บทบรรณาธิการ
ประวัติศาสตร์การเมืองไทยเกี่ยวกับการเลือกตั้ง มีหลายบท หลายฉาก น่าสนใจ โดยเฉพาะการดำเนินการของกลุ่มการเมือง หรือพรรคการเมือง ที่รณรงค์หาเสียงเลือกตั้งหลายครั้งหลายหน ซึ่ง มีการผลิตสื่อต่างๆ เพื่อเข้าถึงประชาชน
เราไม่เคยพูดถึงเรื่อง การใช้สื่อเพื่อรณรงค์การเลือกตั้ง เพราะคนเขียนกฎหมายหรือกติกามักจะมีมุมมองในมิติเก่าๆ
คิดว่า...สื่อในการรณรงค์การเลือกตั้ง มีเพียง แผ่นพับ ใบปลิว คัตเอาต์ ป้าย พีพีบอร์ด ซึ่งล้วนแล้วเป็น สื่อที่เก่า และ ล้าสมัย แต่ยังขาดมันไม่ได้เท่านั้นเอง
สื่อเก่าๆ แบบนี้ คือ งานพิมพ์ ซึ่งมีความสิ้นเปลืองมาก เพราะกระดาษหรือวัสดุที่นำมาพิมพ์นั้นมีราคาสูง เช่น พีพีบอร์ด 120 x 80 ซม. แผ่นหนึ่งมี ต้นทุนสูงถึง 90-120 บาท แล้วแต่การสั่งของว่ามีจำนวนมากน้อยแค่ไหน และต้อง สั่งอย่างน้อยๆ 500 แผ่นขึ้นไป ตกเป็นเงิน 105,400 บาท ยัง ไม่รวมค่าออกแบบ ค่าติดตั้ง
ในการเลือกตั้งครั้งหนึ่งจะต้องทำป้ายพีพีบอร์ดที่ว่า 3 ครั้ง คือ 1.แนะนำตัว 2.บอกเบอร์ และ 3.ย้ำเบอร์ หมดเงินไปแล้ว 4-5 แสนบาท
ส่วน ใบปลิว แผ่นพับ โบรชัวร์ มีราคาค่างวดสูงพอสมควรเหมือนๆ กัน เพราะต้องใช้ กระดาษอาร์ตมัน 120 แกรม หมึกพิมพ์อย่างดี เฉลี่ยต่อแผ่น ตก 1-3 บาท แล้วแต่ว่าจะ พิมพ์กี่สี จำนวนมากน้อย แค่ไหน เพียงไร ส่วนใหญ่พิมพ์กันเป็น 4-5 หมื่นแผ่นขึ้นไป เพื่อแจกให้ ครบทุกหลังคาเรือน
การเลือกตั้งครั้งที่ผ่านๆ มา มีสื่อรูปแบบใหม่เกิดขึ้น นั่นคือ วีซีดี
ดูเหมือนพรรคประชาธิปัตย์ เป็น พรรคแรกที่มีความเกี่ยวพันกับการใช้ วีซีดี แจกจ่ายให้กับพี่น้องประชาชนใน การเลือกตั้งปี 2548 นั่นคือ คุณธานินทร์ ใจสมุทร อดีต ส.ส.สตูล หลายสมัย ปั๊ม วีซีดีเหตุการณ์ปราบปรามกลุ่มผู้ชุมนุมที่ สภอ.ตากใบ แจกจ่ายในเขตเลือกตั้ง ทะลุไปถึงนอกเขตเลือกตั้ง ไม่รู้ข้ามประเทศไปถึงมาเลเซียหรือไม่
โดยมี จุดประสงค์ เพื่อจะโจมตีการบริหารงานในรัฐบาลของ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ในการ แก้ไขปัญหาสถานการณ์ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้
เป็นปรากฏการณ์ครั้งแรกที่ พรรคประชาธิปัตย์ ได้สร้างเอาไว้ อย่างที่เรียกว่า ฮือ...ฮา แจกที่ สตูล ชาวบ้านรู้มาจนถึง กทม.
