คอลัมน์: ภัยแผ่นดิน
ยิ่งมองหาทางออกทางการเมือง ก็ยิ่งเห็นแต่...ทางตัน...อยากจะร้องไห้ตามท่านนายกฯ สมัคร สุนทรเวช ที่ถูก “อำนาจในมือโจร” รุมล้อมไว้ทุกด้าน
ต้นทุนของท่านในทางการเมือง มองไม่เห็นจริงๆ ว่า จะนำมาเสริมเป็นค่าใช้จ่าย แก้ปัญหาเหล่านั้นได้จากส่วนไหนบ้าง?
เพื่อนสมาชิกที่ยืนอยู่กับซีกรัฐบาล...พรรคร่วมรัฐบาลด้วยกันมา ก็หันไปตั้งหลักมองอนาคตทางการเมือง ข้ามหัวท่านไปบ้างแล้ว
“ระดับหัวหน้า” พรรคร่วมรัฐบาล ขาสั่นกันส่วนใหญ่...ต่างนิ่งดูเชิง ขั้นตอนไหนได้เปรียบเสียเปรียบ แล้วค่อยออกมาปากกล้าขาแข็งต่อ
ท่านนายกฯ ทำหน้าที่เดียวดายในสายการเมืองก็ว่าได้...ก็ได้อาศัยความเป็นมืออาชีพทางการเมือง จากประสบการณ์รู้เท่าทัน ก็แค่...คิดไปพูดไป ผ่านพ้นข้ามวัน ก็นับว่าเก่งที่สุดในโลกแล้ว
ท่านนายกฯ สมัคร สุนทรเวช ในยามนี้ เปรียบเสมือน...เดินไปบ่นไปตามลำพัง ซึ่งคงอีกไม่นานนักคงจะพบกับความมืดมิด ไม่อาจจะเดินไปข้างหน้าได้อย่างที่คิด
คงไม่ต้องพูดถึง...พรรคฝ่ายค้านของผู้นำ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จะหาทางออกได้ทางไหน เพื่อนำพาชาติบ้านเมืองให้พ้นวิกฤติ
นอกจากปากสั่นกับคำว่า “ยุบสภา” หรือ “ลาออก” นอกนั้นพูดได้ไม่ถนัดปาก
ทั้งๆ ที่มีทางออก...ช่วยชาติให้หลุดพ้นจาก “ภัย” ในแผ่นดิน...เขาก็มิได้มีใจช่วยชาติด้วยความจริงใจ...ใจของฝ่ายค้านไปรวมกันอยู่กับ “อำนาจในมือโจร” หมดสิ้น!
นี่แหละการเมือง...มรดกตกทอดกันมาจาก “อำนาจ” และ “ผลประโยชน์” เป็นที่ตั้ง...ทางใดได้ประโยชน์ และมีอำนาจทางการเมืองก็เลือกทางนั้น
มันดูเหมือนช่างวังเวงเหลือเกิน...
เฉกเช่นเหล่านักการเมืองส่วนใหญ่...ตัวสั่นกับคำว่า “ยุบสภา” ก็หมดแรงคิดเรื่องอื่นไปหมด...คิดได้อีกครั้ง ก็หันหน้าไปหาพ่อแม่พี่น้องประชาชน
ช่วยให้พวกเขารอดตายด้วยเถิด
ชาติจะล่มจม...ใครจะเป็นจะตายก็ช่างหัวมัน
ผมบ่นกับท่านผู้ฟังรายการทางสถานีวิทยุทุกวัน...ก็พอจะสะท้อนออกมาได้ว่า ประชาชนคนรากหญ้า ชาวบ้านตามบ้านนอกบ้านนา เขาพร้อมที่จะช่วยรัฐบาล
พร้อมที่จะรวมพลังอันยิ่งใหญ่...ช่วยท่านนายกฯ สมัคร สุนทรเวช ในทุกสถานการณ์ที่ล่อแหลมขนาดไหนก็ไม่มีใครกลัวตาย
ประชาชนกำลังเคลื่อนไหว...พร้อมใจมุ่งหน้าเข้ามากดดัน พวกโจรที่มีอำนาจในมือ...เป็นทางเลือกของพี่น้องทั้งหลายต่อจากนี้ไป
เขามองไม่เห็นทางอื่น...มองไม่เห็นทางออก ที่สว่างไสวกว่าที่ได้เห็นอยู่เวลานี้
ความมืดไม่ได้มาปิดหูปิดตาพวกเขาหรอก...แต่แสงสว่างส่องให้คนเดินอยู่สายเดียวอย่างสะดวกได้อย่างไร?
ทั้งๆ ที่มันเป็น...โจรปล้นประชาธิปไตย
ต้องเร่งมือไล่มันออกไป...ก่อนบ้านเมืองจะลุกเป็นไฟมากกว่านี้
หลายคนคิดเลยเถิด...เมื่อบ้านเมืองถึงทางตัน ไม่มีทางออกอื่น เพราะมีโจรไปปิดกั้นไว้หมด
อำนาจรัฐเกรงอำนาจเถื่อน อำนาจตุลาการถูกเลือกนำไปปฏิบัติ ตามความต้องการของมวลชนผู้ฝ่าฝืนได้
แล้วเราจะเหลืออะไรไว้เป็นบรรทัดฐาน
จะทนกันได้นานสักกี่วัน...
กับความอดทนอดกลั้นของพี่น้องประชาชนคนนอกเมือง...บุกเข้ามายึดอำนาจโจรเมื่อใด ลุกเป็นไฟแน่
ชัยอารีย์
