศอย่างแท้จริง แต่ไม่ใช่หลงทางและหลงผิด กลายเป็นเครื่องมือทางการเมืองของรัฐบาลอย่างทุกวันนี้