วันนี้เห็นจะชวนคุยเรื่องเบาๆสักวัน ผมมาอ่านหนังสือ สามก๊ก เอาเมื่อเข้าวัยชรา ก็เลยอ่านไปคิดไปตามประสาคนสูงอายุ จะปรู๊ดปร๊าดเหมือนวัยรุ่นก็คงไม่ไหว ในความเห็นของผม หนังสือสามก๊กที่ถูกยกย่องว่าเป็นยอดตำรายุทธ์ เป็นสุดยอดของตำราพิชัยสงคราม การรบทัพจับศึกเอาชนะคน
แต่สำหรับผมกลับมองไปในอีกแง่มุมหนึ่ง สามก๊ก ก็คือเรื่อง ที่เข้าถึงและวิธีกำราบสันดานมนุษย์ ผมว่าคนเป็นผู้ลิขิตตนเอง ไม่ต้องไปโทษฟ้าดินที่ไหน และทำดีก็ไม่ใช่ว่าจะได้ดีทำชั่วก็ไม่แน่ว่า จะได้ชั่ว คนทำชั่วได้ดีก็มีถมไป ขึ้นอยู่กับว่าจะเข้าใจวิถีของการดำเนินชีวิตอย่างไรมากกว่า
ส่วนจะเอาชนะใครด้วยวิธีใด ก็ต้องเข้าใจบุคลิกตัวตนของคนคนนั้น ว่ามีบุคลิกลักษณะนิสัยใจคอเป็นอย่างไร เช่น หูเบา เห็นแก่ ลาภยศ จึงใช้เป็นจุดอ่อนและจุดแข็งที่จะเอาไปใช้ประโยชน์
แม้แต่คำว่าแพ้หรือชนะ ก็ขึ้นอยู่ที่ว่าจะแพ้ชนะอย่างไร ชนะ สงคราม แต่ไม่ชนะใจ ก็ต้องสู้รบกันไม่เลิกรา ในสนามรบไม่มีใครได้ชัยชนะอย่างเด็ดขาด รุ่นหนึ่งตาย รุ่นหนึ่งก็มาแทน ไม่จบสิ้น
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า
สรุปแล้ว สามก๊ก เป็นวิธีการอ่านจิตใจและเอาชนะคน โดยศึกษาจากพฤติกรรมของคน ผมก็คิดเอาของผมอย่างนี้แหละ อย่างไรก็ตาม ผมถือว่าสามก๊กเป็นสุดยอดของหนังสือปรัชญา รวบรวมเอาสันดานมนุษย์ ไว้ได้ครบถ้วน และต้องยอมรับว่า ถ้าชาตินี้ไม่ได้อ่านสามก๊ก คงจะเสียชาติเกิดเป็นแน่
สามก๊กมีหลายฉบับ สำหรับฉบับที่ผมอ่าน เขียนโดยคุณสังข์ พัธโนทัย รวบรวมเอาสามก๊ก มาให้อ่านได้ง่ายและเข้าใจได้ง่าย ซึ่งแยกเป็นตอนๆตามบทบาทของตัวละครแต่ละตัวที่มีบุคลิก แตกต่างกันไป
บทที่ 1 ตอน ขันทีทั้ง 10
"ถึงราชวงศ์ฮั่น แผ่นดิน พระเจ้าฮวนเต้ พระองค์หาราชบุตรมิได้ ขอเลนเต้มาเลี้ยง เลนเต้ได้สืบราชสมบัติ ตั้งราชธานีอยู่ ณ เมืองลกเอี๋ยง... พระเจ้าเลนเต้โปรดปรานขันทีทั้ง 10...เชื่อฟังแต่คนประจบสอพลอ และยกย่องขันทีให้เป็นใหญ่ในแผ่นดินยิ่งกว่าขุนนาง ทั้งปวง...เกิดอาเพศในแผ่นดิน...เตียวก๊กคิดการปฏิวัติ... พระเจ้าเลนเต้ให้โฮจิ๋นปราบเตียว ก๊ก...เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย อาสาปราบคณะโพกผ้าเหลือง...พวกโพกผ้าเหลืองแพ้แล้วกำเริบอีก.. .เล่าโต๋กับตันค่ำถูกประหาร ซุนเกี๋ยนปราบจลาจล...เกิดปัญหาสืบราชสมบัติ...ห้องจูเปียน ขึ้นเป็นกษัตริย์ โฮจิ๋นเป็นสมุหนายก ต่อมาโฮจิ๋นฆ่าพระนางตังไทฮอ...พระนางโฮเฮาไม่ให้ ฆ่าขันทีทั้ง 10...โฮจิ๋นเลยเรียกทัพหัวเมืองมาปราบขันที...แต่ปรากฏว่าขันทีลวงโฮจิ๋น ไปฆ่าทิ้ง...สุดท้ายขันทีทั้ง 10 ก็ถูกฆ่าตายหมด"
เนื้อหาเริ่มต้นของโศกนาฏกรรม สามก๊ก ทั้งโหดเหี้ยมพลิกแพลงอ่านแล้วแทบวางไม่ลง ผมขอสรุปเอาส่วนที่เรียกว่าเป็นตำราพิชัยสงคราม มาปิดท้ายก็แล้วกัน
"อันผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน แม้รู้กาลรู้ประมาณ รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย มีศิลปะในการทำโง่ทำฉลาด คิดรอบคอบร้อยชั้นพันชั้น แล้วจึงทำย่อมมีชัยชำนะทุกแห่งหน"
"อันผู้ใหญ่ในแผ่นดิน แม้ตั้งหน้าแต่จะฆ่าฝ่ายตรงกันข้ามตะพึดไป ไม่รู้ที่จะกลับศัตรูมาเป็นมิตร ไม่คิดอ่านที่จะใช้กุศโลบาย เลี้ยงผู้มีปัญญาความรู้และผู้มีกำลัง ก็จะถึงแก่อันตรายในไม่ช้า".
