บทความ โดย ปูนนก
ผมตั้งชื่อหัวข้อบทความเป็นเนื้อเพลงเพื่อให้ทุก ๆ ท่านที่อ่านบทความนี้ ได้รู้สึกบรรเทาการวิตกกังวลจากสถานการณ์ที่เป็นอยู่ไปได้บ้าง ท่านทราบหรือไม่ว่ากว่าที่เพลงหนึ่งเพลง จะแต่งเนื้อเพลงสำเร็จออกมาให้นักร้องได้ร้องกันนั้น มันมีเบื้องหลัง มีที่มา มันมีความหมาย และเพลงทุก ๆ เพลงนั้นสามารถที่จะนำมาใช้ประกอบเข้ากับชีวิตใด ๆ ของเราตามแต่สถานการณ์ได้
เพลง “หวงรัก” เพลงนี้ท่าน ม.ร.ว ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ ได้ขับร้องไว้อย่างไพเพราะมาก มีเนื้อเพลงดังนี้ครับ ของของใคร ของใคร ก็ห่วง ของใครใครก็ ต้องหวง ห่วงใย รักใคร่ ถ-นอม ใคร จะชิง ของ ใคร ใครยอม ถึงจน อด ออม ไม่ยอมขาย ให้ใคร.... รักของใคร ของใคร ก็ห่วง ของใคร ใครก็ ต้องหวง ห่วงคน รักดั่ง ดวงใจ ใคร จะยอม ยก ไป ให้ใคร รัก ใคร ก็ใคร ต่างหวงไว้ ครอบ ครอง…….เธอ เป็น ของ รัก ของหวงที่ห่วงอาลัย เป็น ดวง ใจ ฉัน จึง ห่วงใย ใฝ่ปอง กายและใจของเราต่างเป็น เจ้าของ หากไม่ครอบครอง เดี๋ยวของรักต้องหลุด ลอย ไป..... รัก จริง ถึง ห่วง ไม่ใช่หลอกลวงรักจริงถึงห่วง ดวง ใจ จะเป็น จะตาย ก็ ไม่ยอม ให้ใคร แม้ใครชิง แย่งไป ฉัน ยอม ตาย เอย...
ในเนื้อเพลงนี้ได้บรรยายถึงความห่วงหวงบางสิ่งอย่าง หรือคนที่รักอย่างสุดจิตใจ จนกระทั่งยอมได้แม้แต่ชีวิตถ้าจะมีใครมาทำให้พรากจากไป ซึ่งแสดงถึงว่าของสิ่งนั้น หรือคนรักคนนั้นจะต้องมีความสำคัญต่อตัวของผู้ร้องเพลงนี้ มากยิ่งกว่าชีวิตของเขาอย่างแน่นอน ช่างเป็นบทเพลงที่มีเนื้อหาซาบซึ้งเสียนี่กระไร
วานนี้ กกต. ได้ลงมติยกคำร้องให้กับนายวิฑูรย์ นามบุตร สส. ระบบสัดส่วนจังหวัดอุบลราชธานี กรณีแจกบัตรชมภาพยนตร์เป็นการซื้อเสียง หลังจากที่ได้ใช้เวลาในการตรวจสอบคำร้อง และตั้งคณะกรรมการพิจารณาหลายต่อหลายชุด เป็นเวลากว่าปี ในในที่สุดโฆษกของ กกต. ได้ออกแถลงว่า กกต. มีมติให้ยกคำร้องนั้น และเป็นมติเอกฉันท์ แต่ไม่นานคุณ สดศรี สัตยธรรม ได้ให้สัมภาษณ์ว่า ตัวเธอเป็นผู้ลงมติ ให้ใบแดงกับ ส.ส. ทุกคนในกรณีนี้ ซึ่งขัดแย้งกันโดยสิ้นเชิง แต่อย่างไรก็ตาม มติที่ออกมาก็คือ นายวิฑูรย์ นามบุตร ไม่ต้องถูกใบแดง และที่สำคัญพรรคประชาธิปัตย์ ก็ไม่ต้องเสี่ยงภัยกับการยุบพรรค ที่พรรคพลังประชาชน พรรคชาติไทย พรรคมัฌชิมาธิปไตย กำลังประสบอยู่
