คอลัมน์ : คิดในมุมกลับ
โดย ปฏิญา ยอดเมฆ
จะรู้สึกเลือดลมเดินไม่สะดวกขึ้นมาทันทีทุกครั้งที่อ่านหนังสือพิมพ์ ดูโทรทัศน์ หรือฟังเพื่อนฝูงคนใดก็ตามพูดว่าปัญหาการเมืองทุกวันนี้ เป็นเรื่องของคู่กรณีอย่าง “เสื้อเหลือง” กับ “เสื้อแดง” เท่านั้น คนอื่น (เช่น คนกล๊างกลางอย่างเรา) ไม่เกี่ยว!
คนที่พูดเช่นนี้ (หรือบรรดาคอลัมนิสต์ที่ชอบเขียนอะไรทำนองนี้) เอาหูไปไถนาเอาลูกตาไปฝังไว้ในท้องไร่หรือไงไม่ทราบ จึงได้ละเลยมองข้าม “ที่มา” และ “ที่ (ที่จะ) ไป” ของสองศรีดังกล่าวนั้น
ยกตัวอย่างอย่างผิวเผิน...จะเห็นว่า “สีเหลือง” คือสีของกลุ่มคนที่ไม่ชอบอกชอบใจ นาย ก. (นามสมมติ)นานวันเข้าก็ขยับขยายกลายเป็นไม่ชอบทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับ นาย ก. ทั้งทางตรงและทางอ้อม ลุกลามบานปลายกลายเป็นการขับไล่รัฐบาลของ นาย ก. แม้เมื่อนาย ก. ออกไปแล้ว ก็ยังตามไล่ นาย ข. นาย ค. และอาจจะเป็นนาย จ. นาย ฉ. ต่อไปในอนาคต (ด้วยเหตุผลที่ว่าชื่อมันเป็นพยัญชนะไทยเหมือนกัน แสดงว่ามันต้องเป็นพวกเดียวกัน)
ด้วยเหตุดังนี้ มันจึงมีการรวมตัวกันของ “สีแดง” ซึ่งคือสีของคนที่เคยหย่อนบัตรเลือกตั้ง “เลือก” นาย ก. จนเมื่อนาย ก. ถูกเด้งออกไปด้วยฝีมือกลุ่มกบฏ สีแดงก็ทำใจอยู่นานก่อนจะเลือกนาย ข. และนาย ค. ในการเลือกตั้งครั้งต่อๆ มา จนในที่สุดเมื่อเห็นว่าคนที่เขาเลือกถูกขับไล่คนแล้วคนเล่า ทั้งที่พวกเขาก็เลือกเข้าไปอย่างถูกต้อง มีการใช้งบประมาณนับพันล้านเพื่อจัดการเลือกตั้งทั่วประเทศ แล้วเหตุอันใดคนที่ “ชนะ” จึงไม่สามารถจะทำงานให้เขาได้ล่ะ...
“สีแดง” ก็คือผู้คนที่ออกมาปกป้องตัวเอง หลังจากถูกดูถูกเหยียดหยามมาอย่างยาวนาน ทั้งหยามด้วยการกล่าวหาว่า “ซื้อได้” “โง่” “ไม่มีการศึกษา” และหยามด้วยการที่เขาเลือกใครเข้าไปก็เที่ยวไปไล่ไปถอดให้ออกจากตำแหน่งหมด...พวก “สีแดง” จะไม่ใส่ “เสื้อแดง” ออกมาให้เสียเวลาเลย หากไม่เพราะมี “สีเหลือง-เสื้อเหลือง” ออกมาสร้างความปั่นป่วนวุ่นวายและทำท่าจะทำลาย “ระบอบประชาธิปไตย” ที่คนส่วนใหญ่ยอมรับกันอยู่...
ใครที่ออกมาพูดว่าเสื้อแดงมีค่าเท่ากับเสื้อเหลือง จึงเท่ากับลืมไปว่า “เสื้อแดง” คือส่วนหนึ่งของ “เสียงข้างมาก” ที่ “ถูกกระทำ” ก่อน “เสื้อแดง” ไม่ใช่สิ่งแปลกปลอมหรือเป็นภาวะเบี่ยงเบนของสังคมนี้ หากแต่คือ สิ่งที่มีอยู่เดิมแล้ว แต่จำเป็นต้องสำแดงตัวออกมาเพื่อรับมือกับสิ่งแปลกปลอมที่กำลังทำลายกัดกินความปกติสุขต่างหาก
หากจะให้ปัญหาการเมืองขณะนี้คลี่คลาย อย่างแรกคือต้องหยุดสิ่งแปลกปลอมที่เป็นอันตรายต่อระบบ และต้องไม่ใช่การ “สั่ง” เสียงข้างมากให้หุบปากเพื่อหลีกทางให้กับเสียงส่วนน้อย ซึ่งเมื่อก่อนเขาอาจยอมให้ทำได้ แต่ ณ วันนี้มันไม่มีทางเหมือนเดิมอีกแล้ว...