"หมัดเหล็ก"--จบ--
แต่สำหรับผมกลับมองไปในอีกแง่มุมหนึ่ง สามก๊ก ก็คือเรื่อง ที่เข้าถึงและวิธีกำราบสันดานมนุษย์ ผมว่าคนเป็นผู้ลิขิตตนเอง ไม่ต้องไปโทษฟ้าดินที่ไหน และทำดีก็ไม่ใช่ว่าจะได้ดีทำชั่วก็ไม่แน่ว่า จะได้ชั่ว คนทำชั่วได้ดีก็มีถมไป ขึ้นอยู่กับว่าจะเข้าใจวิถีของการดำเนินชีวิตอย่างไรมากกว่า
ส่วนจะเอาชนะใครด้วยวิธีใด ก็ต้องเข้าใจบุคลิกตัวตนของคนคนนั้น ว่ามีบุคลิกลักษณะนิสัยใจคอเป็นอย่างไร เช่น หูเบา เห็นแก่ ลาภยศ จึงใช้เป็นจุดอ่อนและจุดแข็งที่จะเอาไปใช้ประโยชน์
แม้แต่คำว่าแพ้หรือชนะ ก็ขึ้นอยู่ที่ว่าจะแพ้ชนะอย่างไร ชนะ สงคราม แต่ไม่ชนะใจ ก็ต้องสู้รบกันไม่เลิกรา ในสนามรบไม่มีใครได้ชัยชนะอย่างเด็ดขาด รุ่นหนึ่งตาย รุ่นหนึ่งก็มาแทน ไม่จบสิ้น
ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า
สรุปแล้ว สามก๊ก เป็นวิธีการอ่านจิตใจและเอาชนะคน โดยศึกษาจากพฤติกรรมของคน ผมก็คิดเอาของผมอย่างนี้แหละ อย่างไรก็ตาม ผมถือว่าสามก๊กเป็นสุดยอดของหนังสือปรัชญา รวบรวมเอาสันดานมนุษย์ ไว้ได้ครบถ้วน และต้องยอมรับว่า ถ้าชาตินี้ไม่ได้อ่านสามก๊ก คงจะเสียชาติเกิดเป็นแน่
สามก๊กมีหลายฉบับ สำหรับฉบับที่ผมอ่าน เขียนโดยคุณสังข์ พัธโนทัย รวบรวมเอาสามก๊ก มาให้อ่านได้ง่ายและเข้าใจได้ง่าย ซึ่งแยกเป็นตอนๆตามบทบาทของตัวละครแต่ละตัวที่มีบุคลิก แตกต่างกันไป
บทที่ 1 ตอน ขันทีทั้ง 10
"ถึงราชวงศ์ฮั่น แผ่นดิน พระเจ้าฮวนเต้ พระองค์หาราชบุตรมิได้ ขอเลนเต้มาเลี้ยง เลนเต้ได้สืบราชสมบัติ ตั้งราชธานีอยู่ ณ เมืองลกเอี๋ยง... พระเจ้าเลนเต้โปรดปรานขันทีทั้ง 10...เชื่อฟังแต่คนประจบสอพลอ และยกย่องขันทีให้เป็นใหญ่ในแผ่นดินยิ่งกว่าขุนนาง ทั้งปวง...เกิดอาเพศในแผ่นดิน...เตียวก๊กคิดการปฏิวัติ... พระเจ้าเลนเต้ให้โฮจิ๋นปราบเตียว ก๊ก...เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย อาสาปราบคณะโพกผ้าเหลือง...พวกโพกผ้าเหลืองแพ้แล้วกำเริบอีก.. .เล่าโต๋กับตันค่ำถูกประหาร ซุนเกี๋ยนปราบจลาจล...เกิดปัญหาสืบราชสมบัติ...ห้องจูเปียน ขึ้นเป็นกษัตริย์ โฮจิ๋นเป็นสมุหนายก ต่อมาโฮจิ๋นฆ่าพระนางตังไทฮอ...พระนางโฮเฮาไม่ให้ ฆ่าขันทีทั้ง 10...โฮจิ๋นเลยเรียกทัพหัวเมืองมาปราบขันที...แต่ปรากฏว่าขันทีลวงโฮจิ๋น ไปฆ่าทิ้ง...สุดท้ายขันทีทั้ง 10 ก็ถูกฆ่าตายหมด"
เนื้อหาเริ่มต้นของโศกนาฏกรรม สามก๊ก ทั้งโหดเหี้ยมพลิกแพลงอ่านแล้วแทบวางไม่ลง ผมขอสรุปเอาส่วนที่เรียกว่าเป็นตำราพิชัยสงคราม มาปิดท้ายก็แล้วกัน
"อันผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน แม้รู้กาลรู้ประมาณ รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย มีศิลปะในการทำโง่ทำฉลาด คิดรอบคอบร้อยชั้นพันชั้น แล้วจึงทำย่อมมีชัยชำนะทุกแห่งหน"
"อันผู้ใหญ่ในแผ่นดิน แม้ตั้งหน้าแต่จะฆ่าฝ่ายตรงกันข้ามตะพึดไป ไม่รู้ที่จะกลับศัตรูมาเป็นมิตร ไม่คิดอ่านที่จะใช้กุศโลบาย เลี้ยงผู้มีปัญญาความรู้และผู้มีกำลัง ก็จะถึงแก่อันตรายในไม่ช้า".
"หมัดเหล็ก"--จบ--
////////////////////////////////
คอลัมน์:คาบลูกคาบดอก
