ที่มา บางกอกทูเดย์
ณ บัดนี้ ได้เป็นที่ประจักษ์ชัดแล้วว่า...ได้บังเกิดปัญหาเผชิญหน้าที่มีผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อความมั่นคงแห่งชาติ คือ ปัญหาความสามัคคีซึ่งมี 2 ระดับได้แก่ ความสามัคคีทางการเมืองที่เป็น “ปฐมภูมิ” (Primary) และความสามัคคีแห่งชาติที่เป็น “ทุติยภูมิ” (Secondary)ปัญหาความสามัคคีที่แก้ไม่ตกนี้...มี
สาเหตุมาจากความขัดแย้งทางความเห็น หรือ ปัญหาความคิด นั่นเองโดยกล่าวอย่างเป็นรูปธรรม คือ เป็นปัญหาความเห็น หรือ ปัญหาความคิดทางการเมืองและกล่าวอย่างเป็นรูปธรรมที่สุด คือ เห็นว่าเป็นเผด็จการรัฐประหาร กับ เห็นว่าเป็นเผด็จการรัฐสภาซึ่งมีคู่ขัดแย้งระหว่างพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (พธม.) กับแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.)แต่ทั้ง 2 ฝ่ายมีเจตนารมณ์ประชาธิปไตยเช่นเดียวกันความขัดแย้งทางความเห็นนั้น...เป็น
ความขัดแย้งที่รุนแรงที่สุด ยิ่งกว่าความขัดแย้งทางผลประโยชน์ หรือ ความขัดแย้งอื่นๆเป็นความขัดแย้งที่ชี้ขาดการแก้ปัญหาของมนุษย์ทั้งปวงเพราะความเห็นที่เรียกเป็นศัพท์บาลีว่า “ทิฎฐิ” เรียกเป็นศัพท์สันสกฤตว่า “ทฤษฎี” เรียกเป็นศัพท์อังกฤษว่า “Theory” นั้นเป็นต้นธาร หรือ เป็นปัญหาแรกที่สุดของมนุษยชาติเพราะกิจกรรมทางความคิดเป็นกิจกรรมแรกที่สำคัญที่สุด ความคิดขึ้นต่อความเห็น คือ ถ้าความเห็นผิดจะทำให้ความคิดผิด ถ้าความเห็นถูกจะ
ทำให้ความคิดถูก“พระพุทธเจ้า” เป็นบุคคลแรกของโลกที่ค้นพบบทบาทอันสำคัญสูงสุดของความเห็น ดังเช่น มรรคมีองค์ 8 ประการเริ่มต้นด้วยมรรคองค์นำองค์แรกคือ สัมมาทิฏฐิ มรรคองค์ที่ 2 คือ สัมมาสังกัปปะ (คิดถูก) เป็นต้นเปรียบเสมือนกับการติดกระดุมเสื้อ หากติดกระดุมเม็ดแรกถูก กระดุมเสื้อเม็ดต่อไปก็เรียบร้อยตามลำดับ เป็นต้นด้วยความเห็นที่ขัดแย้งกันดังกล่าว จึงเกิดการเคลื่อนไหวในรูปของม็อบขึ้น คือ ม็อบพันธมิตรฯ และ ม็อบ นปช. เข้าต่อสู้กันบาด
เจ็บล้มตายสูญเสียเลือดเนื้อโดยมีความขัดแย้งระดับชาติ ระหว่าง 2 ขั้ว คือพันธมิตรฯ พรรคประชาธิปัตย์ ฝ่ายหนึ่ง กับ นปช.และพรรคเพื่อไทย ฝ่ายหนึ่งความขัดแย้งเป็นลักษณะทั่วไปลักษณะหนึ่งของธรรมชาติดังเช่น อนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตานั่นคือ...ในสิ่งหนึ่งมีสองด้านที่ขัดแย้งตรงข้ามกัน เช่น คนๆหนึ่งมีดีมีชั่ว วันหนึ่งๆ มีทั้งสว่างคือกลางวัน มีทั้งมืดคือกลางคืนเอกภพ (Universal) มีด้านเอกภาพ (Unity) และมีด้านความขัดแย้ง (Versus)ความไม่ขัดแย้งหรือเอกภาพ
จะครอบงำความขัดแย้ง จึงดำรงสรรพสิ่งและปรากฏไว้ได้ และจะนำไปสู่ความเจริญพัฒนากล่าวคือ ฝ่ายดีเป็นฝ่ายครอบงำฝ่ายไม่ดี สัมมาทิฏฐิครอบงำความทุกข์ความขัดแย้ง...การต่อสู้แข่งขันกันทำให้เกิดการพัฒนา ความขัดแย้งทำให้เกิดความเคลื่อนไหว ความขัดแย้งจะนำไปสู่การพัฒนาของด้านถูกหรือด้านก้าวหน้าแต่ความขัดแย้งจะทำให้เสื่อมหายนะไปของด้านผิด หรือด้านหล้าหลังเช่น คนเรายังไม่ตาย ยังมีทุกข์อยู่ แต่ถ้ามีสัมมาทิฎฐิครอบงำ ก็จะมีความสุข
ความเจริญดังเช่นในอดีต...เคยมีความขัดแย้งต่อสู้กันระหว่างคอมมิวนิสต์กับรัฐบาล ปรากฏว่าฝ่ายคอมมิวนิสต์เกือบชนะฝ่ายรัฐบาลเกือบแพ้เพราะเผด็จการแพ้คอมมิวนิสต์เมื่อรัฐบาลเปลี่ยนยุทธศาสตร์จากเผด็จการมาเป็นประชาธิปไตยตามนโยบาย 66/23 รัฐบาลเป็นฝ่ายชนะคอมมิวนิสต์...เพราะคอมมิวนิสต์แพ้ประชาธิปไตยนั่นคือ ตอนแรกฝ่ายคอมมิวนิสต์เป็นฝ่ายก้าวหน้าฝ่ายรัฐบาลเป็นฝ่ายล้าหลัง แต่ต่อมารัฐบาลเป็นฝ่ายก้าวหน้าเป็นฝ่ายถูกกว่าจึงเป็นฝ่ายชนะ
เจริญพัฒนาคอมมิวนิสต์จึงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้เสื่อมสลายไปแต่กองทัพและรัฐบาลถูกขัดขวางไม่ให้สร้างประชาธิปไตย จึงเกิดความขัดแย้งระหว่างเผด็จการรัฐสภาและเผด็จการรัฐประหาร ดังเช่นปัจจุบันความขัดแย้งเช่นนี้จะพาชาติบ้านเมืองพัง เพราะไม่ถูกครอบงำโดยสัมมาทิฎฐิ หรือ ประชาธิปไตยที่ถูกต้องการแก้ปัญหาความขัดแย้งขณะนี้ให้นำไปสู่ความเจริญวิวัฒน์พัฒนา โดยนำพาทุกฝ่ายออกมาจากความขัดแย้งระหว่างเผด็จการรัฐสภากับเผด็จการรัฐประหาร ของ
ลัทธิรัฐธรรมนูญมาสู่ประชาธิปไตยแล้วเอาประชาธิปไตยที่ถูกต้องไปต่อสู้ขัดแย้งยกเลิกเผด็จการรัฐสภาและเผด็จการรัฐประหารบังเกิดความสามัคคีทางการเมืองสร้างประชาธิปไตย แล้วก็จะบังเกิดความสามัคคีแห่งชาติในท้ายที่สุดภัยความมั่นคงแห่งชาติอันเกิดจากภัยของเผด็จการรัฐสภาและเผด็จการรัฐประหารก็จะหมดไป
