ในที่สุดประเทศไทยก็จะได้ “นายกรัฐมนตรี”
คนที่ 25 ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เป็นนายกฯ คนที่
ยี่สิบห้า หลังเปลี่ยนแปลงการปกครองฯ เมื่อ
24 มิถุนายน 2475.....
ย่อมต้องใช่...“สมัคร สุนทรเวช” หน.พลังประชาชน
ซึ่งอดีต คือ หน.พรรคประชากรไทย ผู้แหวกว่ายบนทะเล
การเมืองมาอย่างยาวนาน ผ่านเก้าอี้รัฐมนตรีมาแล้ว
หลายกระทรวง
ผ่านพายุทะเลที่กระหน่ำด้วยคลื่นเหนือหินโสโครก
ซึ่งก็เป็นนักการเมืองรุ่นไล่เลี่ยกับ “ชวน หลีกภัย”
อดีตนายกรัฐมนตรีสองสมัย
ซึ่งต้องไม่ปฏิเสธว่าเคยเป็นคู่แคนดิเดตกันมาก่อน
ทว่า นายชวนก็ทะยานถึงดวงดาวไปก่อนหน้าแล้วหลาย
ช่วงตัว
เป็นก่อนหน้าถึงสองยุคสองสมัย ขณะที่ “พล.ต.สนั่น
ขจรประศาสน์” ยังนั่งบนเก้าอี้เลขาธิการพรรคประชาธิปัตย์
เมื่อห้าปีเศษที่ผ่าน
เพราะสามารถชิงธงมาได้จาก “พล.อ.ชาติชาย
ชุณหะวัณ” หัวหน้าพรรคชาติไทยในขณะนั้น ซึ่งเป็นการชิง
เล่ห์เหลี่ยมไหวพริบ และ “ความได้เปรียบ” จากหมากกล
ที่เหนือกว่า
หลังจากที่ “พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ” ต้องประกาศลา
ออกจากตำแหน่ง “นายกรัฐมนตรี” เพราะวิกฤติที่ประดัง
รอบด้าน
อันเป็นผลมาจากการบริหารงานด้าน “เศรษฐกิจ”
ล้มเหลว
ล้มเหลวเช่นเดียวกับยุคที่ “พล.อ.เกรียงศักดิ์
ชมะนันทน์” นั่งบนบัลลังก์ทำเนียบตึกไทยคู่ฟ้า ก่อนที่จะ
ก้าวถึงยุค “พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์” ซึ่งถูกยกชูขึ้นเป็น
“นายกรัฐมนตรี” โดยกลุ่มคนการเมือง
เป็นนายกรัฐมนตรีที่ฝ่าคลื่นลมการเมือง และกระแส
กดดันจากกองทัพอย่างหนักหนาสากรรจ์ ไม่น้อยกว่าแรง
กระพือโหมจากภาวะเศรษฐกิจ แต่ก็นั่งเก้าอี้อย่างคงกระพัน
นานถึง 8 ปีเศษ
“ผมพอแล้ว” เป็นคำตอบหนักแน่นจาก “พล.อ.เปรม
ติณสูลานนท์” เป็นความพอแล้วหลังจากที่พรรคการเมือง
หลายพรรคตบเท้าเข้าเชิญที่บ้านสี่เสาเทเวศร์
แต่สำหรับวินาทีนี้ยังไม่มีบทสรุปชัดเจนกับเก้าอี้นายก
รัฐมนตรี แต่ย่อมหนีไม่พ้นจาก “สมัคร สุนทรเวช” อย่าง
แน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์
แม้วันนี้จะยังมีข้อต่อรองของหลายพรรคฯ เพื่อช่วงชิง
เก้าอี้รัฐมนตรีในกระทรวงที่ได้เปรียบ เป็นการวิ่งชิงธง
เพื่อต่อรอง “ผลประโยชน์” ในกระทรวงที่เปรียบได้ดั่ง
“อ่างทองคำ”
ใช่....กระทรวงสำคัญๆ ผู้ที่ได้เป็นย่อมต้อง
“ไม่อดอยากปากแห้ง” เช่นที่หัวหน้าพรรคและนักการเมือง
บางคนเคยโอดครวญ ขณะที่นั่งเป็น “ฝ่ายค้าน” ในรัฐสภา
แน่นอน...เหนือสิ่งอื่นใดของบุคคลที่เพียบพร้อม
“คุณสมบัติ” ในตำแหน่ง “นายกรัฐมนตรี” จะต้องหนักแน่น
ไม่ละโมบโลภหลงในอำนาจ-ผลประโยชน์ที่ไม่ควรมีควรได้
ต้อง “โปร่งใส” สามารถตรวจสอบได้ทุกขั้นตอน
ต้องไม่แฝงเร้น “ผลประโยชน์ทับซ้อน” เช่นหลายรัฐบาล
ในอดีต ที่นำประเทศชาติและประชาชนเข้าสู่พงหนามและ
ความพินาศฉิบหาย
โดยเฉพาะความเป็นสุภาพบุรุษ ไม่ทำร้ายประเทศ
ชาติและบุคคลอื่น เพราะ “ผลประโยชน์” เดิน
สวนทาง....นี่คือบางส่วนใน “คุณสมบัติ” ของผู้ที่จะเป็น
“นายกรัฐมนตรี”
