ที่มา บางกอกทูเดย์
เสียงเรียกร้องให้ผู้บริหารประเทศบางคนลาออก..การเรียกร้องที่เกิดขึ้นได้ตามสิทธิโดยชอบธรรมของประเทศที่ปกครองโดยระบอบประชาธิปไตยการลาออกของผู้บริหารประเทศอาจทำให้การบริหารงาน“สะดุด”ทว่าเพื่อยุติความวุ่นวายและเพื่อความเหมาะสมการลาออกหรือการยอมสะดุดเพียงก้าวเดียวย่อมดีกว่าการ“ยื้อ” และก่อให้เกิดการหยุดชะงักความเจริญของประเทศอย่างไม่มีกำหนด อันเนี่องมาจากความขัดแย้งระหว่างฝ่ายประชาชนกับฝ่ายรัฐบาลที่ยืดเยื้อนายก
รัฐมนตรีลาออก!แน่นอน ต้องไม่ใช่นายกรัฐมนตรีเมืองไทย เพราะนายกรัฐมนตรีเมืองไทยยืนยันว่า จะเอาช้าง-ม้ามาฉุดยังไงก็ไม่ออกจะทู่ซี้อยู่ต่อไปอย่างนี้แหละใครจะทำไมพร้อมกับท่องคาถาว่าเพื่อชาติตลอดเวลาก่อนและหลังอาหาร 3 มื้อแต่นายกรัฐมนตรีที่แสดงสปิริตลาออก และเราหยิบยกขึ้นมาเพื่อเป็น “ตัวอย่าง” คือนายกรัฐมนตรีฟูกูดะแห่งญี่ปุ่นซึ่งประกาศลาออกเมื่อ 1 กันยายน 2551 เพื่อผ่าทางตันการเมืองญี่ปุ่นการเมืองญี่ปุ่นมาถึงทางตัน เมื่อฟูกูดะ
บริหารประเทศลำบาก แม้ว่าพรรคเสรีประชาธิปไตยของเขาสามารถคุมเสียงส่วนใหญ่ในสภาผู้แทนราษฎรได้ แต่พรรคฝ่ายค้านกลับคุมวุฒิสภา การเสนอกฎหมายต่างๆ ถูกวุฒิสภาถ่วงเวลา ทำให้การแก้ปัญหาเศรษฐกิจตกต่ำของประเทศไม่ก้าวหน้าเท่าที่ควรนายฟูกูดะเห็นว่า ถ้าปล่อยให้สถานการณ์เป็นเช่นนี้เรื่อยไป และต้องคอยต่อรองทางการเมืองตลอดเวลาการเมืองก็ถึงทางตันอย่างน้อย 2 สัปดาห์ถึง 1 เดือนซึ่งประชาชนไม่ได้ประโยชน์อะไร ในขณะที่รัฐบาล
ต้องเร่งแก้ปัญหาเศรษฐกิจที่รอไม่ได้ ดังนั้น เขาจึงขอลาออกเพื่อผ่าทางตันทางการเมืองและให้พรรคจัดหาทีมงานใหม่มาทำงานแทนนายฟูกูดะเป็นผู้นำรัฐบาลที่เน้นความสัมพันธ์กับประเทศเพื่อนบ้านในเอเชียผู้นำญี่ปุ่นถือว่าเป็นแบบอย่างของประเทศกำลังพัฒนาแถบเอเชียได้ เพราะไม่ได้ยึดติดกับตำแหน่งหากเห็นว่าตัวเองบริหารประเทศต่อไปไม่ได้ หรือพรรคประชาชนเรียกร้องให้ลาออก เขาจะลาออกเพื่อให้คนอื่นที่มีความรู้ความสามารถมากกว่ามาแก้ปัญหา
ของชาติ โดยถือเอาผลประโยชน์ของประเทศชาติและประชาชนเป็นสำคัญ เขาไม่ดื้อด้านอยู่ต่อไปหรือเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวเหนือประโยชน์ส่วนรวมเวลานี้การเมืองไทยจ่อทางตัน!ผู้บริหารหลายคนยืนอยู่บนเส้นด้าย เพราะประชาชนบางกลุ่มไม่พอใจในคุณสมบัติ ..แต่รัฐบาลยังยืนกรานว่าสมาชิกในคณะบริหารยังเหมาะสมในทุกเหตุผลที่รัฐบาลหยิบยกขึ้นมาทั้งๆที่ความจริงแล้ว การเปลี่ยนคนหรือยอมเสียสละไม่ยึดติด...อาจเป็นทางออกที่ดีที่สุดหากผู้นำประเทศกำลัง
พัฒนา มีแต่ผู้นำที่คิดถึงแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง ไม่แปลกเลยที่ประเทศจะไม่พัฒนาสู่ระดับแถวหน้าโดยเฉพาะทางการเมืองที่ยังเชื่องช้าเหมือนขี่เกวียน..อย่างที่เรากำลังเป็น...เวลานี้เรากำลังต้องการผู้นำที่เลียนแบบผู้นำญี่ปุ่น!ตัดสินใจเพื่อชาติ (จริงๆ) สักครั้ง!อาจจะมีอะไรดีขึ้น! ซึ่งต้องดีกว่าการทู่ซี้อยู่ต่อโดยการท่องคาถา กูเหมาะสม กูไม่ผิด กูทำเพื่อชาติ