ต่อมา ส.ส. ของพรรคประชาธิปัตย์ นิยมทำ VCD แนะนำตัว แนะนำผลงานออกมาเนืองๆ
ล่าสุด กรณี VCD 1 ปีที่หายไป ที่มีการทำออกมา จำหน่ายแผ่นละ 19 บาท และกำลัง เป็นประเด็น ในขณะนี้
ถามว่าการแจก VCD เป็นการกระทำที่ผิดหรือไม่
บางคนบางฝ่าย พยายามตีความว่า เป็นสิ่งของ มีมูลค่า ผิดกฎหมาย
ทั้งที่หากมองอีกมุมหนึ่ง VCD คือ “สื่อ” ชนิดหนึ่ง เหมือน กระดาษ แล้วเอาเข้า เครื่องพิมพ์ แต่ VCD เป็น พลาสติก เอาเข้า เครื่องปั๊ม แถมผลที่ออกมามีความน่าตื่นตาตื่นใจกว่า เพราะเป็นสื่อที่เห็นภาพ เสียง สีหน้า ท่าทาง เป็นสื่อที่เรียกว่าใกล้เคียงความเป็นจริงมากที่สุด
นักวิทยาการบอกเป็นทฤษฎีการสื่อสารที่ดีที่สุด มีประสิทธิภาพมากที่สุด ไล่เรียงตามหลักคือ สุ จิ ปุ ริ หมายถึง การที่คนเราจะจดจำได้ดีคือ เหตุการณ์จริง รองลงมาคือภาพเคลื่อนไหวพร้อมเสียง รองลงมาคือภาพนิ่ง รองลงมาเสียง รองลงมาคือภาพนิ่ง และรองลงมาคือการเขียนบอกเรื่องราว
VCD จึงน่าจะเป็น “สื่อ” ชนิดหนึ่ง ที่สื่อสารระหว่าง ผู้ส่งสาร กับ ผู้รับสาร ได้ดีกว่า มีประสิทธิภาพมากกว่า ไม่เหมือน แผ่นพับ ใบปลิว หรือ โบรชัวร์ ที่นักเลือกตั้งรุ่นเก่าๆ รุ่นใหม่ๆ นิยมใช้โดยทั่วไป
ถามว่า VCD มีราคาค่างวดหรือไม่ ต้องยอมรับว่ามีราคาค่างวด
ถามว่า ใบปลิว แผ่นพับ โบรชัวร์ มีราคาค่างวดหรือไม่ ต้องบอกว่ามีราคาค่างวดเหมือนกัน
VCD แผ่นหนึ่ง หากมีการปั๊มในจำนวนมาก ราคาค่างวดก็ถูกแสนถูก เพราะขณะนี้การปั๊ม VCD สามารถทำได้ง่าย รวดเร็ว
ดังนั้น ผู้เกี่ยวข้องควรหันมาทบทวนใน กติกา หรือ กฎหมาย ที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้ง ให้ แจก VCD ได้เหมือน ใบปลิว แผ่นพับ โบรชัวร์
หากมีการอนุญาตให้ผู้สมัครหาเสียงเลือกตั้งสามารถปั๊ม VCD แจกจ่ายประชาชน เพื่อให้เป็นการสื่อสารระหว่าง ผู้สมัคร กับ ผู้ลงคะแนน มีความเข้าใจในนโยบาย ผลงาน แนวคิด วิสัยทัศน์ เชื่อว่าประชาชนจะมีความเข้าใจในการเรียนรู้ประชาธิปไตยอย่างกว้างขวางมากกว่าปัจจุบัน
หรือพวกที่ขวางเรื่องการแจก VCD เป็นพวกที่ไม่มีวิสัยทัศน์ ความรู้ นโยบาย ที่ถูกใจประชาชนเอามาโชว์ จึงไม่อยากให้ผู้มีสิทธิลงคะแนนได้หูตาสว่าง
