คอลัมน์: บทบรรณาธิการ
องค์กรอิสระ หมายถึง องค์กรของรัฐที่ได้รับมอบหมายให้ดำเนินการเกี่ยวกับภารกิจของรัฐตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญและกฎหมาย โดย เป็นองค์กรของรัฐที่มีสถานะพิเศษ ซึ่งได้รับหลักประกันให้สามารถปฏิบัติภารกิจหน้าที่ได้โดยอิสระ ปลอดพ้นจากการแทรกแซงขององค์กรของรัฐอื่นหรือสถาบันการเมืองอื่น รวมทั้งอยู่เหนือกระแสและการกดดันใดๆ ที่เกิดขึ้นภายในสังคมในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง
แต่องค์กรอิสระที่ทำหน้าที่คอยตรวจสอบคนอื่นในวันนี้ มิต่างอะไรกับองค์กรเถื่อน ที่แสดงออกถึงความไม่มีมาตรฐาน ไร้คุณธรรม จริยธรรม ในการตีความข้อกฎหมายให้เข้าข้างตัวเอง พรรคพวกตัวเองได้ผลประโยชน์ และความชอบธรรม
ที่น่าสมเพชสุดๆ ก็เห็นจะเป็นการออกมาตะแบงว่า คณะกรมการการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) และ คณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ที่ตั้งขึ้นมาโดย พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน หัวหน้าคณะปฏิวัติ มาอย่างถูกต้องชอบธรรมแล้ว
ทั้งๆ ที่ไม่ได้รับการโปรดเกล้าฯ ตามข้อบทบัญญัติของ พ.ร.บ. ป.ป.ช. พ.ศ.2542 มาตรา 12 ที่ระบุไว้ชัดเจนว่า การแต่งตั้งคณะกรรมการ ป.ป.ช.ต้องได้รับการโปรดเกล้าฯ และดำรงตำแหน่งเพียงวาระเดียวเท่านั้น
ไม่เพียงแต่ไม่แสดงสปิริตลาออก! แต่คณะกรมการ ป.ป.ช.กลับยังคงทำงานรับเงินเดือนจากภาษีของประชาชนแบบหน้าไม่อาย
ในกรณีเดียวกัน 3 รมต.ที่ถูกฟ้องคดีหวยบนดิน
กรรมการ ป.ป.ช. ท่านหนึ่งกลับหยิบยก พ.ร.บ. ป.ป.ช. พ.ศ.2542 มาตรา 55 ขึ้นมาหวังเล่นงาน 3 รมต. บอกว่าผู้ถูกกล่าวหาจะปฏิบัติหน้าที่ต่อไปไม่ได้ เพราะในบทบัญญัติของกฎหมายเขียนไว้อย่างนั้น
ตีความกฎหมายเข้าข้างตัวเองจนน่าเกลียด กฎหมายฉบับเดียวกัน ต่างกันที่มาตรา แต่กับบังคับใช้แบบสองมาตรฐาน ปกป้องตนเองและพวกพ้องให้พ้นผิด แต่กลับฟาดฟันคนที่อยู่ฝ่ายตรงข้ามแบบเอาเป็นเอาตาย
นี่แหละคือ สันดานของผลผลิตเผด็จการ แสดงธาตุแท้ออกมาให้เห็นกันชัดเจนขนาดนี้ ใครดูไม่ออก จะบอกให้เอาบุญก็ได้ว่า เป็นพฤติกรรมของพวก “เอาดีใส่ตัว เอาชั่วให้คนอื่น”
พวกที่มีพฤติกรรมแบบนี้ขอแนะนำให้ไปหาหนังสือของ คุณวาทตะวัน สุพรรณเภษัช เล่ม 2 เรื่อง “เหี้ยส่องกระจก” มาอ่านจะได้เข้าใจว่า “เหี้ยส่องกระจก” คืออะไร
หากหาซื้อไม่ได้ แนะนำให้เดินเข้าไปในห้องน้ำ แล้วหันมองกระจก นั้นแหละคือ คนจำพวก “เอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่น”
