คอลัมน์ ถามตอบครอบอาณาจักร

ที่มา มติชน

โดย นายเหล็กหวาน



เรียน นายเหล็กหวาน ที่นับถือ

มีคนเสนอรัฐบาลสมานฉันท์ คือรัฐบาลแห่งชาติ คือการนำพวกเหลืองกับแดงมาพบกันคนละครึ่งทางดีไหม ทำไมตอนนี้แดงระบาด เพราะมันหนักไปในทางเหลือง เอียงไปทางเหลืองแล้ว แดงจะยอมหาพระแสงอะไรเล่าครับ ที่ว่าหนักไปในทางเหลือง เหลืองบางคนได้เป็นรัฐบาล แดงมันจะยอมหรือ

รัฐธรรมนูญก็มาจากปฏิวัติ มันจะเป็นประชาธิปไตยได้อย่างไร ผมมีความเห็นว่า คนมีอำนาจปัจจุบันมันจะอยู่ไม่ได้ อยู่ได้ก็ไม่ยืด เพราะมันหักไปทางเหลืองครับ แดงมันต้องออกมาอาละวาดทุกวันนั่นแหละถูกแล้ว มันไม่คิดจะแก้ปัญหาหรอก เพราะคนมีอำนาจหนักไปทางเหลือง

ดังนั้น วิธีกำจัดความวุ่นวายต้องเอาเหลืองกับแดงมาพบกันครึ่งทาง หรือให้เสียงส่วนใหญ่ตัดสินว่าจะเอาอย่างไรกัน ขืนช้าไปกว่านี้ประเทศไทยมีแต่พังกับยิ่งพังเร็ว ใช่ไหมครับคุณเหล็กหวาน

ผมเสนอแก้รัฐธรรมนูญใหม่ แล้วเลือกตั้งใหม่ ไม่ต้องกลัวทักษิณแล้ว ไม่มีจะอ้างอีกแล้ว

ทักษิณไม่มาแล้ว ไม่มีแล้ว กลัวไปได้เห็นเงาก็ผวาหรือไง ไม่มีทักษิณแล้ว เลือกตั้งใหม่เถอะครับ ไม่งั้นก็วุ่นวายไม่จบอยู่นี่ไง

ต้องแก้กฎกติกาคือ รัฐธรรมนูญเสียใหม่ ถ้าไม่ทำก็วุ่นกันเช่นนี้ตลอดไปเถอะนะครับ ทำไมคนใหญ่คนโตไม่นึกถึงบ้านเมือง นึกถึงแต่ตัวเอง ประชาชนเขารู้ว่าอะไรเป็นอะไรหรอกน่า ไม่ต้องมาแก้ตัวกันวุ่นวายไปหรอก ต้องหาทางแก้ไข ไม่ใช่รักษาแต่ผลประโยชน์ตัวเองและพวกพ้อง คนอื่นผิด คนอื่นไม่ดี ถูกแต่พวกตัว ดีแต่พวกตัว เดี๋ยวนี้ข่าวสารมันทันสมัย ประชาชนรู้อะไร

ดีๆ กันหมดแล้ว อย่ามาหลอกเสียให้ยากเลย

ผมอยากถามคุณเหล็กหวานว่า ตอนนี้ไม่มีคนคิดทำอะไรเลยหรือครับ ไม่มีคนดีที่จะอาสาแก้ไขปัญหาขัดข้องทางการเมืองไทยเลยหรือ รัฐบาลคิดไม่ออก ทำไมไม่จ้างฝรั่งแบบที่ตนเองถนัด จ้างมาวิจัยวิเคราะห์หาสาเหตุแล้วแก้ตามหลักวิชาจะไหวไหมครับคุณเหล็กหวาน อาการประเทศไทยแย่แบบนี้มีทางจะแก้ไขเยียวยาไหมคุณเหล็กหวาน ที่นับถือ

นายสุดทน

ตอบนายสุดทน

จดหมายของนายสุดทนส่งมาถึงก่อนเหตุการณ์ความวุ่นวายในบ้านเมืองจะลุกลามใหญ่โต แต่ข้อเสนอของนายสุดทนยังคงใช้การได้อยู่

การเปิดใจเจรจาสงบศึกยังเป็นความหวังของคนไทยส่วนใหญ่

แม้ว่าขณะนี้รัฐบาลจะมอบอำนาจให้ทหารเข้าจัดการกับม็อบเสื้อแดงแล้ว แต่หากแกนนำยินยอมที่จะเจรจาด้วยดี และรัฐบาลก็ยินยอมที่จะประนีประนอมกันตามวิถีประชาธิปไตย

ทางออกของวิกฤตก็พอมี แต่ถ้าไม่ก็อย่างที่เห็นๆ นั่นแหละ