แดงดอกไม้ โดย กาหลิบ

ที่มา thaifreenews

โดย bozo

เรียบเรียงโดย Nangfa



คอลัมน์ เมืองไทยหรือเมืองใคร?
เรื่อง แดงดอกไม้
โดย กาหลิบ

ในระหว่างกิจกรรมของมวลชนคนเสื้อแดงอันหลากหลาย
ทั้งในนาม นปช.แดงทั้งแผ่นดิน และกลุ่มอื่นๆ
มีข้อคิดความเห็นบางอย่างที่ขอฝากไว้ในฐานที่รักกันชอบกัน เพื่อขบวนประชาธิปไตยของเรา

ขณะนี้ถือได้ว่าฝ่ายประชาธิปไตยได้พลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์ไทยในเชิงระบอบแล้ว
เพียงแต่เป็นการพลิกในระยะต้นที่ยังมีภารกิจคอยให้ทำอีกมาก
ผลสัมฤทธิ์ที่ชัดในกระบวนการนี้ คือมวลชนผู้ก้าวหน้า ใฝ่รู้ และหนักแน่นมั่นคงทางอุดมการณ์

สามข้อนี้คือคุณลักษณะสามประการ
ที่ก่อนหน้านี้เพียงไม่กี่ปียังมีคนปรามาสอยู่ว่าคนไทยไม่มีก้าวหน้า คือ
พร้อมเคลื่อนตัวเองจากการติดหล่มเชิงระบอบ จากความเชื่อที่ฝังหัวแต่เดิมว่า
เราต่างมีผู้ปกครองที่ดีวิเศษอย่างหาไม่ได้อีกแล้วในโลกนี้
จนไม่จำเป็นต้องปกครองตัวเองตามแนวทางประชาธิปไตยและ
ไม่จำเป็นต้องมีระบอบประชาธิปไตยด้วยซ้ำ

ใฝ่รู้ คือความกระหายที่จะรู้ความจริงเกี่ยวกับบ้านเมืองและผู้ปกครอง
ที่มีอำนาจเหนือชีวิตของตนเอง
โดยสละความสุขส่วนตนเดินทางไปร่วมชุมนุม ร่วมกลุ่ม (ในทุกระดับ)
และร่วมรับส่งข้อมูลจนความรู้ความเข้าใจแผ่ออกไปในวงกว้าง

หนักแน่นมั่นคงทางอุดมการณ์ คือความมั่นใจว่าแนวทางที่ตนเองยึดถือถูกต้อง
ไม่วอกแวกไม่วูบวาบ
ไม่หลงเชื่อการโฆษณาชวนเชื่อด้วยวิธีการที่หลากหลายของฝ่ายตรงข้ามง่ายเหมือนก่อน

มวลชนที่ได้คุณภาพและประสิทธิภาพถึงขนาดนี้ เป็นกุศลอันยิ่งใหญ่ของประเทศชาติแล้ว
ใครประกาศตนเองว่าเป็นผู้นำ แกนนำ หรือองค์กรนำมวลชนเสื้อแดง
จะต้องยอมรับนับถือสิ่งเหล่านี้เสียก่อน

คนที่ลุ่มหลงว่าฉันคือ “กูรู้” ถึงขนาดยกตัวเองขึ้นเป็นครูบาอาจารย์ของทุกคน
แถมยังขืนใจให้เขาน้อมตัวเป็นลูกศิษย์โดยที่เขาไม่เต็มใจ
แสดงว่าคนๆ นั้นยังขาดวุฒิภาวะที่สำคัญของผู้นำในแนวประชาธิปไตย นั่นคือ
ความยอมรับนับถือในเพื่อนมนุษย์ด้วยกันอย่างบริสุทธิ์ใจ โดยไม่มีลักษณะข่มหรืออวดเบ่ง
อัตตาสูงชนิดนี้ หากยังคงมีในระบบความคิด มันจะคอยบังตามิให้เห็นความจริงว่า
มวลชนของเรามีความก้าวหน้า มีนิสัยใฝ่รู้ และมีความหนักแน่นมั่นคงทางอุดมการณ์

ความไว้วางใจในมวลชนก็จะเหลือเพียงน้อยนิด และสุดท้าย
ก็จะเห็นมวลชนเป็นเพียงส่วนย่อยของระบบใหญ่ที่ตนเป็นเจ้า
ในที่สุดก็จะกลายเป็นเผด็จการไปโดยไม่รู้ตัว

ทำไมมวลชนแดงของเราจึงไม่เป็นแดงดอกไม้
ที่ชูช่อไสวสวยงามอย่างหลากสีหลากพันธุ์และอยู่ร่วมกันได้ในแปลงเดียวกัน?

หากเจตนาเป็นเช่นนี้ก็ง่าย
ผู้นำและองค์กรนำจะต้องยอมรับความหลากหลายแตกต่างเสียก่อน
ไม่ด่วนตัดสินโครมครามลงไปว่าฉันถูกเธอผิด
ไม่มีแดงแท้-แดงเทียม
ไม่มีคนที่อุดมการณ์เข้มจัดเกินกว่าใครเสมือนว่าศีลสูงกว่าคนอื่นๆ
แต่ยอมรับว่าทุกคนอยู่ในเส้นโค้งแห่งการเรียนรู้
และสุดท้ายก็จะตาสว่าง (ก้าวหน้า) อย่างเดียวกันได้

มวลชนและกลุ่มพลังต่างๆ เองก็ไม่ควรด่วนตัดสินว่าผู้นำและองค์กรนำนั้นเลวหรือดี
หากพิสูจน์ไม่ได้ถึงข่าวลือและการให้ร้ายต่างๆ ทั้งส่วนรวมและส่วนตัว
ในขณะที่เขายังดำรงจุดยืนสาธารณะเพื่อมวลชนอยู่โดยไม่ออกนอกแนวทาง
เราควรยกประโยชน์ให้จำเลยไปก่อน วันหลังว่ากันใหม่
ถ้าเราไม่หนักแน่นอย่างนั้นเราจะไม่เหลือคนทำงานในฝ่ายประชาธิปไตยเลย

ธรรมชาติมีความลึกซึ้งสุขุมยิ่งในการเลือกพันธุ์คัดพันธุ์ ต้นไม้ใบหญ้าจึงสวยงามลงตัวมีสมดุล
หากเราดูแบบธรรมชาติเสียบ้าง ขบวนการใดๆ เพื่อมวลชนจะยกระดับตัวเองได้ง่าย

อย่าลืมว่าเสื้อแดงเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ

ใครคิดแข่งกับเหลือง ชมพู และหลากสีโดยใช้วิชามารเยี่ยงเขา จะพบว่า
ไร้ประสิทธิภาพและไม่สามารถรักษาความรักนับถือจากมวลชนได้นาน เพราะไม่เป็นธรรมชาติ

ฝากแนวคิดแดงดอกไม้ไว้ตรงนี้ครับ.


http://democracy100percent.blogspot.com/2011/01/blog-post_08.html