ที่มา บางกอกทูเดย์
กฎหมายเป็นแต่เครื่องมือในการรักษาความยุติธรรมดังกล่าว จึงไม่สมควรจะถือว่ามีความสำคัญยิ่งไปกว่าความยุติธรรม หากควรจะต้องถือว่าความยุติธรรมมาก่อนกฎหมายและอยู่เหนือกฎหมายล้นเกล้าเหนือหัวของปวงชนชาวไทย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ..ตรัสไว้เช่นนี้..บนแผ่นดินที่ยิ่งใหญ่และไร้ปัญหา..กระบวนการให้ความเป็นธรรมของเขา..ไม่เอาแม่ที่เอาลูกขนุนบนต้นขนุนบนฟุตบาทมาป้อนลูก เป็นผู้ต้องหาและจะเอาเข้าคุกในเพราะลักทรัพย์ของทางราชการบนแผ่นดินนี้..มีคดีเช่นนี้เกิดขึ้นมาแล้วหลายครั้งบนแผ่นดินนี้..ผู้ต้องโทษมาแล้ว 10 ปี..และเมื่อมีผู้ยืนยันว่าเป็นผู้บริสุทธิ์..เขาได้อิสรภาพคืนกลับมาแต่หากเขาอยู่บนแผ่นดินที่ยิ่งใหญ่..เขาจะกลายเป็นเศรษฐี..เพราะแผ่นดินนั้นจะใช้คืนสำหรับความยุติธรรมอันเกิดจากความบกพร่องของการใช้กฎหมายไม่กี่วันก่อนหน้าบนแผ่นดินนี้..ผู้ใช้คำว่าราชบัณฑิต..ได้ออกมาอวดวิเศษ..แยกยกข้อกฎหมายมากมายเพื่อทำให้เห็นว่า..
ประชาชนจำนวนหลายล้านคนที่จะขอพระราชทานอภัยโทษ..เป็นสิ่งที่ทำไม่ได้ราชบัณฑิต..อาศัยพลความมากมาย เพื่อจะโดยสารให้ผู้หลงใหลได้ปลื้มกับคุณวิเศษแห่งตน..เชื่อถือในความแตกฉานแห่งสติปัญญาราชบัณฑิต..ที่เคยรับใช้ใกล้ชิดกับนายกรัฐมนตรีมาแล้วหลายคน..และแต่ละคนที่ราชบัณฑิตเข้าไปรับใช้ใกล้ชิด..ต่างมีอันเป็นไป..และวอดวายไปกับหายนะในข้อกฎหมาย..ที่ราชบัณฑิตเป็นกุนซือใหญ่ทนายหน้าหอราชบัณฑิต..รับใช้ใกล้ชิดอยู่ในคณะรัฐมนตรีที่กำลังเป็นคดีทั้งคณะ..ไม่ว่าคดีกล้ายางหรือหวยบนดิน..และทันทีที่ได้กลิ่นปฏิวัติรัฐประหาร..ราชบัณฑิตก็โดดหนีเอาตัวออกห่าง..เหมือนดั่งเห็บหมัดที่ผละร่างเย็นเยียบของสุนัขที่ถึงแก่กรรมราชบัณฑิตเหนือชั้นกว่า..เดรัจฉานหมัดเห็บ..เพราะเอาผ้านักบุญคลุมร่างบังเหลี่ยมออกมา..พลความมากมาย..ที่ต้มกลั่นขึ้นมาเพื่อหวังจะแลกกับอำนาจวาสนาที่หวังว่าเขาจะหยิบยื่นให้..แต่เขาลืมไปว่า..บนถนนของคนรับใช้ที่ผ่านมานั้น..ผู้คนเขารู้เช่นเห็นชาติกันเสร็จสิ้นแล้ว..ว่า..ฮู อาร์ ยูไม่มีพลความมากมาย..เพราะรัฐธรรมนูญ มาตรา 6บัญญัติไว้ว่า..รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศ บทบัญญัติใดของกฎหมาย กฎ หรือข้อบังคับ ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญนี้ บทบัญญัตินั้นเป็นอันใช้บังคับมิได้และ..รัฐธรรมนูญ ปี 50 มาตรา 191 และรัฐธรรมนูญปี 40 มาตรา 225 มีข้อความปรากฏชัดตรงกันว่า..“พระมหากษัตริย์ทรงไว้ซึ่งพระราชอำนาจในการพระราชทานอภัยโทษ” ■
