ที่มา มติชน
กฤตตฤณ
ฟ้าเริ่มวาดลายด้วยสายแดด
แผ่แผดเต็มแรงทุกแห่งหน
ในเดือนพฤศจิกายน
หลังฟ้าหลั่งฝนเต็มชลธาร
ด้วยกลคน?ฟ้า?ช่างบ้านัก
ที่ชักน้ำมามหาศาล
แผ่กว้างวางวงเกินต้านทาน
ทั่วทุกหย่อมย่านบาดาลเมือง
ทุกสิ่งนิ่งนานจมม่านน้ำ
เคราะห์กรรมหนักหนาเมื่อช้าเชื่อง
ให้อยู่ด้วยทุนความขุ่นเคือง
ที่เปลืองน้ำตาชะตากรรม
ทรัพย์สินรายเรี่ยความเสียหาย
อีกหลากความตายที่กรายย่ำ
กับความลำบากแลตรากตรำ
คอยค้ำผู้รอดที่ปลอดภัย
ขณะรัฐเคลื่อนขับความสับสน
เล่นกลใส่กันเหมือนหมั่นไส้
ซ้ำเติมมวลชนประสบภัย
เพียงความจริงใจ ไม่ให้กัน!
ต่อความช่วยเหลือยังเหลืออยู่
น้ำใจไหลสู่มาสู้หมั่น
จากเพื่อนผู้ท่วมมารวมปัน
ร่วมบั่นทางเปลี่ยวความเดียวดาย
ช่วงยามยาวนานกาลวิกฤต
ผูกติดชีวิตไร้สิทธิ์ส่าย
สายน้ำยังกวดวาดลวดลาย
คอยฉายภาพจำย้ำความจริง
เอาเถอะ! ทรัพย์สินหาใหม่ได้
ต่อคนตายไปเสียใจยิ่ง
ส่วนผู้ที่ไร้ใครพึ่งพิง
ขอใจจงนิ่งอย่ายอมแพ้
ด้วยกลคน?ฟ้า?ในครานี้
สุดที่จะดูให้รู้แน่
แต่ปัญหาที่เกิดนั้นถ่องแท้
ทางแก้ท่านทำไร้น้ำยา.
13 พฤศจิกายน 2554
