ที่มา ประชาทรรศน์
คอลัมน์ : ตะแกรงข่าว
โดย คมแฝก
ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา บังเอิญได้ไปเดินตามแหล่งชุมชนแห่งหนึ่ง ปรากฏว่าเจอทีมหาเสียงของ นายแก้วสรร อติโพธิ ผู้สมัครเข้าชิงผู้ว่าฯ กทม. เบอร์ 12
นายแก้วสรร ยื่นเอกสารแนะนำตัวให้ ซึ่งผมรับไว้อย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก เพราะไม่ได้ตั้งตัว ย้อนเวลากลับไปได้ หากเห็นนายแก้วสรรก่อนหน้าที่จะเดินผ่านสักนิด ผมอาจจะเลี่ยงไปเดินไกลๆ และจะไม่รับเอกสารชิ้นนี้เป็นอันขาด
สาเหตุอะไร คงไม่ต้องบอกกล่าวให้เปลืองเนื้อที่กระดาษ เพราะตั้งแต่หลังเหตุการณ์รัฐประหาร 19 กันยายน 2549 นายแก้วสรรมาทำงานเป็น คตส. ประเทศชาติก็เสื่อมถอยลงทุกๆ วัน
ตลอดเวลาที่ผมนั่งรถเห็นป้ายหาเสียงของนายแก้วสรร ถูกมือดีละเลงจนเสียหายยับเยินแล้วก็สงสารปนสมเพชเวทนา อดีต คตส. ผู้นี้เหลือเกิน
และยิ่งสงสารเข้าไปอีก เมื่อไปอ่านเจอจดหมายฉบับหนึ่งที่ชื่อว่า “คุณสนธิ...คุณมีสิทธิอะไรมาทำลายความฝันของผม”
ในจดหมายนายแก้วสรรเขียนไว้ว่า “เมื่อคืน ผมเข้านอนกว่าเที่ยงคืน ลูกชาย 2 คน พร้อมหลานชายอีก 3 คนกำลังช่วยกัน ทำป้ายชูหาเสียงใช้เวลาเดินแจกบัตร ผมเข้านอนด้วยรอยยิ้ม...ชื่นใจที่แม้ไม่มีเงินจ้างใคร ก็มีความรักความร่วมมือของพี่น้องลูกหลานเพื่อนฝูง ที่เชื่อว่าผมและขวัญจะสามารถทำงานให้บ้านเมืองได้ และน่าจะได้รับความไว้วางใจจากคนกรุงเทพ
รุ่งเช้า โทรศัพท์จากเพื่อนอาจารย์รามคำแหง รายงานมาเป็นครั้งที่ 2 ว่า แกนนำพันธมิตรฯ ในรามคำแหง ยังคงเคลื่อนไหว สั่งการไปยังเครือข่ายสีเหลืองในกรุงเทพฯ อย่าเลือกแก้วสรร!! เพราะคุณเห็นว่าผมเปลี่ยนไปแล้ว และไปคบกับคนฉวยโอกาส เช่น แอ๊ด คาราบาว
ผมปิดโทรศัพท์...มองเหม่อไปเห็นลูกชายยังทำงานไม่ได้นอน ทั้งที่ไม่ค่อยสบาย...น้ำตาผมเอ่อ...ผมอยากมองไปในดวงตาของคุณ แล้วถามคุณว่า...คุณมีสิทธิอะไรมาทำลายความฝันของผมพี่น้องพรรคพวกและลูกหลานอย่างนี้ คุณเห็นใครดีก็บอกไปสิครับว่า ให้เลือกประชาธิปัตย์ เพราะทีม ปชป.เขามีคุณประพันธ์ คูณมี เป็นว่าที่รองผู้ว่าฯ บอกไปเลยครับ ไม่ต้องเกรงหรอกครับว่า ใครเขาจะมองว่าคุณเล่นพวก เพราะคุณประพันธ์เอง เขาก็มีอะไรดีในตัวอยู่มาก
คุณสนธิ...ทำไมคุณต้องสร้างและใช้การเมืองภาคประชาชน บนความเกลียดชังอย่างนี้ด้วย ใครเกลียด แอ๊ด คาราบาว ก็ขอให้เกลียดแก้วสรรด้วย เพราะมันไปคบแอ๊ด นี่หรือคือการเมืองใหม่ของคุณ! ด้วยพลังของความเกลียดชัง คุณ และพวกที่สมคบกันจะยอมให้พลังประชาชนชนะ ผู้ว่าฯ กทม. ไม่ได้ แก้วสรรจะมาสมัครแข่งกับประชาธิปัตย์จนตัดเสียงพันธมิตรฯ กันเองอย่างนี้ไม่ได้ ต้องทำลายมันในฐานะที่มันเปลี่ยนไป มันเป็นเช่นนักรบที่ไถลไปเด็ดดอกไม้ข้างทาง เมื่อมันเซ่อไปคบ แอ๊ด คาราบาว เราก็ต้องป้ายร้ายมันทันทีว่า ทรยศ...ไปเสียแล้ว!
