1.จึงถึงคราว จะต้อง ตรองความคิด
ใครจะมา ลิขิต ขีดเขียนให้
ตัวของเรา เราก็ขีด ก็เขียนไป
เรากำหนด กฎเกณฑ์ไว้ ในใจเรา
2. การเมือง คือเรื่อง ของผลประโยชน์
เวลาเรา รุ่งโรจน์ กระโดดเข้า
มีคนล้อม คลอเคียง ระเบียงเงา
มีคนเฝ้า เคล้าพนอ รอบัญชา
3. แต่เมื่อใด วาสนา พาหลุดร่วง
สรรพสิ่ง ทั้งปวง ก็ร่วงค่า
สิ่งเคยแวว วับวาว ไร้ราคา
สิ่งเคยรัก กลับกลายมา เป็นความชัง
4. โลกมี ได้ลาภ ก็เสื่อมลาภ
มียศฉาบ บรรดาศักดิ์ อันหนักขลัง
ได้ยศ เสื่อมยศ คดเคี้ยวจัง
สรรเสริญ นินทาดัง มนุษย์เอย
5. ยิ่งการเมือง ยิ่งมีโลภ มีโกรธเกลียด
มีบังเบียด รังควาน ใช่ไหมเอ่ย
มีโค่นล้ม เหยียบซ้ำ ระกำเคย
ความเสบย เคยสงบ ไม่พบมี
6.แม้เป็นเพื่อน พี่น้อง เกี่ยวดองใกล้
เพื่อ”อำนาจ” ก็ฆ่าได้ ใช่ไหมพี่
ตัณหา มัวเมา เข้าราวี
ไม่มีน้อง ไม่มีพี่ ทุกวี่วัน
7. จึงเป็นเรื่อง ธรรมดา ธรรมชาติ
คือเรื่องเข่น อาฆาต ให้อาสัญ
ใครเก่งเกิน เก่งกว่า ใครรู้ทัน
ต้องขยี้ ให้แหลกพลัน อันตราย
8. ใช้อำนาจ เบ็ดเสร็จ เด็ดชีวิต
วิปริต เหี้ยมโหด อันโฉดร้าย
ทีละศพ ทีละคน ทุรนทุราย
เผด็จการ เผด็จกาย เผด็จใจ
9. “อำนาจ” เป็นสิ่ง ที่ยั่วยวน
กลิ่นหอม รัญจวน หวนไห้
ใครได้มา เสวยสุข ทุกทีไป
ใครเสียไป ใจรันทด หมดเรี่ยวแรง
10. ตามล่า ตามผลาญ ไม่รู้จบ
หวังให้ครบ กระบวนการ ในทุกแห่ง
คดีความ ก็กู่กล่าว เข้าทิ่มแทง
อวดสำแดง แฝงอำนาจ จนขลาดกลัว
11. ความเป็นธรรม เป็นไท ไม่มีแล้ว
ความผ่องแผ้ว แววงาม ก็เศร้าสลัว
ไม่เห็นทาง สว่างใส มีมืดมัว
ความลี้ลับ กับความชั่ว มั่วสิ้นดี
12.เมื่อเห็นภัย มีภัย ในความมืด
ย่างยกเท้า ยาวยืด มืดทุกที่
ยิ่งมืดดำ คล้ำนิล เพิ่มทวี
กดบีบ ขับทุกที บีบทุกทาง
13. จึงลี้ภัย เพราะมีภัย เข้าประชิด
หวังสากล ช่วยลิขิต การก้าวย่าง
ใช่คนเลว แต่ทำดี มิอำพราง
งานทุกอย่าง ทางที่เดิน เจริญธรรม
14. ยังอยู่ในหัวใจ ไทยทั้งหมด
ยังสะอาด หมดจด ประเสริฐล้ำ
สิ่งที่ทำ ยังจำได้ ว่าใครทำ
ยังจดจำ ไม่ลืมเลือน ไม่ร้างรา
15. จะอยู่ไกล แสนไกล ใจอยู่ใกล้
ยังห่วงหา อาลัย เสน่หา
“ทักษิณ” อยู่ในใจ ไทยประชา
สุขเกษม จงปรีดา สถาพร
