ผมจะไม่ยอมแลกความโปร่งใส ธรรมาภิบาล กับการได้มาซึ่งเสียงส่วนใหญ่ และจะใช้หลักการนี้นำไปสู่การปฏิรูปการเมือง ที่ก่อให้เกิดประชาธิปไตยที่มีเสถียรภาพ ภายใต้พระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข” นายกฯ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ประกาศที่ มหาวิทยาลัย อ๊อกซฟอร์ด เมื่อปลายสัปดาห์ที่ผ่านมา
เป็นคำประกาศที่แสดงถึง “จุดยืน” ที่ชัดเจนของ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นับจากนี้ไป “คำพูดเหล่านี้ก็จะเป็นนาย” นายกฯอภิสิทธิ์ไปอีกนานเท่านาน
นายกฯอภิสิทธิ์ยังได้ตอบคำถาม นักธุรกิจอังกฤษ ที่เป็นห่วง อายุรัฐบาล ว่า รัฐบาลนี้เหลือวาระ 3 ปี ตามแนวทางประชาธิปไตย ไม่มีใครทำนายอนาคตได้ ถ้ารัฐบาลล้มเหลวก็ต้องออกไป เปิดโอกาสให้รัฐบาลใหม่เข้ามา แต่ถ้ายังอยู่ก็จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุด
แม้เป็นคำตอบที่ไม่ได้พูดถึงอายุรัฐบาลอย่างชัดเจน แต่ก็เป็นคำตอบ ที่แสดงถึงจุดยืนประชาธิปไตยชัดเจน ซึ่งนักธุรกิจต่างชาติรับได้
เมื่อพูดถึง “อายุรัฐบาล” แล้ว ผมก็คงต้องพูดถึง การยื่นถอดถอนและขอเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ของ พรรคเพื่อไทย และเสนอให้ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง ประธาน ส.ส.พรรคเพื่อไทย เป็นนายกรัฐมนตรีแทน ซึ่งคาดว่าจะมีการเปิดให้อภิปรายกันในวันที่ 26-27 มีนาคมนี้
พรรคเพื่อไทยยกเหตุผล 7 ข้อเป็นเหตุในการยื่นถอดถอน ซึ่ง “ทีมการเมืองไทยรัฐ” ได้วิเคราะห์ไปเมื่อฉบับวันอาทิตย์ว่า “น้ำหนักยังไม่ถึง” ทั้ง 7 ข้อไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย จนถึงขั้นที่จะต้องยื่นถอดถอนนายกรัฐมนตรีออกจากตำแหน่ง
ถ้าอย่างนั้น พรรคเพื่อไทยยื่นถอดถอน นายกฯอภิสิทธิ์ทำไม
เป็นคำถามที่น่าสนใจยิ่ง
ในฐานะผู้ติดตามการเมืองไทยคนหนึ่ง ผมขอถามเองตอบเองว่า
นี่คือ “การเมืองไทยขนานแท้” ที่นักการเมืองไทยชอบพูดกันเสมอว่า “การเมืองไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร” และมักจะละไว้ประโยคหนึ่ง ไม่พูดออกมาให้ประชาชนได้ยิน แต่เป็นที่เข้าใจกันดีในหมู่นักการเมืองไทย ประโยคนั้นก็คือ “นอกจากผลประโยชน์”
ดังนั้น ประโยคเต็มๆที่ควรจะเป็นก็คือ “การเมืองไทย ไม่มีมิตรแท้ และศัตรูถาวร นอกจากผลประโยชน์” ชัดเจนไหมครับ
และนี่ก็คือ ที่มาของการยื่นถอดถอนและอภิปรายไม่ไว้วางใจ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ด้วยข้อหาที่ “ไม่ค่อยมีน้ำหนัก” แต่ “มีผลประโยชน์ ทางการเมือง” เต็มเปี่ยม อย่างที่ นายชัย ชิดชอบ ประธานรัฐสภา เปรยออกมาให้ แกนนำรัฐบาล อย่าง พรรคประชาธิปัตย์ ได้ยินกันทั่วถึงว่า น้ำหนักจะอยู่ที่ “มือในสภา”
โดยเฉพาะ มือที่เห็นๆในพรรคร่วมรัฐบาล ที่กำลัง เดินเกมผลประโยชน์อย่างเต็มที่ในโครงการขนาดใหญ่ทุกโครงการ ต่อยอดจากรัฐบาลก่อนๆที่ยังค้างคา ท่ามกลาง เสียงค้านอย่างแผ่วเบา ของ นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ สะท้อนถึง อายุของรัฐบาล ที่อยู่ในกำมือของการเมืองกลุ่มผลประโยชน์จะให้อยู่ยาวหรือสั้น
เป็น เกมการเมืองเรื่องผลประโยชน์ ที่จับมือกันระหว่าง ฝ่ายค้านบางกลุ่ม และ ฝ่ายรัฐบาลบางกลุ่ม เพื่อ แบ่งผลประโยชน์ซึ่งกัน และกัน แบบ ไก่ก็เห็นตีนงู งูก็เห็นนมไก่ ซึ่งนักการเมืองไทยทำกันมานานจนเชี่ยวชาญแล้ว
การแสดงที่เกิดขึ้น ฝ่ายค้านแสดงฝีปากได้เต็มที่ ฝ่ายรัฐบาลอาจจะมีคนต้องหัวร้างข้างแตกบ้างก็ไม่เป็นไร เพื่อให้แนบเนียน แต่ค่าตอบแทนก็เกินคุ้ม ตอนจบอยู่ที่มือในสภา ไม่ใช่เนื้อหาที่นำมาอภิปราย
เป็นเกมกดดันให้ นายกฯอภิสิทธิ์ จำยอม ปิดตาข้างหนึ่ง ไม่ไปขัดคอผลประโยชน์ที่กำลังจะเกิดขึ้น เพื่อแลกกับ “มือในสภา” ที่เป็น “ซีกรัฐบาล” อย่างที่ ประธานชัย ชี้ให้เห็น ถ้าพวกเขาไม่ยกมือให้ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ก็จะหลุดจากเก้าอี้นายกรัฐมนตรีทันที ลำพังเสียงประชาธิปัตย์ไม่พออยู่แล้ว เล่นกดดันกันตรงๆอย่างนี้แหละ พ่อแม่ พี่น้องคนไทยเอ๋ย.
“ลม เปลี่ยนทิศ”
