สิทธิปกป้องรัฐบาล

บัดนี้ พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยชุมนุมยืดเยื้อเพื่อขับไล่รัฐบาล นายสมัคร สุนทรเวช มาครึ่งเดือนแล้ว และยังไม่มีแนวโน้มจะยุติหรือลงเอยอย่างไร อันเป็นสถานการณ์ที่ทำให้เกิดความตึงเครียดทางการเมืองทั่วประเทศ ทุกวันมีคนและกลุ่ม เช่น หมอประเวศ วะสี กลุ่มริบบิ้นสีขาว กลุ่มส้มขอร้อง ประชาธิปไตยยาตรา ฯลฯ เสนอความคิดเห็นและเคลื่อนไหว เสนอทางออกต่างๆ นานา แต่ยังไม่มีผู้ใดเรียกร้องต่อประชาชนให้ลุกขึ้นปกป้องรัฐบาล ซึ่งเป็นสิทธิทางการเมืองประการหนึ่ง

สิทธิประการนี้ กำหนดมาจากหลักการและสภาพความเป็นจริงอย่างง่ายๆ ว่า เมื่อมีพันธมิตรลุกขึ้นมาขับไล่รัฐบาล ประชาชนผู้ไปออกเสียงเลือกตั้งผู้สมัครของพรรคพลังประชาชน ชาติไทย เพื่อแผ่นดิน รวมใจไทยชาติพัฒนา มัชฌิมาธิปไตย และประชาราษฎร์ในการเลือกตั้งทั่วไปวันที่ 23 ธันวาคม 2550 มาเป็นรัฐบาล ย่อมมีสิทธิในการปกป้องรัฐบาลของตน ส่วนผู้ที่ไม่ได้เลือกพรรคดังกล่าวก็มีสิทธิปกป้องรัฐบาลด้วย เพราะเป็นรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง เป็นรัฐบาลประชาธิปไตย

นอกจากนี้ การปกป้องรัฐบาลที่กำลังถูกพันธมิตรฯ ขับไล่ ด้วยวิธีการชุมนุม เดินขบวน พร้อมๆ กับส่งเสียงเรียกร้องให้ทหารออกมาก่อรัฐประหาร ยึดอำนาจจากรัฐบาลพลเรือน และล้มระบอบประชาธิปไตยอีกครั้ง ยังเป็นการพิทักษ์ระบอบประชาธิปไตยอีกด้วย

การปกป้องรัฐบาลและพิทักษ์ระบอบประชาธิปไตย เป็นทั้งสิทธิและหน้าที่ของประชนชน ซึ่งรัฐธรรมนูญประชาธิปไตยทุกฉบับกำหนดไว้ ฉบับปัจจุบันที่ผมเสนอให้แก้ไข บัญญัติไว้ในหมวด 4 หน้าที่ของชนชาวไทย มาตรา 70 ว่า “บุคคลมีหน้าที่พิทักษ์รักษาไว้ซึ่งชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ และการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข ตามรัฐธรรมนูญนี้” จำได้ว่าผมเคยเขียนมาครั้งหนึ่งแล้ว การใช้สิทธิและทำหน้าที่ประการนี้ จำเป็นอย่างยิ่งภายใต้สถานการณ์ทางการเมืองปัจจุบัน แล้วจะทำได้อย่างไร

ก่อนตอบปัญหานี้ คงต้องย้อนหลังอีกนิดว่า ในอดีต ประชาชนผู้รักประชาธิปไตยหลายประเทศเคยลุกขึ้นขับไล่รัฐบาล ส่วนใหญ่จะเป็นรัฐบาลเผด็จการทหาร (และเผด็จการของพลเรือน) ในประเทศไทยเราก็เคยมีการขับไล่รัฐบาลหลายครั้ง ตั้งแต่รัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม (พ.ศ.2500) รัฐบาลเผด็จการจอมพลถนอม กิตติขจร (พ.ศ.2516) รัฐบาล พล.อ.สุจินดา คราประยูร (2535) รัฐบาล พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ (2540) และรัฐบาล ทักษิณ ชินวัตร (2549) การเคลื่อนไหวขับไล่รัฐบาลจึงเป็นความคุ้นชินทางการเมือง ส่วนการเคลื่อนไหวของประชาชนเพื่อปกป้องรัฐบาลไม่ค่อยมีให้เห็น ยิ่งเป็นรัฐบาลเผด็จการทหารแล้ว จะไม่มีใครลุกขึ้นปกป้อง เป็นสมุนเผด็จการ แม้แต่รัฐบาลประชาธิปไตย ประชาชนส่วนใหญ่จะนิ่งเฉย ด้วยเห็นว่ารัฐบาลมีอำนาจ คงป้องกันตัวเองได้

ดูเหมือนว่าประชาชนลุกขึ้นมาปกป้องรัฐบาลของตนอย่างชัดเจน คราวพันธมิตรฯ จัดชุมนุมเดินขบวนขับไล่อดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ เมื่อต้นปี 2549 คือ เดินขบวนของคาราวานคนจนเข้ากรุงเทพฯ มาชุมนุมในสวนจตุจักร และการชุมนุมของประชาชนหลายจังหวัด แต่ไม่สำเร็จ รัฐบาลทักษิณของพวกเขาล้มลงด้วยรัฐประหาร 19 กันยายน 2549

เวลานี้ ประชาชนจังหวัดต่างๆ เริ่มลุกขึ้นปกป้องรัฐบาล แต่ยังไม่มาก ผมขอสนับสนุนการเคลื่อนไหวทางการเมืองนี้ เพราะเป็นสิทธิของประชาชนผู้เลือกตั้งพรรครัฐบาล และเป็นหน้าที่ของชนชาวไทยในการพิทักษ์รักษาระบอบประชาธิปไตยดังกล่าวมาข้างต้น การเคลื่อนไหวปกป้องรัฐบาล จะต้องใช้สันติวิธี และถูกกฎหมาย เช่น ร่วมกันวิพากษ์วิจารณ์โจมตีพันธมิตรฯ ที่กำลังทำผิดกฎหมาย ขัดต่อรัฐธรรมนูญ และสร้างเงื่อนไขรัฐประหาร หากมีการชุมนุมเดินขบวนก็ควรไปร่วม และสุดท้าย ประชาชนผู้รักประชาธิปไตยจะต้องเตรียมความคิดจิตใจและแผนต่อต้านรัฐประหาร

อย่าลืมว่า ระบอบการปกครองประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข และระบบการเมืองที่ตั้งขึ้นตามรัฐธรรมนูญ 2550 ส่วนใหญ่ยังไม่เป็นประชาธิปไตย เปราะบาง และการต่อสู้ทางความคิดการเมืองระหว่างฝ่ายนิยมเผด็จการ ที่นำโดยพันธมิตรฯ และกลุ่มอำมาตยาธิปไตยกับฝ่ายประชาธิปไตยที่กำลังเขม็งเกลียว สถานการณ์ทางการเมืองนี้อาจนำไปสู่รัฐประหาร ตามที่ทุกฝ่ายคาดคะเนกันได้ง่ายๆ

จรัล ดิษฐาอภิชัย