กวีประชาไท : มารดา..ประชาชน

ที่มา ประชาไท

ปราโมทย์ แสนสวาสดิ์

ริ้วรอยปูดโปนเหี่ยวย่น
ตรากตรำทำทนแต่หนไหน
หญิงคนนั้นคือมารดาของผู้ใด
ถ้าไม่ใช่มารดาประชาชน!

เป็นมารดาของคนที่ทุกข์ยาก
มือกร้านหยาบน้ำตาอาบแก้มไหล
เหล่าหมู่มารครองเมือง, เมืองจัญไร
พายุร้ายครืนโครมทมึนดำ

เป็นตัวแทนมารดาแห่งยุคสมัย
เป็นตัวแทนผู้ยากไร้หมดคุณค่า
ตามโรงงาน ไร่สวนและเทือกนา
มีบ้างไหมใครมาใครเข้าใจ

อยู่กับแดดอยู่กับลมอยู่กับฝน
อยู่กับความยากจนหม่นหมองไหม้
อยู่บนผืนแผ่นดินของผู้ใด
อยู่ใต้ร่มเงาใคร,ใครปกครอง?

จำไว้นะ..เจ้าคือลูกของประชาชน
ไม่มีหรอกสวรรค์เบื้องบนมายาภาพ
เลือดเดือนพฤษภายังไหลอาบ
กำแพงทาสรอวันเจ้าทำลาย
กำแพงทาสรอวันเจ้าทำลาย!