ที่มา ประชาทรรศน์
คอลัมน์ : บทบรรณาธิการ
ระยะนี้ดูข่าวสารทางสถานีโทรทัศน์ และ สถานีวิทยุ แล้วบอกตามตรงว่าแปร่งๆ พิกล เพราะมีแต่ข่าวของฝ่ายรัฐบาล โดยเฉพาะหัวหน้ารัฐบาล ออกมาแทบจะทุกเบรก จนอยากจะอาเจียนออกมา ไม่ใช่เพราะไม่อยากฟัง ไม่อยากเห็น หล่อแบบนี้ ทั้งอยากเห็นและอยากฟัง แต่อยากได้คุณภาพมากกว่าปริมาณ!!!
คุณภาพที่ว่าหมายถึงความคิดใหม่ๆ ที่จะทำงานให้กับประชาชน มีอะไรเป็นฐานความคิดนี้บ้าง บอกตามตรงว่ายังไม่เห็น
อาทิ การกล่าวถึงสถานการณ์ภาคใต้ ที่ยังไม่เห็นความชัดเจนจากรัฐบาลว่าจะทำอย่างไรกับสถานการณ์นี้ จะใช้ ยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี การกำหนดห้วงเวลา อย่างไร ในการสร้างสมการแก้ไขปัญหา ให้เห็นเป็นรูปธรรมขึ้นมา เห็นพูดแต่เรื่องเดิมๆ ซ้ำซากจำเจ “เจ้าหน้าที่รัฐละเมิดสิทธิมนุษยชน” ทั้งที่ฝ่าย “โจรใต้ต่างหากที่ละเมิดสิทธิมนุษยชน” แล้วรัฐบาลจะแก้ไขปัญหาเหล่านี้อย่างไร
คนอยากจะเห็น วิสัยทัศน์ ของนายกรัฐมนตรี เทียบกับ อดีตนายกรัฐมนตรี ในการแก้ไขปัญหาวิกฤติการเมือง เศรษฐกิจ สังคม ของประเทศชาติอย่างไร นอกจากสูตรสำเร็จ ที่มักจะตอบแบบกรอบกว้างๆ ไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจน เห็นแต่เป้าหมายของการช่วยพรรคพวกเพื่อนฝูง ให้เข้ามาดำรงตำแหน่งทางการเมือง แสวงหาประโยชน์ให้พรรคพวกเท่านั้นที่เป็นเรื่องชัดเจนที่สุดในระยะเวลา 1 เดือน ของการเข้ามาสู่อำนาจ
อาจจะมีคนช่วย “อุ้มสม” ตั้ง รัฐบาลชุดนี้ ขึ้นมาบริหารประเทศชาติบ้านเมือง
แต่ไม่อาจจะมีคนช่วย “อุ้มสม” การทำงานของรัฐบาล ในการบริหารประเทศชาติบ้านเมือง
แน่นอนว่า ผู้นำรัฐบาล อาจจะคิดเรื่องส่วนใหญ่ของทั้งประเทศไม่ได้ เพราะไม่มีใครคิดว่าคนเดียวจะเก่งกาจสามารถขนาดที่ไม่ต้องพึ่งพาใครในการบริหารประเทศ วันนี้ ผู้นำประเทศอาจจะ ไม่มีทีมงาน ท่านควรจะต้องรีบหาทีมงาน ในการมาช่วยคิด ยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี ในการกำหนดยุทธศาสตร์ ความคิด และ กรอบวิสัยทัศน์ ในการทำงาน ให้ประชาชนเห็นมากกว่านี้
รัฐบาลอาจจะคิดเพียงเรื่องการทางการเมือง เพราะพรรคการเมืองต้องคิดถึงอนาคตทางการเมือง แต่ประชาชนไม่ได้คิดเช่นนั้น เขาคิดว่าอีก 1 ปี 3 ปี 5 ปี 10 ปี ประเทศชาติ จะไปในทางใด ประชาชนจะอยู่ดีมีสุขมากน้อยขนาดไหน หรือจะให้ใช้ชีวิตไปตามยถากรรม รอความฟลุก แบบ ผู้นำรัฐบาล ชุดนี้ นี่คือเรื่องที่จะต้องทำงานอย่างจริงจัง มากกว่าจะคิดให้ตัวเองนำพารัฐบาลให้อยู่รอดเพื่อผลทางการเมืองเท่านั้น
ผู้นำรัฐบาล ยังขาดวิสัยทัศน์ ยังขาดความจริงใจ จิตวิญญาณ ในการคิดยุทธศาสตร์ ยุทธวิธี ในการนำมาซึ่งการแก้ไขปัญหาประชาชน คนทั้งประเทศ จนทำให้อดคิดไม่ได้ว่า การกระทำทั้งหมดนี้มุ่งหมายที่จะทำเพื่อผลตอบแทนในทางการเมือง เพียงอย่างเดียว หรืออย่างไร?
ข้อความที่ผู้นำประเทศหยิบฉวยมาใช้ ล้วนเป้นข้อความเก่าที่รัฐบาลชุดที่แล้วๆ มาเคยนำมาใช้ เช่น การลดรายจ่าย การเพิ่มรายได้ ซึ่งพูดง่าย แต่ทำยาก และยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีมาตรการใดมารองรับเรื่องที่ว่านี้ในระยะยาว หรือ การพัฒนาแบบยั่งยืนนี้เลย
หากผู้นำรัฐบาล ละทิ้งความมุ่งหมายทางการเมือง ทำเพื่อผลประโยชน์ของประชาชนให้ลืมตาอ้าปากได้ทั่วประเทศ หายุทธศาสตร์ที่เป็นไปได้ในการขจัดปัญหาความยากจนให้หมดไปจากประเทศ นั่นแหละจะเป็นบทพิสูจน์ความจริงใจ
ต้องตั้งหลักให้มั่น “อย่าพูดมาก” แต่ “ทำให้มาก”
