จดหมายจาก ‘ผู้อ่าน’

ที่มา ประชาทรรศน์

คอลัมน์ : ละครชีวิต

โดย ลวดหนาม

ผมได้รับจดหมายฉบับหนึ่งส่งตรงมาจาก จ.กำแพงเพชร เขียนมาต่อว่าต่อขานข้อเขียนของผมที่ระบุว่าผมเขียน “เลีย” กลุ่มคนบางกลุ่ม

ผู้อ่านท่านนี้ลงชื่อว่า “รากหญ้า หาเช้ากินค่ำ” แม้จะเขียนมาด่ามาว่ากัน แต่ผมก็ไม่โกรธ กลับสนใจข้อเขียนในจดหมายฉบับนี้มากกว่า เพราะเขียนได้ตรงไป–ตรงมา ดีเยี่ยม

หลังจากอ่านจดหมายฉบับนี้เสร็จแล้ว ผมอาจจะแกล้งไม่สนใจ และฉีกทิ้งลงถังขยะไปในทันทีก็เป็นเรื่องที่กระทำได้
แต่จดหมายฉบับนี้ทำให้ผมรู้สึกดี จึงอยากจะเอามาถ่ายทอดให้ผู้อื่นได้อ่าน เพราะ “ข้อความ” ที่สื่อออกมามันแสดงออกถึงความจริงใจของคนต่างจังหวัด คนรากหญ้า

ท่านผู้อ่านท่านอื่นคงอยากจะรู้ว่าจดหมายจาก จ.กำแพงเพชร เขียนมาว่าอย่างไรบ้าง ผมคงไม่สามารถนำมาลงให้อ่านได้
บอกได้นิดหนึ่ง ไม่เกี่ยวข้องกับการจัดตั้งรัฐบาล เปลี่ยนข้าง ย้ายขั้วใดๆ ทั้งสิ้น

ข้อความโดยสรุป ผู้อ่านคนนี้ สงสารประเทศชาติ สงสารประชาชน และรู้สึกว่า พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี โดนกลั่นแกล้ง จากกระบวนการยุติธรรม

ความรู้สึกของผู้อ่านคนนี้คงไม่แตกต่างจากความรู้สึกของประชาชนส่วนใหญ่ในประเทศนี้หรอกครับ ผมเชื่อแบบนั้น
ผมเชื่อว่า หากประเทศนี้ปล่อยให้ประชาชนมีสิทธิมีเสียงตามระบอบประชาธิปไตย ประชาชนจะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีกว่านี้มากๆ

ประเทศไทย อุดมสมบูรณ์ไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติ มีพื้นฐานทางเศรษฐกิจที่ดี แต่ที่ผ่านมาเราไม่ได้รับความจริงใจจากผู้มีอำนาจ

โดยเฉพาะชาวรากหญ้าถูกกดขี่ข่มเหงมายาวนาน ทำไร่ทำนา เป็นหนี้สินไปทั้งปีทั้งชาติ แต่พอจะลืมตาอ้าปากได้ เพราะมีนายกรัฐมนตรีที่เก่ง มีวิสัยทัศน์ และมีความจริงใจต่อประชาชน ก็โดนพวกเห็นแก่ตัว กลั่นแกล้งจนไม่มีแผ่นดินอยู่
บรรทัดสุดท้าย จดหมายจากกำแพงเพชร บอกว่า หากผมเขียนบทความ “เลีย” คนบางกลุ่มทำให้เกิดอาการ “เอียน” คลื่นไส้จะอ้วก อาจจะเลิกรับ “ประชาทรรศน์” ทำให้ผมรู้สึกตกใจพอสมควร
แต่ขอความกรุณาเถอะครับ พวกเรา นักเขียนมีอุดมการณ์ ทำงานในแวดวงสื่อสารมวลชนมาพอสมควร ผ่านงานหนังสือพิมพ์มาหลากหลายฉบับ

ไม่เคยมีที่ไหนให้ความอิสระมากเท่าที่นี่ ขอให้ติดตามต่อไปว่า เราจะสนับสนุนประชาธิปไตย และต่อต้านเผด็จการอย่างถึงที่สุด
เราจะนำเสนอข่าวด้วยจุดยืนแน่วแน่มั่นคง ศัตรูหมายเลข 1 ของเราคือ “เผด็จการ”
เราพร้อมจะประกาศตัวต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย
พร้อมทั้งสนับสนุนให้แก้ไขรัฐธรรมนูญฉบับ 2550 เหมือนเดิม นั่นคือ “เจตนารมณ์” ที่มั่นคงตลอดไป!