คุณสนธิ...คุณเห็น คุณอภิสิทธิ์ กอดกับเนวิน จะร่วมกันจัดตั้งรัฐบาลแล้ว คุณว่าเขาทรยศไหม? คุณต้องตอบว่าไม่ เพราะมิได้เป็นพวกกันมาก่อน และที่เรียกกันว่า พันธมิตรเพื่อประชาธิปัตย์นั้นเป็นการป้ายร้าย
คุณตอบอย่างนี้ ผมก็ขอถามคุณว่า แล้วผมเป็นสาวกคุณตั้งแต่เมื่อใด? จริงอยู่ ผมเคยร่วมเคลื่อนไหวขึ้นเวทีพันธมิตรฯ เป็นวิทยากรและออกหนังสือ “หยุดระบอบทักษิณ” แต่ผมก็ทำด้วยอิสระร่วมคิดอ่านกับพี่น้องในครอบครัวเท่านั้น มิได้ขึ้นตรงต่อผู้ใด หน้าไหนทั้งสิ้น รวมทั้งคุณด้วย ผมรับเป็น คตส. ลุยคดียึดทรัพย์ตั้งแต่พันธมิตรฯ ยังไม่ตั้งขบวนเสียด้วยซ้ำ และก็ตรวจสอบไต่สวนไปตามหลักฐาน ไม่ใช่ด้วยความจงเกลียดจงชังทักษิณเหมือนคุณ
คุณสนธิ...ผมกับลูกและพวกมีสิทธิไหมครับ ที่จะฝันจะสร้างการเมืองแห่งความรักแห่งความร่วมมือมุ่งมั่นขึ้นมา
เพื่อเยียวยาแก้ไขบ้านเมือง พอกันทีกับพรรคการเมืองแบบเก่า และความแตกแยกเป็นเหลืองเป็นแดง ผมลงสมัครอิสระ อิสระจากนายทุนอุดหนุน อิสระจากความเกลียดชัง ด้วยมุ่งมั่นฝันว่ากรุงเทพฯ จะได้การเมืองที่ทำงานได้เป็นเมืองแรกแล้วขยายต่อไปยังถิ่นต่างๆ โดยไม่ต้องปฏิรูปรัฐธรรมนูญ หรือใช้สภา 70 : 30 เหมือนที่เสนอมาตามวิชารัฐศาสตร์เชิงคณิตศาสตร์ของคุณ
คงป่วยการที่ผมจะชวนคุณร่วมเดินทางในแนวความคิดนี้ เพราะคุณอ่อนแอเจ็บป่วยเกินไปในทางจิตใจ แน่นอน...คุณก็มีสิทธิที่จะคิดเห็นว่า ผมเป็นอย่างไรก็ได้เหมือนกัน แต่สิทธิที่จะกระทำถึงขั้นอาศัยความเป็นหัวหน้าขบวนการ เปล่งบัญชาสั่งการกำหนดให้ใครดี เลว เอาตามที่คุณเห็น แล้วสั่งกำลังพันธมิตรฯ ให้ร่วมกันใช้กฎหมู่ ทำลายอิสระของผม ทำลายทางเลือกของคนกรุงเทพนั้น ผมว่ามันทำให้คุณกลายเป็นทักษิณ 2 ไปเสียแล้ว มันน่าเศร้าจริงๆ ที่บ้านเมืองของผมและลูก ต้องพังเพราะมีคนอย่างคุณกับทักษิณ แย่งกันเป็นเผด็จการ จนฉิบหายอย่างทุกวันนี้
จดหมายนี้...ผมเชื่อว่าคงไม่ได้รับการตอบโต้อะไรจากคุณผ่านทางสื่อใดๆ เพราะการเมืองแห่งความเกลียดชังได้ทำให้คุณโดดเดี่ยวตนเองโดยสมบูรณ์แล้ว ฝากความรักความระลึกถึงเพื่อนพี่น้องในพันธมิตรฯ ทั้งหลายด้วย หากผีแห่งความเกลียดชังที่สิงอยู่ออกจากตัวคุณเมื่อใด...เราคงได้กอดคอร่วมงานกันอีก...
นี่คือจดหมายที่ นายแก้วสรร เขียนระบายไว้ในเว็บไซต์ กระทั่งมีบรรดาคนรักประชาธิปไตยไปเจอ จึงนำมาแปะไว้ตามบอร์ดต่างๆ เพื่อให้คนได้ หัวเราะ สมเพชเวทนา ตามสมควร
ผมไม่ได้ต้องการเยาะเย้ย นายแก้วสรร แต่อยากบอกว่า ผมรักประชาธิปไตย ผมอยากให้ประเทศชาติเดินหน้าต่อไปตามกลไกของประชาธิปไตย
ดังนั้น คนที่สนับสนุนเผด็จการ ถ่วงความเจริญต่อประเทศชาติ ไม่สมควรที่จะให้ประชาชนเลือกแม้แต่คนเดียว !