ย้อนหลังไปไม่กี่วันกองกำลังของ พธม. ยกทัพไปปิดล้อมรัฐสภา และต่อมาก็ไปก่อการจลาจลจะปิดล้อม บชน. โดยผู้ก่อการเสียชีวิตไปถึง 2 คน และสาเหตุการณ์เสียชีวิตก็มีเงื่อนงำอย่างมาก เพราะเสียชีวิตด้วยระเบิด ที่ตำรวจไม่ได้ใช้ เพราะตำรวจใช้เพียงแก๊สน้ำตา การกระทำของกองกำลัง พธม. วันนั้นไม่ต่างจากกองกำลังของผู้ก่อการร้าย แต่ในที่สุดหลังจากมีผู้เสียชีวิต ผู้เสียชีวิตกลับได้รับการยกย่องให้เป็นวีรบุรุษ วีรสตรี ที่ปกป้องชาติปกป้องราชบัลลังก์
ย้อนหลังกลับไปอีกเล็กน้อย ศาลปกครองมีมติยกเลิกหมายจับในคดีกบฏต่อราชอาณาจักร ของแกนนำ พธม. ทั้ง 9 คน และ ยอมอนุญาตให้ประกันตัวในคดีอื่น ๆ ที่ถูกฟ้องร้อง รวมทั้งคดีการบุกรุกสถานที่ราชการและการยุยงให้เกิดการต่อต้านการปกครอง ซึ่งหลังจากได้รับการประกันตัวเหล่าแกนนำ พธม. ก็ยังคงกลับมาทำผิดในรูปแบบเดิม ๆ
ย้อนหลังไกลอีกนิด ศาลรัฐธรรมนูญได้ลงมติเอกฉันท์ ให้ท่านนายกสมัคร สุนทรเวช พ้นจากตำแหน่งนายกด้วยมีคุณสมบัติไม่เหมาะสม โดยพิจารณาตามพจนานุกรมคือ ท่านไปออกอากาศทำรายการอาหารในฐานะลูกจ้าง โดยศาลรัฐธรรมนูญลงมติตัดสินนี้ชนิดยอมขัดสายตากับคนทั้งโลก
ดูเหมือนว่า พธม. และคนในพรรคประชาธิปัตย์ ได้รับการคุ้มครองและออกรับแทนจากผู้มีอำนาจของประเทศนี้ ชนิดค้านสายตาคนทั่ว ๆ ไปอยู่เสมอ และที่สำคัญวันที่ 19 กันยายน 2549 คณะรัฐประหารก็ได้รับการยอมรับว่า การกระทำอันเป็นการกบฏต่อแผ่นดินเป็นสิ่งที่ทำได้ และถูกต้องจากผู้มีอำนาจของแผ่นดินอีกเช่นกัน ทำไมสิ่งที่ดูไม่ปกติเหล่านี้ถึงได้เกิดขึ้นกับกลุ่มคนบางกลุ่ม ที่คนส่วนใหญ่ของประเทศก็ดูว่าคนเหล่านี้ทำในสิ่งที่ไม่สมควร
เราคงไม่ต้องกล่าวถึงว่า ถ้าเป็นฝ่ายตรงกันข้ามกับผู้ที่ไม่อยู่ได้อยู่ฝ่ายเดียวกัน การทำในสิ่งที่ผิดแม้แต่เพียงเล็กน้อย กลับไม่ได้รับการปกป้องแต่อย่างใด และยังจะได้รับการตัดสินอย่างร้ายแรงที่สุดด้วย ซึ่งเป็นสิ่งที่เห็นได้อย่างชัดเจนไม่ต้องมีการอธิบายใด ๆ
เวลานี้ประชาชนไทยผู้รักประชาธิปไตย กำลังต่อสู้เพื่อแย่งชิงความเป็นเสรีภาพมาจากเผด็จการผู้ครองเมืองอยู่ อำนาจคือของรักของหวงที่เผด็จการอมาตย์พยายามยึดครองเอาไว้ไม่ให้ใครพรากเอาไปได้ ด้วยเหตุนี้ รัฐธรรมนูญเผด็จการ, คณะกรรมการอิสระ, ตุลาการ, และอำนาจนอกระบบอื่น คือสิ่งที่เหล่าเผด็จการอมาตย์จะไม่ยอมให้หลุดมือไปเด็ดขาด
การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยในครั้งนี้ ก็คือการแย่งไข่ขวัญของงูจงอางไปจากรังดี ๆ นี่เอง ตราบใดที่วัฒนธรรมการปกครอง ประเพณีทางความคิด เกี่ยวกับวิธีการปกครองของคนไทย ยังไม่เปลี่ยนแปลงไป การต่อสู้ทางทางความคิดระหว่างประชาธิปไตย กับเผด็จการก็จะยังคงอยู่ตลอดไป
ขณะที่เผด็จการอมาตย์หวง, ห่วง และป้องกัน อย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้ประชาชนได้รับอิสรภาพจาก ประชาธิปไตย เราเองซึ่งเป็นที่ผู้รักและศรัทธาในประชาธิปไตย รักความเป็นอิสระ รักเสรีภาพ และรักในความยุติธรรมที่เท่าเทียมกัน ถ้านำเอาความรัก, ห่วง, หวง ในสิ่งที่เราศรัทธามาเทียบกัน ฝ่ายประชาธิปไตยรักสิ่งนี้จนยอมสละตนเองได้ และได้พิสูจน์มาแล้วโดย คุณลุงนวมทอง ไพรวัลย์ ในขณะที่ไม่มีเผด็จการอมาตย์แม้แต่คนเดียวที่กล้ากระทำเยี่ยงนั้น
วันที่ 1 พฤศจิกายน ที่จะถึงนี้เป็นเวลาที่เราทุกคนจะแสดงความรัก, ความหวง, ความห่วง, และความคิดคำนึง ที่จะรักษาประชาธิปไตยตลอดไป ประชาธิปไตยไม่เคยได้มาด้วยการร้องขอ แต่จะได้มาด้วยการต่อสู้ คงจะยอมอีกไม่ได้แล้วที่จะให้เผด็จการอมาตย์ ซึ่งเป็นคนเพียงกลุ่มเล็ก ๆ เท่านั้น ในประเทศนี้จะเข้ามากดขี่ข่มเหงความคิดของคนไทยทั้งชาติอีกแล้ว ประเทศไทยจะต้องปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข แต่อะไรที่จะเป็นประเพณีการปกครองที่ล้าหลัง ที่เลวร้าย ที่เสื่อมทราม จำเป็นต้องทำลายทิ้งไปก็ต้องทำ
ทุกการต่อสู้ต้องมีการสูญเสีย เรารักประชาธิปไตยเสียไปเพียง 1 แต่จะเกิดอีกนับแสน อย่าให้วันที่ 1 พฤศจิกายน ที่จะถูกบันทึกเอาไว้ในประวัติศาสตร์ของชาติที่จะต่อสู้เพื่อให้ได้มาเพื่อประชาธิปไตยนั้น ขาดชื่อของท่านไปด้วย อีกท่านจะสามารถพูดกับลูกหลานของท่านด้วยความภาคภูมิใจว่า “พ่อ (แม่) ได้เป็นส่วนหนึ่งของการต่อสู้เพื่อให้ได้มาซึ่งประชาธิปไตยอันสมบูรณ์เพื่อประเทศนี้ ด้วยความยากลำบากและทุกข์ทรมาน ขอให้ลูก ๆ จงรักษามันไว้ด้วยชีวิตและจิตวิญญาณ”
และนั่นแหละคือความภูมิใจที่ได้เกิดมาบนแผ่นดินสุวรรณภูมิ และได้ชื่อว่าเป็นคนไทย ที่ไม่ใช่ทาส
ปูนนก
จาก thaifreenews
